ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Η καρδιά του δράκου χτυπά ελληνικά

"Πότε χτίστηκε η Ακρόπολη;". Ο κ. Σι Τζινπίνγκ, κοίταξε με δέος την Ακρόπολη. Στην σχεδόν καλοκαιρινή νύχτα της ελληνικής πρωτεύουσας κανείς από τους Κινέζους και τους Έλληνες συνδαιτημόνες δεν μίλησε για οικονομία και επενδύσεις. Δοκιμάζοντας τα πιάτα της ελληνικής δημιουργικής κουζίνας που απογειώθηκε τα τελευταία χρόνια, η κοινή αντίληψη περί συνεργασίας διαφορετικών πολιτισμών αρχαίων και σύγχρονων έγινε βεβαιότητα.

Με θέα την Ακρόπολη, οι επενδύσεις "κρύφτηκαν" προσωρινά στα παρασκήνια και στη σκηνή βγήκε ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης που τα γνωστά διδάγματά του διδάσκονται στα κινέζικα σχολεία. Με λαβράκι και λιαστή ντομάτα, λευκό κρασί, σαφράν και μπόλικο πολιτισμό, η διάθεση για σύσφιξη των σχέσεων των δυο χωρών πέρασε μέσα από τα λόγια του Κομφούκιου και του Αριστοτέλη. Όλοι συμφώνησαν ότι οι σινο-ελληνικές σχέσεις δεν μπορούν να συνδέονται μόνο με το θέμα των μελλοντικών επενδύσεων. Η σχέση και η συνεργασία των δυο χωρών μπορεί να είναι πολυσήμαντη αν η Ελλάδα εστιάσει στην εφευρετικότητα της, στην ικανότητά της, στους λαμπρούς επιστήμονες που κερδίζουν διακρίσεις διεθνώς.
Ελληνικός και κινέζικος πολιτισμός αναπτύχθηκαν παράλληλα και κληροδότησαν στον υπόλοιπο κόσμο θέατρο, εικαστικά, ποίηση, επηρεάζοντας αμφότεροι το σύνολο της τέχνης. Δυο πολιτισμοί που βρίσκονται μακριά , αγνοώντας ο ένας τον άλλον, κατάφεραν να επηρεάσουν τον υπόλοιπο κόσμο. Σημαντική η συμβολή του ελληνικού πολιτισμού στην μετάβαση από τον ανιμισμό στην ορθολογική και φιλοσοφική ερμηνεία του κόσμου που υπήρξε καταλυτική για το σήμερα.

Πέρσι τον Δεκέμβριο, η περιοδική έκθεση στο Μουσείο της Ακρόπολης, "Από την Απαγορευμένη Πόλη: αυτοκρατορικά διαμερίσματα του Qianlong φώτισε τα κοινά σημεία των δυο χωρών. Ο ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ, Θεοδόσης Τάσιος μπροστά στο κινέζικο και ελληνικό κοινό, ξεκίνησε την ομιλία του με το σινικό μύθο των Τριών Ηγεμόνων, ο οποίος αναφέρεται στη δημιουργία του κόσμου μέχρι το πέρας της νομαδικής περιόδου κάνοντας τις συγκρίσεις αντίστοιχα με την Ελλάδα. Το επίκεντρο της διάλεξης και η κατάληξή της ήταν η σύγκριση της Αριστοτελικής Μεσότητας και του κινέζικου δόγματος Chung – Yung.

Οι σημερινοί Κινέζοι εξακολουθούν να θαυμάζουν τον ελληνικό πολιτισμό εξαιτίας του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα και των κοινών στοιχείων θεώρησης της ζωής. Λόγω της προέλευσης των δυο χωρών από σημαντικούς πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν την ίδια εποχή, μακριά ο ένας από τον άλλον, υπάρχουν κοινές αξίες που διασώθηκαν μέσα στους αιώνες. Πέρσι, στη συνάντηση του Πανεπιστημίου Beijing Normal University με το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο η Κινέζα καθηγήτρια H.Huang,εισηγήτρια της θεώρησης της κουλτούρας ως "τρίτου πόλου" στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, κατά την εναρκτήρια ομιλία της διερεύνησε την ιδέα της παγκοσμιοποίησης και την προοπτική οικοδόμησης ενός κοινού μέλλοντος για την ανθρωπότητα, με άξονα την αναβίωση των παραδοσιακών αξιών που βρίσκονται στο επίκεντρο του κινεζικού πολιτισμού, όπως το δόγμα "Αρμονία και συνεργασία". Από την ελληνική πανεπιστημιακή κοινότητα, ο Αναπλ. καθηγητής Βυζαντινής Φιλοσοφίας, Γιώργος Αραμπατζής, επιχείρησε την σύγκριση των φιλοσοφικών τάσεων των δυο χωρών κατά τον 11ο αιώνα και τον εντοπισμό ομοιοτήτων και διαφορών ενώ ο καθηγητής Εφαρμοσμένης Ηθικής Ευάγγελος Πρωτοπαπαδάκης μίλησε για τις απροσδόκητες συνάφειες των φιλοσοφικών παραδόσεων του Κομφούκιου και των Στωικών, εντοπίζοντας παράλληλα και τις διαφορές. Στην τέχνη αναφέρθηκε ο καθηγητής Εθνομουσικολογίας Λάμπρος Λιάβας ,εστιάζοντας στις οργανολογικές συγγένειες ανάμεσα στα μουσικά όργανα των δυο πολιτισμών ενώ η Αναπλ. καθ. του τμήματος Θεατρικών Σπουδών και σκηνοθέτης ,Εύα Στεφανή αναφέρθηκε στη σημασία του ντοκιμαντέρ ως εργαλείου επικοινωνίας ανάμεσα στις δυο χώρες. Ο Κινέζος σκηνοθέτης και διακεκριμένος καθηγητής, Gao Feng, αναφέρθηκε στο μύθο του Προμηθέα για να περιγράψει τα ζητήματα της διάδοσης, της αισθητικής και των πολιτιστικών διακρίσεων που σχετίζονται με τη διανομή του ντοκιμαντέρ. Κλείνοντας τον κύκλο των ομιλητών ο Δρ. Dai Yuanchu, ανέλυσε την ιδέα της παγκόσμιας κοινότητας όπως εισήχθη από τον Αριστοτέλη. Ανέφερε μάλιστα την επιθυμία, η πολιτιστική πρόταση της Κίνας να επιτύχει την αποδοχή των σημαντικών πόλων διεθνούς επιρροής.

"Αν ξύσεις έναν Κινέζο από κάτω θα βρεις έναν Έλληνα και αν ξύσεις έναν Έλληνα θα βρεις έναν Κινέζο". Ο Νίκος Καζαντζάκης επισκέφτηκε την "χελώνα των εθνών", όπως αποκαλούσε την Κίνα το 1935 και το 1957. Οι καρποί του ταξιδιού του για την χώρα που επισκέφτηκε ως ανταποκριτής Τύπου αποτυπώνουν την μοναδική ματιά του καθώς περιγράφει τον τόπο, τους ανθρώπους, τις καταστάσεις, τις ιστορίες και τις μυθιστορίες της. "Όταν κλείσω τα μάτια για να ξαναχαρώ μια χώρα, χιμούν και μου τη φέρνουν οι πέντε αίστησες, οι πέντε γιομάτοι στόματα απλοκαμοί του κορμιού μου. Χρώματα, φρούτα, γυναίκες. Μυρωδιές από περβόλια, από βρωμερά στενοσόκακα και μασκάλες...".

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.