ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Είναι ο κ. Μητσοτάκης η λύση;

Ο Κ. Μητσοτάκης δεν έχει αποδείξει μέχρι σήμερα το πώς θα φανεί χρήσιμος για τη χώρα. Τι περισσότερο προτείνει; Θα υπογράφει πιο γρήγορα, από τον κ. Τσίπρα τις μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας; Θα τα καταφέρει ως προς αυτό καλύτερα, δεδομένων όσων είδαμε από το κόμμα του επί Σαμαρά; Ακόμα κι αν αυτό ήταν το αφήγημα του, είναι αρκετό για τη χώρα;

Τα περί περικοπής δαπανών, απαιτούν βαθιές τομές στη λειτουργία του κράτους, τόσο θεσμικά, όσο και πρακτικά. Μέχρι σήμερα, δεν έχουμε ακούσει τίποτα συγκεκριμένο. Αντιθέτως, μοιάζει να ακολουθεί σε όλα το παραδοσιακό μονοπάτι της ΝΔ, σε αντίθεση με όσα δημιούργησαν την δυναμική της εκλογής του.

Για τις τεχνηέντως μισές εξαγγελίες του για το κράτος, μπορεί να ακούγεται ένα μικρό «επιτέλους κάποιος το είπε» από όσους δεν γνωρίζουν τις περικοπές προσωπικού και μισθών που έχουν ήδη γίνει, ειδικά από την εποχή των stagiers και των golden boys της δικής του ΝΔ, αλλά η πραγματικότητα είναι πως το ‘λίπος’ που έχουν κατά νου, έχει καεί. Αυτό που απομένει να γίνει, είναι η αλλαγή του ρόλου και της λειτουργίας του κράτους, σε ένα εποπτικό και επιτελικό μοντέλο, το οποίο η ΝΔ παραδοσιακά εχθρεύονταν, από την εποχή του «Εθνάρχη» μέχρι του κ. Σαμαρά και σήμερα του κ. Μητσοτάκη.

Μέσα από την αλλαγή του κράτους, θα έρθει και η αναγκαία και κατεπείγουσα άρδην αλλαγή σε ό,τι αφορά το προστατευμένο, κλειστό και συγχρόνως βαλλόμενο, όταν δεν είναι κρατικοδίαιτο, επιχειρείν, μέσα από την απελευθέρωση των επαγγελμάτων και την κατάργηση των συντεχνιών. Και για αυτά, το μόνο που έχουμε από την ηγεσία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, είναι κάποιες τετριμμένες γενικότητες, όταν το ζητούμενο είναι η προετοιμασία και η κατάθεση νομοσχεδίων στη δημόσια διαβούλευση.

Το τρίτο που χρειάζεται, είναι οι αλλαγές στη Δικαιοσύνη, με παράλληλη διασφάλιση της Διαφάνειας σε όλα τα επίπεδα σχέσεων και οικονομικών συναλλαγών. Και πάλι σιωπή ή γενικότητες με κλισέ.

Το επίφοβο εδώ, είναι πως όσο το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν εμφανίζεται με μία σαφή ατζέντα, προγραμματικό λόγο και προετοιμασία σε αυτά τα τρία βασικά επίπεδα, τόσο εντείνεται η υποψία πως μετά την, κατ’ όνομα μόνο αριστερή, λαίλαπα της μηδενικής πρωτοβουλίας (το μόνο που κάνουν, όσο κι αν καθυστερούν, είναι η εφαρμογή του μνημονίου), θα ακολουθήσει μία δεξιά λαίλαπα, πλήρως νομιμοποιημένη να επανεκκινήσει σχέδια όπως αυτά της Παραλιακό Μέτωπο Α.Ε.
Σχέδια που ακόμα κι αν φέρουν μία σημειακή ‘ανάπτυξη’ για κάποια οικονομικά τρίμηνα, δεν θα αλλάξουν σε τίποτα τον Μεγάλο Ασθενή. Η κατάληξη, δεν θα είναι η αναστροφή των δεινών της χώρας, αλλά η εμβάθυνση τους.

Ένας χώρος έχει αποδείξει, διαχρονικά, πως κινείται προοδευτικά σε ό,τι αφορά το κράτος και την οικονομία, όσα λάθη κι αν έκανε. Από το ΑΣΕΠ και τις Ανεξάρτητες Αρχές, μέχρι τη Διοικητική Αποκέντρωση, το opengov, τη ΔΙΑΥΓΕΙΑ, από τον Καποδίστρια μέχρι τον Καλλικράτη που με τόσο χτύπησαν η αριστερή και η δεξιά συντήρηση, από τη θέση της αντιπολίτευσης όσο και της κυβέρνησης.

Είναι ο ίδιος χώρος που προχώρησε τα ζητήματα των δικαιωμάτων, απόδειξη πως δεν ήταν ευκαιριακά προοδευτικός, αλλά γνώριζε πως δεν μπορεί να υπάρξει παραγωγική διαδικασία και οικονομική ευημερία όταν οι ευκαιρίες περιορίζονται στις μειοψηφίες των κομματικών ετεροφυλόφιλων αρρένων ημετέρων, αλλά αντιλαμβάνεται πως η δημοκρατική αρχή ενάντια σε κάθε κοινωνικό αποκλεισμό έχει και οικονομικό αντίκτυπο - δεν περισσεύει κανείς.

Είναι ο χώρος που είδε όλα του τα προβλήματα, με πρώτο τον πολιτικό κυνισμό, να ξεχειλίζουν παράλληλα και να τον πνίγουν, την ώρα που έσωζε τη χώρα από το βέβαιο θάνατο. Όσο δύσκολο κι αν ήταν ό,τι ακολούθησε, υπάρχει σήμερα μία ευκαιρία: να αποτιμήσει ψύχραιμα όσα τον έπνιξαν, να ανασυνταχθεί στη βάση όσων τον έκαναν κυρίαρχο μέσα από τις πολυεπίπεδες αλλαγές και να γυρίσει σελίδα.

Η αριστερή και η δεξιά συντήρηση δεν αποτέλεσαν ποτέ λύση για τα προβλήματα του τόπου και αρνούνται πεισματικά να αλλάξουν, έστω τώρα. Το ζητούμενο είναι να υπάρξει έγκαιρη διέξοδος και λύση από όσους αποδεδειγμένα μπορούν, πριν από μία ακόμα καιροσκοπικά στημένη κάλπη.

6 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. Θα υποστήριζα ένα συνδυασμό με τον Γιάννη Πανούση που θεωρώ αξιόλογη κυβερνητική προσωπικότητα και statesman !

  2. Αυτό κατάλαβες, ταλαίπωρε;;
    ΣΥΡΙΖΑ με πολύ αυστηρή κριτική !!
    Το Μη χείρον, βέλτιστον !!

  3. Ζ 10:43 17/01/2017

    Η απλή αναλογική υπήρξε πάντα το ζητούμενο από όλα τα κόματα του κέντρου και της αριστεράς. “Οποιος δεν τη θέλει το κάνει μόνο με ένα στόχο: επιδιώκει να αποτελέσει το δεκανίκι της δεξιάς. Τα πράγματα είναι πολύ απλά: Δεξιά ή Αριστερά, Κούλης ή Τσίπρας; Δεν υπάρχει άλλη λύση. Τα περί ίσων αποστάσεων είναι μπούρδες. Δεν έχουν καμιά σημασία τα πρόσωπα, αν σε κάποιον αρέσει ο Tσίπρας και σε άλλον ο Κούλης. Δεν έχει σημασία αν προτιμάτε τη Φώφη, τον Γιώργο, τον Βενιζέλο ή όποιον άλλο. Όποιος θέλει συνεργασία με τη δεξιά ας το δηλώσει από τώρα και φυσικά το ίδιο όποιος προτιμάει τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν γίνεται και με τους δύο. Φυσικά για μένα η (αναγκαστική) λύση είναι η συνεργασία με αυτό που βρίσκεται πιο κοντά στην ιδεολογία μου, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι δεξιοί του ΠΑΣΟΚ ας πάνε με τη ΝΔ μήπως και ξεβρωμίσει ο χώρος.

    • Θ.Τ. 0:28 18/01/2017

      Με την ηγεσία ΜΟΝΟ της Ν.Δ. είτε την ηγεσία ΜΟΝΟ του Σύριζα δεν γίνεται τίποτε. Ομως ο ενδιάμεσος «χώρος» με πραγματικό ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ πρόγραμμα ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΌ ΤΟ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ που μας έφερε και μας κρατάει εδώ, μπορεί να ΞΕΠΕΤΑΧΤΕΙ, κινητοποιόντας τους ψηφοφόρους στο ΑΚΥΡΟ/ΛΕΥΚΟΑΠΟΧΗ μαζί και πολύ κόσμο από την ΒΑΣΗ των δύο κομμάτων που τους ψηφίζει από απελπισία. Ωστε να πάμε πριν ή μετά από εκλογές σε μιά κυβέρνηση ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ. Μπας και φύγει η χώρα από την λαικίστικη πολιτική πιγκ-πογκ δεξιάς, «αριστεράς» του 2011 – 2017. Με τέτοιο πρόγραμμα ειναι προφανές πως όσο δυνατότερος είναι ο ενδιαμεσος χώρος, τόσο μεγαλύτερες δυνατότητες υπάρχουν η χώρα να ξεφύγει από το αδιέξοδο των μνημονίων καθώς και από τον κίνδυνο να τιναχτούμε στον αέρα ( δραχμή κ.λπ. ) . Θα είμαστε απέναντι στους δανειστές αδύνατοι μεν αλλά σοβαροί και όχι «βολικοί» όπως οι σαμαροβενιζέλοι και γελοίοι όπως οι τσιρπανέληδες. –

  4. Άρα, κατά τον αρθρογράφο, λύση είναι η Φωφάρα και τα αιλουροειδή της !
    Βρε τι διαβάζουμε !!

    • Άρα, κατά εσένα το σχολιαστή, λύση είναι ο πρωην «αγανακτισμένος» Κούλης και τα Νέα Ζάππεια!
      Βρε τι διαβάζουμε !!

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.