ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

“Κι αν ο Ανδρέας είχε ακολουθήσει άλλο δρόμο; Ποιά η τύχη του ΠΑΣΟΚ αν το 1974 είχε επιλέξει την ανακύκλωση, αντί για την ανανέωση;’’

Τρεις του Σεπτέμβρη 1974 δεν υπήρχα ούτε ως υποψία, καθ’ ότι γεννήθηκα περίπου 14 μήνες μετά. Είχα όμως την τύχη να μάθω μέσα από τις εξιστορήσεις της οικογένειάς μου και από βιβλία πολιτικής ιστορίας πως δημιουργήθηκε το κίνημα, που έμελλε να επισφραγίσει θετικά με την παρουσία του τη μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου, το οποίο έχω την τιμή να ψηφίζω και να υπηρετώ από το 1993 μέχρι και σήμερα.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου για την ανάδειξη αρχηγού του νέου φορέα της προοδευτικής παράταξης, πολλές φορές αναρωτήθηκα πώς θα είχε γραφτεί η ιστορία αν ο Ανδρέας είχε ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο από αυτό που τελικά επέλεξε τότε.

Αν δηλαδή, αντί για τη δημιουργία ενός νέου ενιαίου πολιτικού φορέα με άλλο όνομα και άλλα σύμβολα, επέλεγε να ηγηθεί μιας συμμαχίας φέουδων, όπως παρουσιάζονταν τότε η παλαιοκομματική Ένωση Κέντρου.

Αν αντί για νέους, άφθαρτους πολιτικούς, που έως τότε είχαν κοινωνική και επαγγελματική υπόσταση, αλλά καμία κοινοβουλευτική εμπειρία, επέλεγε να προχωρήσει αποκλειστικά και μόνο με ένα γερασμένο και στην πλειονότητά του απαξιωμένο, στη συνείδηση των προοδευτικών πολιτών, πολιτικό προσωπικό.

Αν αντί για πρόσωπα «που δεν τα ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους», χρησιμοποιούσε γόνους και επιγόνους.

Αν αντί για τη δημιουργία συλλογικών αποκεντρωμένων δομών παραγωγής πολιτικής σε κάθε πόλη, σε κάθε μαζικό χώρο που άνοιγαν το κόμμα στην κοινωνία, επέλεγε τη λογική συντήρησης των κομματαρχών που διαφέντευαν το χώρο για λογαριασμό των πολιτικών τους αφεντικών.

Αν αντί για μια διακήρυξη προσαρμοσμένη στις ανάγκες της εποχής, γραμμένη με το βλέμμα στο μέλλον, αναμασούσε θέσεις και απόψεις από προγράμματα παλαιότερων εκλογικών αναμετρήσεων.

Αν αντί για μια συμμαχία με την κοινωνία, επέλεγε την εξάρτηση από μιντιακά και οικονομικά συμφέροντα.

Αν με μια πρόταση επέλεγε την ανακύκλωση, αντί για την ανανέωση προσώπων, νοοτροπιών, δομών και ιδεών.

Το πιο πιθανό είναι να μην πετύχαινε τίποτα....

Την Κυριακή καλούμαστε να αποφασίσουμε για το μέλλον της προοδευτικής παράταξης που, όπως έχει αποδείξει η πολιτική ιστορία του τόπου, είναι συνυφασμένο με την προοπτική του λαού και της πατρίδας.

Καλούμαστε να επιλέξουμε ποιοί θα είναι οι αρχιτέκτονες και ποιά θα είναι τα υλικά με τα οποία θα χτιστεί το νέο πολιτικό οικοδόμημα, που θα ενώσει ξανά τους Έλληνες, θα ενσαρκώσει τις ελπίδες και θα κάνει πράξη τα όνειρά τους. Ένα κόμμα που θα επαναφέρει την αισιοδοξία και την υπερηφάνεια στην επί μια οκταετία χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία.

Και πραγματικά αναρωτιέμαι αν οι προοδευτικοί πολίτες μπορούν να εναποθέσουν τις ελπίδες τους σε «κατασκευαστές», που δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν, ή ακόμα χειρότερα συνέβαλαν με τις πράξεις, τις παραλείψεις και τις συμπεριφορές τους, στην κατεδάφιση του οικοδομήματος και αν θα επέλεγαν, για την ανέγερση του νέου, τα υλικά της κατεδαφίσεως.

Αναρωτιέμαι ποιοί θα μπορούσαν να γίνουν οι γεφυροποιοί της παλιάς γενιάς της παράταξης με τη νέα. Ποιοί θα μπορούσαν να εμφυσήσουν τα στοιχεία εκείνα που χρειάζονται για τη ανανέωσή της, που αποτελεί προϋπόθεση για την εκλογική και πολιτική της αναγέννηση.

Αναρωτιέμαι ποιοί έχουν την ικανότητα και την αντοχή για τη δημιουργία μίας δημοκρατικής παράταξης, η οποία θα έχει μεν τις παρακαταθήκες της 3ης του Σεπτέμβρη, αλλά θα μιλάει ταυτόχρονα και στις καρδιές των ανθρώπων που θέλουν να κτίσουν το μέλλον τους πάνω στις αρχές της ηθικής, του ιδεαλισμού, της διαφάνειας, της αξιοκρατίας, της προσφοράς για την πατρίδα.

Αναρωτιέμαι πόσο αντιφατικό είναι να μιλάμε για την εκλογή αρχηγού ΝΕΟΥ φορέα και ως μπροστάρηδες της προσπάθειας να επιλέγουμε πολιτικό προσωπικό και κυρίως θέσεις, τακτικές και συμπεριφορές του ΧΘΕΣ.

Αναρωτιέμαι, αν θα αφήναμε την τύχη της προοδευτικής παράταξης σε αυτούς που θέλουν ένα κόμμα – λάφυρο, εργαλείο προσωπικής ανάδειξης και επιβίωσης.

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ σίγουρα ΟΧΙ. Το ίδιο κι εμείς.
Γι’ αυτό και στις 12 και 19 Νοέμβρη σας καλώ να πάρουμε τις τύχες της παράταξης στα χέρια μας και να γυρίσουμε σελίδα προχωρώντας ΜΑΖΙ με αυτούς που θέλουν να κάνουν για τους πολλούς και όχι με όσους θέλουν να γίνουν για τους εαυτούς τους.

Στέφανος Μ. Ξεκαλάκης
Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Γραμματέας Κεντρικής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ

4 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. Πολύ βολικά ξεχνάνε κάποιοι πως όταν ο Συνασπισμός (κύρια συνιστώσα του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ) έτρεχε τον Αντρέα στο Ειδικό Δικαστήριο, ο «δεξιός» Βενιζέλος ήταν ο συνήγορος υπεράσπισής του.

  2. Α 0:53 08/11/2017

    Τι σχέση έχετε όλοι εσείς με τον Ανδρέα του 74, θεομπαίχτες; Αν ζούσε ο Ανδρέας θα σας είχε μαστιγώσει μέσα στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ. Εσύ όχι Γραμματέας αλλά ούτε θυρωρός δεν θα μπορούσες να ήσουν στο ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορούν να παρουσιάζονται ως τιμητές όσοι ξεπούλησαν το ΣΟ του ΠΑΣΟΚ και έκαναν κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον ακροδεξιό Σαμαρά, μαζί με τους ναζί Γεωργιάδη, Βορίδη, Πλεύρη, Μπαλτάκο αλλά και τον δεξιό Βενιζέλο και έφεραν τη δυστυχία σε όλους τους μη προνομιούχους Έλληνες. Πρέπει να είναι ηλίθιος ή πληρωμένο κοματόσκυλο κανείς για να μη βλέπει ότι το 44% του ΠΑΣΟΚ έγινε 6% σήμερα επειδή πολύ απλά το ΠΑΣΟΚ έγινε δεξιά και όχι επειδή ξαφνικά οι Έλληνες αγάπησαν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα αποτελεί το μοναδικό σοσιαλιστικό κόμα στην Ελλάδα και η μόνη χρησιμότητα του ΠΑΣΟΚ είναι να συγκρατήσει κάποιους συντηρητικούς κεντρώους οι οποίοι δεν θέλουν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ. Μετά τις εκλογές το θλιβερό απομεινάρι ενός κάποτε σοσιαλιστικού κόματος θα είναι χρήσιμο μόνο αν συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ για να απομακρυνθεί από την εξουσία ο ακροδεξιός Μητσοτάκης και το κόμα του που ρήμαξε την Ελλάδα, με τον αρχιπροδότη Καραμανλή. Φυσικά ούτε λόγος για το δεξιό τσιράκι των καρχαριών Στ. Θεοδωράκη. Ο μοναδικός που είπε ξεκάθαρα τι θα κάνει είναι ο Τζιώτης και αυτόν θα ψηφίσω, ανεξάρτητα από τις ικανότητές του. Η μοναδική 2η επιλογή είναι ο Ραγκούσης αν και παίζει με νεοφιλελεύθερους σχηματισμούς. Όλοι οι άλλοι είναι δεξιά δεκανίκια ή τσιράκια του επίσης δεξιού Βενιζέλου. Εσύ ψήφισε το τσιράκι του Βενιζέλου, τον Ανδρουλάκη, ανεπάγγελτο κοματόσκυλο που βγαίνει με θράσος και μας κάνει και μάθημα. Χάρισμά σας, ψηφίστε τους για να βουλιάξετε παρέα, να πάρετε το 4,5 ή 6% και να ζητιανεύετε θέσεις από τον Μητσοτάκη. Η ιστορία θα σας κατατάξει στην ίδια κατηγορία με τους αποστάτες του 65.

  3. Θ.Τ. 15:57 06/11/2017

    Και τι σχέση έχει το τότε ξεκίνημα ΑΠΟ ΚΑΤΩ του Αντρέα γιά ΑΥΤΟΦΩΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, με «νέους» και παλιούς που αντιστάθηκαν στην χούντα, με το σημερινή προσπάθεια ξεκινήματος, AΛΛΑ με τόοοοοοοσα και τόσα «γκεσέμια» που υπονόμευσαν, αδράνησαν ή/και σιώπησαν όταν κάποιοι ( πολύ λίγοι ) το 2009 – 2011, σώσαν στο τσακ την χώρα με το 1ο μνημόνιο από την ολοκληρωτική καταστροφή και ξεκίνησαν ΑΝΤΙΠΕΛΑΤΕΙΑΚΕΣ μεταρρυθμίσεις ?

  4. Ntinos 14:59 06/11/2017

    Έχεις πολύ δίκιο Γραμματέα… Πάμε #mazi με τον Νίκο Ανδρουλάκη!

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.