ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Η ψηφοφορία ελευθερώνει τα πάθη. Καλό βόλι…

Επειδή πολλά ακούγονται και γράφονται στα πέριξ, ότι «πρώτο κόμμα» στις εκλογές θα είναι πάλι «η Αποχή», θέτω το εξής σοβαρό ερώτημα (προς τους φίλους οπαδούς του κόμματος «Αποχή» βεβαίως): «Γιατί μωρέ παιδιά (που μου είστε και συμπαθείς κιόλας), το κάνετε συνέχεια αυτό; Γιατί έχετε κολλήσει σε μια τόσο σκληρή άποψη και αντίληψη -σαν εμμονή που γίνεται ψύχωση μου φαίνεται ρε γαμώ το-, και μέσα - μέσα δεν κάνετε και σεις μια... διακοπή, έτσι, για… αλλαγή ας πούμε (!), που μπορεί να καταλήξει και σε μια ευχάριστη αναψυχή; Γιατί, έστω, για μια φορά -μια και μοναδική φορά ρε παιδιά-, δεν αποφασίζεται να ασκήσετε το εκλογικό σας καθήκον, να μαζευτείτε και, έτσι, «μπούγιο» να ξεχυθείτε όλοι μαζί στα ανά τη χώρα παραβάν στέλνοντας έτσι (αφού είστε το «πρώτο κόμμα») το πολύ σοβαρό σας εικάζω μήνυμα; Γι’ αυτό που σας κρατάει έτσι πεισμωμένους, θυμωμένους και απόμακρους από το όλο παίγνιον»…

Και, βεβαίως, οι φίλοι οπαδοί της Αποχής (ως ευγενείς, υπεύθυνοι και ακομπλεξάριστοι πολίτες που είναι)∙ θα μου απαντήσουν αμέσως και θα πουν: «Αφού όλοι ίδιοι είναι βρε γίγαντα της σκέψης! Δεν αλλάζει τίποτα. Πάμε δεν πάμε είναι σαν να μη ψηφίζουμε. Η ψήφος μας είναι, έτσι ή αλλιώς, μια… μη ψήφος. Μας θέλουν για άλλοθι. Ειδικά τώρα (με την Ευρώπη), μετά την μεγάλη χρεοκοπία της χώρας και το κακό χαμό που μας βρήκε, δεν έχει και κανένα νόημα : όλες οι μεγάλες πολιτικές καθώς και οι αποφάσεις παίρνονται εξ’ από δω : από ανθρώπους που ούτε μας ξέρουν ούτε και θέλουν να μας μάθουν (δηλαδή οι άνθρωποι) - τέτοιος λαός που είμαστε. Από ανθρώπους που δεν μας νοιώθουν, ούτε και θέλουν να μας νοιώσουν ποτέ με τέτοια ιδέα που έχουν αποκομίσει για μας. Γιατί, λοιπόν, να χαλαστούμε... «τζάμπα και βερεσέ» ξέροντας εκ των προτέρων ότι θα μας γράψουν κανονικά; Και γιατί δηλαδή, τέλος, να πάμε να ψηφίσουμε έστω μια και μοναδική φορά εφόσον ξέρουμε –αυτό δεν αλλάζει με τίποτα, ότι κι αυτή την φορά όποιον και αν ψηφίσουμε η τεχνική της πολιτικής και της Δημοκρατίας (που όπως ο Χριστιανισμός, ο Σοσιαλισμός και τα άλλα μεγάλα ιδεώδη του κόσμου έχει καταστραφεί τελείως) θα τον μετατρέψει σε δόλιο και φθονερό υποκείμενο που στην συνέχεια θα στραφεί εναντίον μας : σε κοινό λαμόγιο που θα μας πουλήσει σε τιμή ευκαιρίας για να γίνει αυτός πλούσιος και να περνάει καλά»…

Σωστά είναι, ασφαλώς, όλα αυτά που λένε τα ενεργούμενα της Αποχής. Πλην, όμως, εγώ∙ που κάνω μονίμως τον έξυπνο και θέλω να έχω πάντα τον τελευταίο το λόγο∙ οπωσδήποτε θα ξαναπώ: «Δεν λέγω, έχετε δίκιο σε όλα. Όπως και να τα βάλεις τα πράγματα κάτω - κάπως έτσι καταλήγουν. Και σίγουρα: η ψήφος τελικά γίνεται παραδόξως μια μη ψήφος. Σε ένα, πάντως, δεν έχετε δίκιο και δεν κάνετε καλά: Που όλα αυτά επιμένετε να τα κρατάτε μέσα σας και δεν τα εκφράζετε ποτέ. Δεν έχετε ακούσει ότι οι λεγόμενες ασθένειες της ψυχής - οι ψυχικές ασθένειες δηλαδή, έχουν αυξηθεί; Ότι η κατάθλιψη οργιάζει; Ότι το... «λάγγεμα» δίνει και παίρνει και, όπως πάει, θα καταλήξει μια καθημερινή μεταδοτική νόσος; Γιατί, λοιπόν, κρατάτε όλο αυτό το βάρος μέσα σας; Γιατί δεν εκτονώνεται το πάθος που σας βασανίζει; Θέλετε να πάθετε τίποτε; Βάλτε τα λοιπόν όλα στην άκρη και πάρετε την καλή απόφαση να πάτε να ψηφίσετε. Μπορεί μεν να μην αλλάξει τίποτα –το μόνο που αλλάζει τελικά είναι ο χρόνος, τα πρόσωπα (που λειτουργούν περίπου ως αναλώσιμα για το κάδο), και οι όροι σαν αναδίπλωση της προηγούμενης αναδίπλωσης- , αλλά δείτε το καθαρά ψυχοθεραπευτικά : Σηκωθείτε, λοιπόν, παρακαλώ σιγά - σιγά∙ ντυθείτε, οπλιστείτε και πηγαίντε να ρίξτε το βόλι σας. Όποιον και να βρει, σας διαβεβαιώ καλό θα έχετε κάνει. Και θα έχετε εκτονωθεί κιόλας»…

1 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. Γιατί είμαστε πολύ μ@λ@κες κ. Ταγκα . Γι΄αυτό. όλα τα άλλα είναι ένα καλό κρυφτό για
    να κάνει με τον τρόπο του ο κα΄θενας την δουλίτσα του. Μας απομονώνουν και μετά μας
    σέρνουν ένα ένα .

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.