Η υπόθεση του «Πανηγυριού» αφορά τον Στρατηλάτη (παπλωματά στο επάγγελμα, παλιό στρατιώτης της Μικρασιατικής Εκστρατείας) και την οικογένειά του, που ζουν και εργάζονται στο θεσσαλικό κάμπο, κάνοντας κυρίως δουλειές του ποδαριού.

Η νομαδική ζωή, η αμορφωσιά, η φτώχεια, αλλά και η αδράνεια εμποδίζουν την προκοπή τους, αφήνοντάς τους στο έλεος της μοίρας. Ο αφύσικος γάμος της μικρής κόρης, προσωρινή λύση στο οικονομικό πρόβλημα της οικογένειας, επιδεινώνει την κατάσταση και η οικογένεια σταδιακά αποξενώνεται μέχρι που φτάνει στον οριστικό χωρισμό και την απομόνωση.

«Από τότε που γράφτηκε το Πανηγύρι μέχρι σήμερα, έχει κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι. Όταν ο Κεχαΐδης το έγραφε το 1964, σε μια εποχή που το ελληνικό έργο κατείχε μια δυσάρεστη θέση στο ρεπερτόριο των ελληνικών θιάσων και μιας συμπαθητικής ανοχής στις επιλογές των θεατρόφιλων, δεν θα φανταζότανε πως, πενήντα δύο χρόνια μετά, θα απευθυνότανε σε ένα κοινό, που τώρα πλέον αγκαλιάζει με πάθος ένα καλό ελληνικό έργο και το κατατάσσει μέσα στις μεγάλες επιτυχίες μιας θεατρικής χρονιάς» σημειώνει ο Θανάσης Παπαγεωργίου. «Κανείς, ούτε ο πιο αισιόδοξος, δεν θα μπορούσε να διανοηθεί τότε, πως οι απόπειρες κάποιων ονειροπόλων νεαρών εκείνης της εποχής θα έστρωναν το χαλί για μια λαμπερή πορεία του νεοελληνικού έργου, τέτοια που σήμερα πλέον να μην υπάρχει θεατρική περίοδος χωρίς να περιλαμβάνει μια μεγάλη εμπορική επιτυχία ενός ελληνικού έργου, που τότε αποκαλούντο δύσκολα, αντιεμπορικά και ‘βαριά’, ονομασίες που αντικαταστάθηκαν από τον ειρωνικό τίτλο "κουλτουριάρικα", δηλαδή έργα για λίγους. Δυσνόητα και βαρετά. Ο Έλληνας θεατρόφιλος κατανόησε πως δεν υπάρχει ελπίδα προόδου του ελληνικού θεάτρου δίχως την ύπαρξη του ελληνικού έργου. Και το αγκάλιασε και το τοποθέτησε στην πρώτη γραμμή των επιλογών του και το δόξασε, κατά πώς αξίζει να δοξάζονται τα πνευματικά προϊόντα της γης του» προσθέτει.

Για τον ίδιο, είναι, ίσως, δύσκολο να κατανοηθεί το επίτευγμα. «Μόνο αν αναλογιστεί κανείς μια κοινωνία που ποτέ δεν γεύτηκε πνευματικούς καρπούς της πατρίδας της, δεν άκουσε και δεν διάβασε ποτέ ποίημα γραμμένο στη δική της γλώσσα, δεν είδε ποτέ τη χειρονομία, την ανάσα, την παύση και τη ματιά του διπλανού της ανθρώπου, μόνο τότε είναι δυνατόν να γίνει κατανοητό το κενό που κάλυψε το νεοελληνικό έργο στον Έλληνα θεατή» αναφέρει.

Παίζουν οι Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, Κώστας Βελέντζας, Εύα Καμινάρη, Κόρα Καρβούνη, Αναστασία - Ραφαέλα Κονίδη, Λάμπρος Κτεναβός, Βασίλης Μαγουλιώτης, Νικόλας Μακρής, Μαρία Μαυρομματάκη και Δημήτρης Παπανικολάου. Τα σκηνικά επιμελείται ο Γιώργος Πάτσας, τα κοστούμια η Λέα Κούση και τη μουσική ο Δημήτρης Μαραμής.
Τιμές εισιτηρίων: 15ευρώ, 10 ευρώ (φοιτητικό). Πέμπτη: ενιαία τιμή 13ευρώ.,

• Ετικέτες: 
• εθνικό θέατρο