ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Αμνήστευση κεφαλαίων είναι η απάντηση στα δημοσιονομικά προβλήματα 

Ο μοναδικός ίσως τρόπος να μπορέσει η κυβέρνηση να μαζέψει «ζεστό» χρήμα είναι η νομιμοποίηση εσόδων που δεν έχουν φορολογηθεί. Ουσιαστικά μία νέα αμνηστία με διαφορετικό όμως τρόπο από αυτές που είχαν θεσπιστεί τα προηγούμενα χρόνια από τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του Πασοκ. Σύμφωνα με στελέχη μεγάλων τραπεζών του εξωτερικού, τα οποία συνομιλούν με την ελληνική κυβέρνηση, αναφέρουν ότι υπάρχουν καταθέσεις Ελλήνων στο εξωτερικό ύψους 275 δις. Ευρώ. Εφόσον η κυβέρνηση καταφέρει να πάρει έστω και ένα 5% αυτών θα είναι ένα τεράστιο κέρδος για να καλύψει τα τρέχοντα δημοσιονομικά κενά και όχι μόνο.

Το μεγάλο ερώτημα είναι πως θα αντιδράσουν οι ευρωπαίοι εταίροι μας σε μία τέτοια κίνηση δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια αρνούνται πεισματικά αυτό που έκανε η Γαλλία, η Πορτογαλία και η Ιταλία.

Η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης μπορεί να στηριχθεί στο περιουσιολόγιο. Δηλαδή η δημιουργία του περιουσιολογίου απαιτεί μία κόκκινη γραμμή με το παρελθόν. Θα πρέπει να δηλωθούν τα πάντα έτσι ώστε να δημιουργηθεί μία βάση δεδομένων με τα πραγματικά στοιχεία των φορολογούμενων. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο εάν επιτραπεί η αμνηστία κεφαλαίων που δεν έχουν φορολογηθεί. Με έναν συντελεστή περίπου στο 10% μπορούν να νομιμοποιηθούν τα κεφάλαια αυτά, ακόμα και αν δεν έρθουν στην Ελλάδα. Ωστόσο, όποιος δεν τα δηλώσει και εντοπίζονται από τις αρχές, αυτά να κατάσχονται ή να επιβάλλεται φόρος και πρόστιμο που επί της ουσίας θα οδηγεί με έναν έμμεσο τρόπο στην κατάσχεση των κεφαλαίων αυτών.

Είναι ίσως η μοναδική διέξοδος. Δεδομένου ότι η κυβέρνηση χρειάζεται «ζεστό» χρήμα και χρόνος δεν υπάρχει. Και αν κάποιοι κάνουν λόγω για ενεργοποίηση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Αυτό είναι ένα χαμένο παιχνίδι, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή.

Σκεφτείτε για παράδειγμα ότι οι φορολογικές  εντοπίζουν αδήλωτα κεφάλαια 10 εκατ. Ευρώ σε κάποιον φορολογούμενο. Μέχρι να ολοκληρωθεί ο έλεγχος θα περάσει στην καλύτερη περίπτωση διάστημα περίπου ενός έτους. Και μετά ο φορολογούμενος θα αμφισβητήσει τα αποτελέσματα του ελέγχου και θα προσφύγει στα δικαστήρια. Το δικαστήριο θα γίνει μετά από δέκα χρόνια και πάει λέγοντας.  Ποιος είναι ο κερδισμένος σε αυτή την περίπτωση;

Η αμνήστευση κεφαλαίων

Το 2004 ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης έφερε στη Βουλή σχέδιο το οποίο έγινε νόμος του κράτους και προέβλεπε τον επαναπατρισμό κεφαλαίων (Ν. 3259/2004 άρθρο 38). Ο συντελεστής φορολόγησης των επαναπατρισθέντων κεφαλαίων είχε ορισθεί σε 3% υπό την προϋπόθεση ότι τα κεφάλαια αυτά θα επιστρέψουν έως τον Φεβρουάριο του 2015. Λόγω του μικρού ενδιαφέροντος η διαδικασία παρατάθηκε μέχρι 4 Ιουνίου 2005. Τα έσοδα για το ελληνικό Δημόσιο ανήλθαν σε 18,7 εκατ. ευρώ ενώ στην Ελλάδα επέστρεψαν συνολικά 625 εκατ. ευρώ.

Μερικά χρόνια αργότερα, η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου με υπουργό Οικονομικών τον Γ. Παπακωνσταντίνου, αναζητώντας πρόσθετα έσοδα ελέω της κρίσης που είχε ξεσπάσει, θέσπισε το 2010 νέο νόμο για τον επαναπατρισμό κεφαλαίων (άρθρο 18 του Ν. 3842/2010). Ο νέος νόμος είχε δύο συντελεστές, 5% κατά την εισαγωγή των κεφαλαίων και 8% χωρίς εισαγωγή κεφαλαίων, νομιμοποιώντας την κατάθεση ενώ αυτή παρέμενε στο εξωτερικό. Τα αποτελέσματα και αυτής της ρύθμισης ήταν ελάχιστα, με τις εισπράξεις να ανέρχονται μετά βίας στα 6,5 εκατ. ευρώ.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.