Το Ανώτατο Δικαστήριο, κατά πάγια νομολογία, με εκατοντάδες έως τώρα αποφάσεις του, όταν δίκαζε αγωγές εργαζομένων του δημοσίου τομέα με διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή συμβάσεις (δήθεν) μίσθωσης έργου (συμβασιούχοι), οι οποίοι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εργοδότη τους, δεν προέβαινε μεν στη μονιμοποίησή των εργαζομένων αυτών, ωστόσο, κάνοντας ορθό νομικό χαρακτηρισμό της έννομης σχέσης τους, τους επιδίκαζε τις δεδουλευμένες αποδοχές τους.

Το Πρωτοδικεio τους είχε δικαιώσει αποφαινόμενο ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ενώ ο Αρειος Πάγος απέρριψε τις αγωγές τους.

Οι αρεοπαγίτες έκριναν ότι η αγωγή των μουσικών είναι παράνομη. Και αυτό γιατί όλοι οι μουσικοί προσλήφθηκαν μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος του 2001, με την οποία τροποποιήθηκε το άρθρο 103. Έτσι κατά τον Άρειο Πάγο απαγορεύεται η μετατροπή των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου με το Δημόσιο, τα Ν.Π.Δ.Δ. και τους Ο.Τ.Α. σε συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου (μονιμοποίηση), ακόμη και στις περιπτώσεις που οι εργαζόμενοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εργοδότη τους.

Ακόμη, ο Άρειος Πάγος, στην υπ’ αριθμ. 401/2015 απόφασή του, επικαλείται τις νομοθετικές εκείνες διατάξεις (νόμοι 2190/1994 και 2527/1997) που προβλέπουν ότι οι Δήμοι, κ.λπ. με τη λήξη της πρώτης σύμβασης ορισμένου χρόνου ή έργου πρέπει να σταματήσουν να καταβάλλουν τις αποδοχές.

Σε αντίθετη περίπτωση, οι αποδοχές που θα χορηγούνται στους συμβασιούχους θα καταλογίζονται στους Δημάρχους, ενώ παράλληλα θα διώκονται οι τελευταίοι για παράβαση καθήκοντος.

Κατόπιν αυτών, οι αρεοπαγίτες έκριναν ότι η εργασία που προσφέρεται κατά παράβαση νομοθετικών διατάξεων «απαγορεύεται απόλυτα από το νόμο και τέτοια δεν δημιουργεί καμία αξίωση αμοιβής, αφού σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να είναι έγκυρη και ειδικότερα δεν δημιουργεί αξίωση ούτε από τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, αφού τέτοιος πλουτισμός δεν προκύπτει για τον εργοδότη».

• Ετικέτες: 
• αγωγή
• Άρειος Πάγος
• Δήμος Αθηναίων
• μουσικοί
• παράνομη