ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Στο μυαλό του Αλέξη Τσίπρα

Όλοι επιχειρούν να μπουν στο μυαλό του… Αλέξη Τσίπρα: Η χώρα βρίσκεται σε κομβικό σταυροδρόμι. Μάταια επί σειρά ετών, όλοι μα όλοι αναμένουν την έλευση της πολυπόθητης ανάπτυξης…

Για το πού βρισκόμαστε στο οικονομικό πεδίο μπορεί κάποιος να δει το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο και είτε να αναφωνήσει «δεν υπάρχει σωτηρία» ή να μιλήσει για … «ελπίδες εκτόξευσης».

Και αυτό γιατί από τη μία, εάν δεν υπάρξουν κινήσεις που να υποστηρίξουν την εισροή «φρέσκου χρήματος» και επιμείνουμε σε λογική περικοπών συντάξεων, αυξήσεων φόρων και προσλήψεων στο Δημόσιο (με χρήματα που ουσιαστικά τα… ψάχνουμε), αποφεύγοντας να αγγίξουμε την «ιερή αγελάδα» του έθνους, τότε μοιραία θα ανακυκλώνουμε τη «μιζέρια». Θα βουλιάζουμε στον βάλτο και θα περιμένουμε το καλοκαίρι τους ξένους τουρίστες, μπας και βγει ο «επιούσιος» και περισσέψει κάτι για να βγάλουμε τον χειμώνα μέχρι το επόμενο καλοκαίρι...

Ο άλλος δρόμος είναι εκείνος των «γενναίων» αποφάσεων: Μέσα από τις συζητήσεις με τους δανειστές αποφασίζεις να λύσεις τα προβλήματα της χώρας και όχι να τα «μασκαρέψεις».

Η επιδείνωση της κατάστασης σε έναν ήδη σμπαραλιασμένο ιδιωτικό τομέα δεν είναι αρκετή για να φέρεις ξένα κεφάλαια. Άλλωστε, από «φθηνά εργατικά χέρια» μπορείς να βρεις παντού στον κόσμο. Χρειάζονται λοιπόν παρεμβάσεις οπουδήποτε το σύστημα δείχνει «αγκυλώσεις» και αξιοποίηση των όποιων συγκριτικών σου  πλεονεκτημάτων.

Βρίσκεις «φόρμουλα» για «ψαλίδι» στα έξοδα ενός «χαώδους» δημόσιου τομέα, αποφασίζεις να «αξιοποιήσεις» με έξυπνο τρόπο περιουσιακά στοιχεία που μένουν σήμερα στα αζήτητα, σχεδιάζεις ένα νέο οικονομικό μοντέλο (χωρίς να ποντάρεις απλά σε «φθηνά εργατικά χέρια»), το οποίο θα πάρει το καλύτερο δυνατό από τομείς όπως ο τουρισμός, η αγροτική παραγωγή, οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας, απευθύνεις «πρόσκληση» σε ξένους επενδυτές και αποδεικνύεις έμπρακτα ότι τους θέλεις…  Άλλωστε ήδη –έστω σε θεωρητικό επίπεδο- μια θετική εξέλιξη των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές σού δίνει την ευκαιρία να «εκμεταλλευτείς» προς όφελός σου τα κεφάλαια που μένουν «ορφανά», φεύγοντας από την Κίνα, και είναι σε αναζήτηση άλλης στέγης πλέον, ενώ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα έχει το «πράσινο φως» για να βελτιώσει τη ρευστότητά σου.

Αρκούν όμως αυτά; Όχι εάν σκέπτεσαι με όρους πολιτικής. Και δη πολιτικής επιβίωσης. Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη μοιάζει να ανατρέπει τα δεδομένα.

Και εδώ το ποτήρι ως παρατηρητής μπορείς να το δεις μισοάδειο ή μισογεμάτο: Η θετική ανάγνωση είναι ότι, αν θεωρηθεί πως το Μαξίμου απέκτησε «αντίπαλον δέος», ίσως ο Αλέξης Τσίπρας σκεφτεί γενναία, αφήσει πίσω του ιδεολογικές αγκυλώσεις και με στρατηγική στοχευμένη στην αναθέρμανση της οικονομίας την αναμορφώσει,  δρέποντας τους καρπούς των κόπων του στο τέλος της 4ετίας.

Υπάρχει και η αρνητική πλευρά: Με τον φόβο ότι η Νέα Δημοκρατία ίσως αποτελέσει υπολογίσιμο αντίπαλο στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, δεν αποκλείεται να υπερισχύσει η «μικροπολιτική» και να ενισχυθούν οι μαζικές προσλήψεις «δικών μας παιδιών» και η γιγάντωση ενός κομματικού «στρατού» μέσω του Δημοσίου… Κάτι σαφώς κακό για την οικονομία, με τα νοικοκυριά, μέσω αυξημένων φόρων και περικοπών στις συντάξεις, να πρέπει να σηκώσουν αυτό το βάρος…

Είναι όμως και η χρονική συγκυρία τέτοια, με τη διαπραγμάτευση σε πλήρη εξέλιξη και την παραμονή του ΔΝΤ στο «τραπέζι», ώστε η εκλογή Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ να ενθαρρύνει και τα πλέον «σκοτεινά» σενάρια: Με την «καυτή πατάτα» του ασφαλιστικού στα χέρια, δεν λείπουν οι εισηγήσεις που λένε πως η Αθήνα πρέπει να «παίξει καθυστερήσεις» στις επικείμενες διαπραγματεύσεις, έως ότου ξεκαθαρίσει η ακριβής δυναμική του Κυριάκου μεταξύ των πολιτών!

Αν και η πραγματική οικονομία «καίγεται» να «κλείσουν» γρήγορα οι συζητήσεις με τους δανειστές, ώστε να πάρει «ανάσες», δεν θα έλεγε κάποιος το ίδιο για το Κράτος: Όταν έχεις καταφέρει να βγάλεις -όπως έβγαλες- το 2015 με υποχρεώσεις σχεδόν 24 δισ. προς τους δανειστές, το 2016 με αντίστοιχες υποχρεώσεις περίπου 10 δισ. σού μοιάζει «υγιεινός περίπατος»!

Και κάπου εκεί τα «σκοτεινά» σενάρια λένε πως μπορεί η Αθήνα να μην αποδεχτεί έναν «έντιμο συμβιβασμό» για το ασφαλιστικό, με άλλα λόγια να μην το πάρει πάνω της και ,εφόσον η δυναμική Κυριάκου είναι τέτοια που θα του επιτρέψει ακόμα και να πάρει την εξουσία, ο Αλέξης Τσίπρας να επιχειρήσει μια «ηρωική έξοδο», πασάροντας το ασφαλιστικό στον… επόμενο!

Και αν ως ένα ακόμα σενάριο που θα χρησιμεύσει ως… μοχλός πίεσης προς τους δανειστές δεν φαντάζει άσχημο, εντούτοις, εάν προκύψει ως σχεδιασμός, ίσως και να αποτελέσει τη χαριστική βολή για την οικονομία… Σε κάθε περίπτωση, η «κουβέντα» που έχει ανοίξει για την προώθηση του νέου εκλογικού νόμου, που βάζει στο τραπέζι την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών για το πρώτο κόμμα και τη μείωση του ορίου εισόδου στη Βουλή από το 3% στο 2%, δεν είναι και το καλύτερο μήνυμα όσον αφορά τις προθέσεις του Μεγάρου Μαξίμου... Χώρια βέβαια που με τέτοιο νόμο σε ισχύ, η Βουλή που θα προκύψει θα χρειαστεί ευρύτατες συνεργασίες για να λειτουργήσει…

Στο μυαλό του Αλέξη Τσίπρα… «παίζεται» η επόμενη μέρα και για την οικονομία.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.