ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τι φοβούνται, πού ποντάρουν κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ

«Γκρίζες ζώνες» στο γήπεδο «νόμου και τάξης»

Η πολιτική σύγκρουση μεταξύ της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ στον απόηχο της σύλληψης του σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ και των ντοκουμέντων που αποκαλύπτουν την αστυνομική βία που ασκήθηκε στο Κουκάκι καλά κρατεί. Ωστόσο, τόσο στο Μέγαρο Μαξίμου όσο και στην Κουμουνδούρου ο προβληματισμός περισσεύει γι’ αυτό το νέο πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, καθώς για κάθε πλευρά μπορεί να κρύβει παγίδες.

Βεβαίως, προφανώς και δεν περίμενε κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα άφηνε ασχολίαστη την επίδειξη αυταρχισμού και καταστολής εκ μέρους των αστυνομικών δυνάμεων. Εξάλλου, το γεγονός ότι έχει ξεδιπλωθεί ένα απίστευτο κύμα αλληλεγγύης στον σκηνοθέτη από ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών σε συνδυασμό με το ότι ο Νίκος Αλιβιζάτος απείλησε με παραίτηση τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, προφανώς αποδεικνύει ότι η συγκεκριμένη υπόθεση δεν είναι μία μάχη που δίνει μόνο του το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

«Το κράτος της Δεξιάς»

Συν τοις άλλοις, τα αστυνομικά έκτροπα που έλαβαν χώρα στο Κουκάκι έρχονται να προστεθούν σε μία σειρά περιστατικών και καταγγελιών που δείχνουν ότι οι αστυνομικοί κάπως διαφορετικά έχουν εκλάβει το δόγμα των... «λυμένων χεριών» που έχει υιοθετήσει το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Κατά συνέπεια, στην Κουμουνδούρου θεωρούν ότι τεκμαίρεται μία νέα φιλοσοφία της Αστυνομίας, η οποία ρίχνει ολοένα και περισσότερη δυναμίτιδα στην κοινωνία, φέρνοντας στο προσκήνιο το ενδεχόμενο μίας απρόβλεπτης έκρηξης. Κάτι οι καταγγελίες και οι φωτογραφίες για εξευτελισμό και απόπειρα ξεγυμνώματος διαδηλωτών, κάτι η καταγγελία της 22χρονης πως αστυνομικοί τής ζήτησαν να κατεβάσει το παντελόνι της καταμεσής στην Πατησίων, στην Κουμουνδούρου θεωρούν ότι η κυβέρνηση έχει ξεφύγει από το δόγμα «νόμου και τάξης» και έχει πάει κατευθείαν στο δόγμα της αστυνομικής καταστολής. Συν τοις άλλοις, οι δύο αποκαλύψεις που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας κατά τεκμήριο ενισχύουν την άποψη του ΣΥΡΙΖΑ: το απόσπασμα της ιατρικής γνωμάτευσης που αποκαλύπτει «τραύμα από πλαστική σφαίρα στον αριστερό μαστό από εξ επαφής βολής» μίας συλληφθείσης στην κατάληψη προφανώς και αποτελεί νέο δεδομένο –ειδικά μετά την επιβεβαίωσή του από την Αστυνομία, με την «διευκρίνιση» πως δεν πρόκειται περί πλαστικής σφαίρας, αλλά περί... ελαστικής μπάλας.

Συν τοις άλλοις, το ηχητικό ντοκουμέντο με τον σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ την στιγμή της σύλληψής του, που αποδεικνύει ότι δεν υπήρξε καμία αντίσταση εκ μέρους του, ενισχύει το αφήγημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και συσπειρώνει τον προοδευτικό κόσμο που «φοβάται» την αστυνομοκρατία. Με όλα τα παραπάνω, λοιπόν, στον ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν να οικοδομήσουν την εικόνα ενός «κράτους της Δεξιάς» που έρχεται να επαναφέρει τον αυταρχισμό,ακόμη και κατά της μεσαίας τάξης.

Τα αδύναμα σημεία

Βεβαίως, στην Κουμουνδούρου έχουν μπει μεν με ορμή στην πολιτική αντιπαράθεση, ωστόσο αποκωδικοποιούν όλα τα κοινωνικά μηνύματα και αρκετά στελέχη προσέχουν την «δοσολογία» όσων λέγονται. Κι αυτό διότι στην αξιωματική αντιπολίτευση γνωρίζουν πολύ καλά ότι ποντάρουν σε μία μειοψηφική ατζέντα, καθώς η πλειονότητα της κοινωνίας ουδόλως... ανατρίχιασε με τα έκτροπα του Κουκακίου. Συν τοις άλλοις, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν θέσει ως στόχο να αντιδρά μεν το κόμμα σε φαινόμενα καταστολής και αστυνομικής βίας, αλλά όχι με τρόπο τέτοιο που να θυμίζει «τον ΣΥΡΙΖΑ του 3%», όπως χαρακτηριστικά λένε.

Άλλωστε, αυτό ακριβώς φαίνεται να επιδιώκουν από την πλευρά της κυβέρνησης: είναι χαρακτηριστικό πως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας, αντιδρώντας στο σχόλιο του Αλέξη Τσίπρα για «το ύφος και το ήθος της εξουσίας», ουσιαστικά τον κατηγόρησε για ανοχή –αν όχι στήριξη- των μολότοφ. Με άλλα λόγια, η ΝΔ ανασύρει το γνωστό αφήγημα περί «χαϊδέματος των αφτιών κουκουλοφόρων». Συν τοις άλλοις, είναι γνωστό πως εδώ και ημέρες, ο Μάκης Βορίδης κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για «ψυχική ταύτιση» με τους κουκουλοφόρους και πλέον, φαίνεται πως η «γραμμή» του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης καθίσταται πλειοψηφική και κεντρική στο κυβερνητικό σχήμα.

Ενίσχυση των «δεξιών»

Πάντως, αυτό είναι ένα φαινόμενο που δεν έχει περάσει απαρατήρητο από το Μέγαρο Μαξίμου: ότι, δηλαδή, μετά το προσφυγικό, η ατζέντα «νόμου και τάξης» είναι το δεύτερο μεγάλο θέμα κατά το οποίο η δεξιά τάση του κυβερνώντος κόμματος μπορεί να θεωρήσει προνομιακό γήπεδο για να διεκδικήσει χώρο και ρόλο στην κυβέρνηση και τη ΝΔ. Δεν είναι τυχαία η «υπερέκθεση» του Μάκη Βορίδη τούτες τις μέρες, ο οποίος εξάλλου αποτελεί τον εισηγητή, στον δημόσιο διάλογο, του δόγματος περί «αναγκαστικότητας της βίας». Συν τοις άλλοις, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης φαίνεται πως βρίσκεται σε έναν άτυπο διαγκωνισμό -αν όχι συντονισμό- με τον υπουργό Ανάπτυξης, Άδωνι Γεωργιάδη, που επίσης παρέχει πολιτική κάλυψη στα έκτροπα των αστυνομικών, φτάνοντας στο σημείο να επισημαίνει ότι «στις καταλήψεις δεν μπαίνεις με κουραμπιέδες και μελομακάρονα ενόψει Εορτών».

Πάντως, η προσπάθεια της «δεξιάς πτέρυγας» να διευρύνει την πολιτική της επιρροή εντός ΝΔ είναι ένα μόνο «αγκάθι» για τον Κυριάκο Μητσοτάκη: το βασικό είναι η «έκθεση» σύσσωμης της κυβέρνησης στην υπόθεση αυτή, αφού πλήρη στήριξη και κάλυψη έχει σπεύσει να παράσχει στις αστυνομικές δυνάμεις ο αρμόδιος υπουργός, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης: κάτι που, σε απλά ελληνικά, σημαίνει ότι αν αποδειχθεί πως οι αστυνομικοί υπερέβησαν των αρμοδιοτήτων και των καθηκόντων τους, τότε η κυβέρνηση θα πρέπει να απολογηθεί ως έχουσα παράσχει πολιτική κάλυψη σε πρακτικές ακραίας καταστολής, όπως φαίνεται από τα ντοκουμέντα που έχουν αρχίσει, ένα-ένα, να βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας...

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.