ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Το Brexit, οι μυστικές συμφωνίες και η Κομισιόν... που δεν καταλαβαίνει τίποτα

Η απόφαση των Βρετανών για έξοδο της χώρας τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και η άνοδος της Ακροδεξιάς και των ευρωσκεπτικιστών σε πολλές χώρες της Ένωσης δεν αποτελεί μόνο την «απάντηση» -έστω και λαθεμένη- των λαών της Ευρώπης στη λιτότητα, ούτε πυροδοτήθηκε μόνο από όσους φοβούνται ότι θα καταστούν οι «χαμένοι» της παγκοσμιοποίησης. Είναι, ταυτόχρονα, η «απάντηση» των λαών σε μία Ευρώπη όπου το έλλειμμα Δημοκρατίας και η κρίση αντιπροσώπευσης βαθαίνει. Σε μία Ευρώπη όπου διάφοροι γραφειοκράτες με γκρίζα κοστούμια αποφασίζουν για τις ζωές εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων σε σκοτεινούς διαδρόμους του Μπερλεμόν, σε κλειστές συνεδριάσεις ή, ακόμη-ακόμη, και πίσω από τις κλειστές πόρτες των Συνόδων Κορυφής και των Eurogroup. Κι όμως, παρά το παγκόσμιο σοκ, αλλά και τη συζήτηση που έχει ξεκινήσει για την Ευρώπη που «δεν αρέσει πια», πολλοί στις Βρυξέλλες αποδεικνύουν ότι δεν έχουν καταλάβει τίποτα.

Ο κόσμος αλλάζει και η Γηραιά Ήπειρος βρίσκεται στο επίκεντρο αυτών των αλλαγών. Για την Ευρώπη αποτελεί ιστορική πλέον πρόκληση η λύση μίας πολύ σύνθετης εξίσωσης: πώς θα μπορέσει, ως Ένωση, όχι μόνο να διευρυνθεί και να προχωρήσει στην ενοποίησή της, αλλά ταυτόχρονα να υπερασπιστεί και τον ευρωπαϊκό χώρο ως έναν χώρο κοινής ευημερίας, χωρίς να χάσει τη θέση της στον κόσμο. Η ευημερία παραμένει το ζητούμενο, καθώς από τον νέο παγκόσμιο καταμερισμό πλούτου, παραγωγικότητας και εργασίας αναδύονται τεράστιες προκλήσεις για την Ευρώπη. Η εξίσωση, λοιπόν, περιέχει δύο σκέλη, φαινομενικά αντιφατικά μεταξύ τους: από τη μία, η Γηραιά Ήπειρος πρέπει να διατηρήσει το κοινωνικό κράτος, που αποτελεί –μαζί με την διασφάλιση του δόγματος «μη πολέμου»- το συνδετικό κρίκο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και το δεύτερο σκέλος είναι να μπορέσει να κρατήσει και την κορυφαία θέση της στην παγκόσμια οικονομία, τώρα που η παγκοσμιοποίηση τα «σαρώνει» όλα και οι χώρες του Τρίτου Κόσμου, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής διεκδικούν την είσοδό τους στο κλαμπ των ισχυρών και την ευημερία που τόσα χρόνια είχαν στερηθεί επ’ ωφελεία της «Δύσης».

Η εξίσωση είναι πραγματικά δύσκολη: τα ευρωπαϊκά κράτη καλούνται να διατηρήσουν το κοινωνικό κράτος και τις κοινωνικές μεταβιβάσεις σε αξιοπρεπή επίπεδα, την ώρα που ανταγωνίζονται αγορές και κράτη με ελάχιστα ημερομίσθια, χωρίς συστήματα ασφάλισης, χωρίς συντάξεις, χωρίς δικαιώματα.

Υπό αυτή την έννοια, η συζήτηση που ανοίγει μετά το Brexit είναι εξαιρετικά σημαντική, αφού όλα τα μέλη στην Ευρώπη καλούνται να σχεδιάσουν και να αποφασίσουν το μέλλον. Πώς, δηλαδή, η Ευρώπη θα παραμείνει «κοινωνική», χωρίς να χάσει σε ανταγωνιστικότητα –γιατί προφανώς λύση δεν είναι η «κινεζοποίηση»…

Κι όμως, όπως προαναφέρθηκε, ορισμένοι δεν έχουν πάρει χαμπάρι τίποτα. Και δείχνουν ότι ο κλειστός τους κόσμο εκεί στις Βρυξέλλες είναι τόσο απομονωμένος, ώστε δεν φτάνουν καν τα «καμπανάκια» από τις πολλαπλές πολιτικές και κοινωνικές ανακατατάξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε καν από το σοκ που προκάλεσε το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος.

Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι μερικές μόλις ημέρες μετά την εκκίνηση της συζήτησης για την «Ευρώπη του μέλλοντος» και ενόσω όλοι στη Γηραιά Ήπειρο προσπαθούν να εντοπίσουν και να επουλώσουν τις πληγές που ανοίγει το Brexit, η Κομισιόν συνεχίζει να υπερασπίζεται τις… μυστικές συνομιλίες.

Ο λόγος για την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία η εμπορική συμφωνία Ε.Ε.-Καναδά θα συναφθεί… χωρίς την συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων. Ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, με δηλώσεις του, χαρακτήρισε «μη απαραίτητη» την επικύρωση της CETA από τα εθνικά κοινοβούλια, προκαλώντας αντιρρήσεις ακόμη και Ευρωπαίων ηγετών στην πρόσφατη Σύνοδο  Κορυφής. Κι όλα αυτά, όταν οι λαοί απορρίπτουν την τακτική όσων «αποφασίζουν για εμάς, χωρίς εμάς», όταν θεωρείται δεδομένο ότι η CETA θα φέρει τα πάνω κάτω σε πολλές χώρες της Ε.Ε. και όταν διογκούται το κίνημα κατά της υπογραφής μίας άλλης συμφωνίας, της ΤΤΙΡ: δηλαδή, της συμφωνίας με τις ΗΠΑ, που επίσης θα προκαλέσει φοβερές ανατροπές σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη και βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση αλλά σε… καθεστώς μυστικότητας.

Βεβαίως, έπειτα από τις αντιδράσεις ηγετών στην Σύνοδο Κορυφής, όλα δείχνουν ότι  η Κομισιόν θα κάνει πίσω και θα καταλάβει, έστω και αργά, ότι η CETA δεν μπορεί να αποφασιστεί και να επικυρωθεί από μη έχοντες καμία δημοκρατική νομιμοποίηση γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Ωστόσο, το γεγονός ότι η Κομισιόν συνεχίζει τις μυστικές διαπραγματεύσεις για την συμφωνία Ε.Ε.-Καναδά, αλλά και για την ΤΤΙΡ, προσπαθώντας να «παρακάμψει» κράτη και εθνικά Κοινοβούλια, δείχνει ότι πολλοί στις Βρυξέλλες δεν κατάλαβαν τίποτα. Ούτε από την άνοδο ακροδεξιών και ευρωσκεπτικιστών, ούτε από το ηχηρό μήνυμα του βρετανικού δημοψηφίσματος. Κατά συνέπεια, ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι στην Ε.Ε. θα ληφθούν οι σωστές αποφάσεις και πως η Ένωση δε θα συνεχίσει την πορεία της προς την βαθμιαία φθορά. Και όταν, ανεπαισθήτως, η Ιστορία χτυπήσει την πόρτα της Ευρώπης για να γράψει νέες μαύρες σελίδες, κανένας «λομπίστας» από τους παροικούντες των Βρυξελλών δε θα μπορεί να σώσει τους γκρίζους γραφειοκράτες, αλλά και τους λαούς της Ευρώπης.

1 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. Ορέστης 14:52 05/07/2016

    στη Μεγάλη Βρετανία δεν έχουν λιτότητα, ούτε ΔΝΤ, ούτε ύφεση, ούτε Σόιμπλε, ούτε υψηλή ανεργία.

    ψήφισαν Brexit γιατί είναι κόπανοι που παρασύρθηκαν από μισαλλόδοξους δημαγωγούς που μισούν τα ευρωπαικά ιδεώδη.

    όλα τ άλλα είναι παραμύθια που ρίχνουν νερό στο μύλο του ευρωσκεπτικισμού

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.