ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

99 χρόνια σκλαβιά  

Αρκεί μια ματιά στο λεξικό για τη λέξη “ξεπουλημένος”. Σε ότι αφορά τα εμπορεύματα, η λέξη περιγράφει γλαφυρά όσα εξ αυτών έχουν διατεθεί πολύ φτηνά,  έχουν  αγοραστεί όλα και  δεν έχει μείνει ούτε δείγμα τους στα ράφια. Σε ότι αφορά τα άτομα, η λέξη χαρακτηρίζει αβίαστα εκείνους που έχουν κάνει σοβαρές εκπτώσεις σε αξίες και αρχές για υλικά οφέλη. Σπανίως, όμως, οι ερμηνείες για ανθρώπους και αντικείμενα ταυτίζονται στην ίδια λέξη.

Και ενώ κάθε πολίτης έχει πειστεί, εδώ και χρόνια, ότι ζει σε μια χρεοκοπημένη μεν  αλλά ευνομούμενη χώρα της “πολιτισμένης Ευρώπης ” με εκλογές, Βουλή και Σύνταγμα, αιφνιδίως αντιλαμβάνεται ότι η Ελλάδα λίγο απέχει από μια ξεπουλημένη  “μπανανία”. Ότι υφίσταται αυτό το μειωτικό πολιτικό χαρακτηρισμό που υποδεικνύει την αδυναμία μιας χώρας  να κυβερνήσει τον εαυτό της και την εξάρτησή της από ξένα οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα.

Πιο φανερή απόδειξη της απώλειας μιας τυπικής και υποτυπώδους εθνικής κυριαρχίας αποτελεί η αναιδής υπερψήφιση από τους βουλευτές της συμπολίτευσης της δημιουργίας της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε, το γνωστό Υπερταμείο. Πρόκειται για την πρωτοφανώς ωμή παραχώρηση ολόκληρης της κρατικής, κινητής κι ακίνητης, περιουσίας σε τρίτους. Με σκοπό να την εκμεταλλευτούν κατά το δοκούν επί 99 χρόνια.

Το χειρότερο είναι ότι το Υπερταμείο δεν θα δίνει λογαριασμό σε κανένα. Δεν προβλέπεται  καμία ευθύνη λογοδοσίας ούτε απέναντι στο ελληνικό δίκαιο, ούτε προς τη  Βουλή ή τον υπουργό Οικονομικών. Επιπλέον η διοίκηση του, που θα διορίζεται μόνο με την συναίνεση της τρόικας, θα χαίρει  πλήρους ασυλίας, όσον αφορά τα πεπραγμένα της. Δεδομένου ότι η κυβέρνηση νομοθέτησε την ατιμωρησία όλων των  αποφάσεων της, οι οποίες θα λαμβάνονται μόνο με  την συμφωνία των δανειστών.

Παρόμοιο αδιάντροπο καθεστώς εκχώρησης των “ασημικών” της χώρας δεν έχει υπάρξει σε καμία Δημοκρατική χώρα στον πλανήτη. Πουθενά, τα  δημόσια αγαθά όπως το νερό, η ενέργεια, οι δρόμοι, οι συγκοινωνίες, οι μεταφορές, τα δικαιώματα εξόρυξης μετάλλων και υδρογονανθράκων δεν έχουν παραδοθεί τόσο κυνικά προς λεηλασία.  Διότι, εν προκειμένω , δεν πρόκειται για απλές ιδιωτικοποιήσεις,  μακροχρόνιες ενοικιάσεις ή  αξιοποιήσεις. Εδώ πρόκειται για αποικιοκρατικό πλιάτσικο.

Αναπόφευκτα με τον τρόπο που η κυβέρνηση νομοθέτησε την εν λευκώ και υπεράνω ελέγχου απόσπαση της κρατικής περιούσιας, βρήκε αμέριστη συμπαράσταση από τους νεοφιλελεύθερους υπέρμαχους της ασυδοσίας της αγοράς.  Δικαίως, αφού στο φιλελέ ιδεολόγημα τους  για τον περιορισμό του μεγάλου, τεμπέλικου  δύσκαμπτου και γραφειοκρατικού κράτους προσχώρησε ενθουσιωδώς ως νεοπροσήλυτη μια δήθεν αριστερή κυβέρνηση.

Ωστόσο, από τη διεθνή εμπειρία, τύπου Γερμανικής Τρόιχαντ, είναι διαπιστωμένο ότι οι εκχωρήσει δημόσιας περιουσίας είναι συνυφασμένες με τη διαφθορά και την αδιαφάνεια. Πόσο μάλλον όταν αυτές γίνονται δίχως δημοκρατικό έλεγχο και χωρίς  πολιτική διαχείριση οι οποίες διασφαλίζουν τη συνταγματική νομιμότητα και το δημόσιο συμφέρον. Και ειδικότερα από μια κυβέρνηση που συνειδητά ποδοπατά την σημαία του ηθικού πλεονεκτήματος που άλλοτε ανέμιζε

Αντί λοιπόν η τάχα φιλολαϊκή συγκυβέρνηση να πανηγυρίζει με θράσος συμπράττοντας σε ένα αντιλαϊκό σκάνδαλο, θα έπρεπε να εύχεται “να ανοίξει η γη να τη καταπιεί”. Αλλά πού να βρεθεί ντροπή στους ανερυθρίαστους, πρώην πλέον, αριστερούς βουλευτές της πλειοψηφίας που όχι μόνο αλληθωρίζουν αλλά εμπράκτως συντάσσονται προκλητικά με νεοδεξιές πρακτικές  χάριν της μικρότητας τους να διατηρήσουν τις καρέκλες της εξουσίας; Ας αρκεστούν, για την ώρα , στη ταπείνωση που τους χαρίζει το προσωρινά κολακευτικό χειροκρότημα των ιδεολογικών τους αντιπάλων. Ειδάλλως, ας βολευτούν μέχρι να περάσει η σκλαβιά μιας μικρής Τουρκοκρατίας.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.