ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Το τίμημα της δημαγωγίας

Η Κύπρος και τυπικά πια, μετά το Eurogroup της περασμένης Δευτέρα, βρίσκεται εκτός Μνημονίων. «Το τελευταίο μνημονιακό Eurogroup για την Κύπρο. Τρία χρόνια δουλειάς και συνέπειας. Συνεχίζουμε με σοβαρότητα», έγραψε στο twitter ο πρόεδρος της Κύπρου κ. Νίκος Αναστασιάδης.

Εμείς εφτά χρόνια τώρα σερνόμαστε από εκλογές σε εκλογές, πέντε εκλογικές αναμετρήσεις όλες πρόωρες, ψηφίζοντας δημαγωγούς που υπόσχονταν εύκολες λύσεις:

-- ότι «λεφτά υπάρχουν», που αντιδρούσαν στην «εκποίηση του εθνικού πλούτου», τις συμβάσεις «αποικιακού χαρακτήρα», που οι ιδιωτικοποιήσεις ήταν «σκάνδαλο απιστίας εις βάρος των συμφερόντων της χώρας».

-- που δεν «συναινούν στο λάθος», που φώναζαν ότι η «συναίνεση σε λάθος πολιτική (Μνημόνιο) είναι έγκλημα», ότι το μνημόνιο είναι «ένα φάρμακο που κινδυνεύει να σκοτώσει τον ασθενή», που το μνημόνιο ήταν «μείγμα ασφυξίας που παραλύει και τραυματίζει τον κοινωνικό ιστό», «να συναινέσω σε τι; Σε αυτό που διαλύει τη χώρα μου;», που θα επαναδιαπραγματεύονταν το μνημόνιο.

-- που θα «έσκιζαν τα μνημόνιο με ένα άρθρο», που «δεν βρίσκουμε λόγια για να περιγράψουμε την εθνική τραγωδία που βιώνει ο λαός μας, το κοινωνικό ολοκαύτωμα που συνεπάγεται η εφαρμογή του μνημονίου» που η συνέχεια της τρόικας ήταν «συνειδητή εγκληματική πράξη κατά της πατρίδας και του λαού», που θα έδιωχναν τη τρόικα και τη λιτότητα, που φώναζαν ότι η τότε κυβέρνηση ήταν μερκελιστές που μετέτρεπαν τη χώρα σε «αποικία χρέους», που δεν υπήρχε περίπτωση να μην μας δώσουν τα λεφτά «γιατί θα κατέρρεε η ευρωζώνη»; Και πολλά άλλα χειρότερα.

Τρεις πρωθυπουργοί, τρία μνημόνια το ένα χειρότερο από το άλλο. Σε 7 χρόνια είχαμε 10 υπουργούς οικονομικών που «διαπραγματεύτηκαν» με τον κ. Σοιμπλε και τους άλλους.

Και ενώ τα κομματικά επιτελεία είχαν καταληφθεί από τον πυρετό της εξουσίας οδηγώντας τη χώρα από εκλογές σε εκλογές, σε παρατεταμένη αβεβαιότητα και αστάθεια, η οικονομία και η κοινωνία κατέρρεαν: το ΑΕΠ υποχώρησε κατά -4,4% το 2009, κατά -5,4% το 2010, κατά -8,9% το 2011, κατά -6,6% το 2012 και κατά 3,9% το 2013. Η ανεργία από 9,6% ο 2009, εκτοξεύτηκε στο 17,9% το 2011 και στο 27,5% το 2013! Το 2014 πήγαμε να πάρουμε μια ανάσα αλλά όχι. Εμείς εκεί, ξανά εκλογές, να σκίσουμε τα μνημόνια! Και ξανά ύφεση το 2015 και ξανά ύφεση το 2016! Η ανεργία από 9,6% ο 2009, εκτοξεύτηκε στο 17,9% το 2011 και στο 27,5% το 2013 και σήμερα παραμένει στο 26,5%.

Το τραπεζικό σύστημα διαλύθηκε: οι καταθέσεις μειώθηκαν κατά 120 δις. ευρώ (από 237δισ. ευρώ το 2009 στα 120 δισ. ευρώ τον Ιούλιο του 2015), τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ανήλθαν στα 100 δις. ευρώ, περίπου το 50% του συνόλου των δανείων ενώ οι τράπεζες για να διασωθούν ανακεφαλαιοποιήθηκαν δυο φορές από το κράτος (2013 και 2015)!

Κάπως έτσι ενώ οι Κύπριοι αδερφοί χαμογελούν σήμερα εμείς περιμένουμε με ανακούφιση την επιστροφή της τρόικας για να αξιολογήσει την εκκίνηση του νέου μας, του τρίτου, Μνημονίου. Εύγε. Θα τα διαβάζουν οι επόμενες γενιές και δεν θα πιστεύουν στα μάτια τους!

Ο Γιάννης Παπαδογιάννης είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Μόλις κυκλοφόρησε το νέο του βιβλίο «Από το Μεγάλο Πάρτι στη Χρεοκοπία – 2009-2015: Δημαγωγία και μοιραίες επιλογές» (Εκδόσεις Παπαδόπουλος).

 

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.