«Όταν η αλήθεια δεν συμβαδίζει με τις επιδιώξεις μας, τόσο το χειρότερο για την αλήθεια» συνηθίζουν να λένε ορισμένοι επικοινωνιολόγοι. Υπάρχει όμως κάποιος που είναι ο μόνος και απόλυτος κάτοχος την «αλήθειας» ή υπάρχουν πολλές «αλήθειες», ανάλογα με την θεώρηση που έχει ο καθένας μας; Το ερώτημα δεν είναι φιλοσοφικό, είναι κάτι που διαπερνά την καθημερινότητα μας, που μας κάνει να διαφωνούμε στις παρέες μας, που καθορίζει τις συμπεριφορές μας, που στο τέλος-τέλος γράφει την ιστορία. Εδώ αξίζει να θυμηθούμε τον Ουίνστον Τσόρτσιλ ο οποίος δήλωσε ότι «η ιστορία θα είναι πολύ επιεικής μαζί μου γιατί σκοπεύω να την γράψω με τα ίδια μου τα χέρια»...

Αυτές τις μέρες η Ευρώπη (αν όχι ολόκληρος ο κόσμος) ταρακουνήθηκε από τις εξελίξεις σε Ισπανία και Ιταλία. Στην Ισπανία η κυβέρνηση Ραχόι κατέρρευσε υπό το βάρος δικαστικών αποφάσεων για υποθέσεις διαφθοράς στις οποίες συμμετείχαν 29 κορυφαία στελέχη του Λαϊκού Κόμματος της Ισπανίας, τα οποία καταδικάστηκαν συνολικά σε ποινές κάθειρξης 351 ετών! Η απόφαση-κόλαφος του δικαστηρίου, μάλιστα, καταδίκαζε το ίδιο το Λαϊκό Κόμμα για «παράνομο πλουτισμό», γιατί «συμμετείχε με σκοπό το κέρδος σε ένα πολυπλόκαμο σύστημα δωροληψίας με αντάλλαγμα αναθέσεις δημοσίων συμβολαίων»... Αυτή η αναμφίβολη αλήθεια δεν έτυχε ανάλογης προβολής στο σύνολο των ελληνικών συστημικών ΜΜΕ.

Ταυτόχρονα, το περίεργο είναι ότι στην Ισπανία ακόμα και οι υποστηρικτές του Λαϊκού Κόμματος δεν μίλησαν για «κατευθυνόμενη δικαστική απόφαση», ούτε για «πολιτικές παρεμβάσεις στο έργο της δικαιοσύνης», ούτε καν για «στημένη πολιτική σκευωρία η οποία θα καταρρεύσει και θα σας πάω ως το τέλος», όπως έκαναν και κάνουν εδώ στην Ελλάδα όσοι φέρονται να εμπλέκονται στο σκάνδαλο NOVARTIS, στην υπόθεση ΚΕΕΛΠΝΟ, στη SΙEMENS και σε πλείστες άλλες ανάλογες υποθέσεις. Φαίνεται ότι η τεχνογνωσία Σαμαρά-Άδωνη δεν έχει ακόμα μεταλαμπαδευτεί επιτυχώς στα αδελφά κόμματα της «Εσπερίας»...

Στην Ισπανία η κυβέρνηση Ραχόι κατέρρευσε και ταυτόχρονα αναδείχθηκε μια ελπιδοφόρα συμμαχία με πρωταγωνιστές τους σοσιαλιστές και το Podemos. Είναι νωρίς για να αξιολογηθεί το πως θα κινηθεί και τι αποτελέσματα θα επιφέρει στην Ισπανία, αλλά και στην Ευρώπη. Ελπίζουμε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες όλων μας. Όμως στην Ελλάδα η αμηχανία που κυριάρχησε στο Κίνημα Αλλαγής από αυτή την εξέλιξη ήταν εμφανής. Η επιλογή Σάντσεθ να σταθεί αποφασιστικά απέναντι στη δεξιά του Ραχόι και να συμμαχήσει κυρίως με το Podemos, αλλά και με άλλα κόμματα πέραν της δεξιάς, έφερε σε δύσκολη θέση όσους «ερωτοτροπούν» με την αναβίωση μιας συμμαχίας που να θυμίζει την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου...

Υπάρχει όμως και η Ιταλία. Η κυβέρνηση του Τζουζέπε Κόντε στηρίζεται από την ξενοφοβική «Λέγκα» και το «Κίνημα 5 Αστέρων». Αμέσως μετά την ορκωμοσία του ο Ματέο Σαλβίνι, της «Λέγκας», από τη θέση του Υπουργού Εσωτερικών, έκανε λόγο για υλοποίηση της προεκλογικής του υπόσχεσης για άμεση απέλαση 500.000 μεταναστών! Επίσης σημείωσε ότι «του φάνηκαν πολλά» τα 5 δις που προβλέπονται στον προϋπολογισμό για το μεταναστευτικό και είπε ότι «μπορεί να περικοπούν». Αυτά σας θυμίζουν οτιδήποτε από την πολιτική που ασκεί η δική μας κυβέρνηση; Υπάρχει οτιδήποτε κοινό με την πολιτική αλληλεγγύης και ανθρωπιστικής βοήθειας, σύμφωνης με τη διεθνή πρακτική και νομιμότητα που εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση; Είναι σαφές ότι οι ξενοφοβικές δηλώσεις της Ιταλικής κυβερνητικής συμμαχίας βρίσκονται ακριβώς στον αντίποδα των δηλώσεων και της πρακτικής μας. Αυτό όμως δεν εμπόδισε καθόλου ορισμένους δημοσιογράφους και δεξιούς πολιτικούς να κάνουν λόγο για «κυβερνητική συμμαχία στην Ιταλία η οποία προσομοιάζει με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ»... Αν αυτή η «αλήθεια» τους εξυπηρετεί, εμείς απλά υποκλινόμεθα!

Είναι γνωστό ότι η ιστορία γράφεται μια φορά, αλλά διαβάζεται πολλές φορές και με διαφορετικό τρόπο, πολύ περισσότερο η πρόσφατη ιστορία. Άλλωστε η παλαιότερη ιστορία δεν αφορά τους 17χρονους... Εμείς, σε πείσμα όλων αυτών, θα συνεχίσουμε να παρουσιάζουμε τη δική μας, αριστερή, ανάγνωση των γεγονότων. Η δική μας «αλήθεια» λέει ότι στην Ισπανία έγινε ένα βήμα προς τα εμπρός, ενώ στην Ιταλία ένα βήμα προς τα πίσω. Εμείς παραμένουμε υπέρ μιας Ευρώπης με θετικό πρόσημο στην ανάπτυξη σε όφελος του συνόλου και ιδιαίτερα των αδυνάτων, μιας Ευρώπης της απασχόλησης και της δικαιοσύνης, μιας Ευρώπης με αλληλεγγύη και ανθρωπισμό. Η δική μας «αλήθεια» δεν περιλαμβάνει συμμαχίες με τις δυνάμεις της διαφθοράς και της διαπλοκής (όσο ισχυρές και να είναι), ούτε με ξενοφοβικούς και ρατσιστικούς σχηματισμούς.

Ξέρουμε ότι στη δική μας «αλήθεια» δεν χωράνε όλοι. Εμείς κάνουμε τις επιλογές μας, τις ανακοινώνουμε και τις υπηρετούμε. Για αυτές θα κριθούμε το φθινόπωρο του 2019 και είμαστε σίγουροι ότι οι πολίτες θα μας αξιολογήσουν σωστά.

*ο Γιάννης Μπαλάφας είναι Υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής