ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

ΤΑ ΕΠΤΑ ΤΕΣΤ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΕΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΡΡΩΣΕΙ...

Η ακύρωση της ενίσχυσης των επιστημόνων με 600 ευρώ, μέσω βάουτσερς και Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης, σκόρπισε χαμόγελα στην Κουμουνδούρου αφού είναι η πρώτη φορά μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του Covid-19 που η αντιπολίτευση κατάφερε να σημειώσει νίκη επί της κυβερνήσεως. Είναι το πρώτο ρήγμα στο προφίλ του "εθνάρχη" που φιλοτεχνούν για τον Κυριάκο Μητσοτάκη οι επικοινωνιολόγοι του Μαξίμου. Βεβαίως, οι συνεργάτες του πρωθυπουργού το κατάλαβαν και φρόντισαν αμέσως να καταργηθούν τα βάουτσερς και την ευθύνη να την ρίξουν εξολοκλήρου στον υπουργό Εργασίας Βρούτση.

Πάντως, με την λήξη της καραντίνας επί θύραις θα πρέπει, λογικά, να αναμένουμε και τη λήξη του ιδιότυπου -λόγω υγειονομικής κρίσης- μορατόριουμ του ΣΥΡΙΖΑ με την κυβέρνηση και την άσκηση, τεκμηριωμένης αλλά έντονης κριτικής στα κυβερνητικά πεπραγμένα. Κριτική η οποία θα πρέπει να επικεντρωθεί στα θέματα της οικονομίας, των εργασιακών σχέσεων, της ενίσχυσης των επιχειρήσεων και της κοινωνικής δυσπραγίας και να μην ασκείται γενικώς και προς χάριν της αντιπολιτεύσεως. Εκτός πεδίου κριτικής θα πρέπει όμως να (παρα)μείνει η επιστημονική προσέγγιση της πανδημίας αφού όχι μόνον απεδείχθη ορθή, αλλά τυγχάνει και ευρύτερης, ακόμη και διεθνούς, αναγνωρίσεως.

Η επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση υπηρετεί και υπαρξιακές ανάγκες της αντιπολίτευσης. Εάν η αδιαμφισβήτητη, λόγω κορονοϊού, πολιτική και επικοινωνιακή κυριαρχία της κυβερνήσεως συνεχιστεί χωρίς αντιστάσεις, τότε όχι μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το σύνολο των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ουσιαστικά και για μεγάλο διάστημα, θα περιθωριοποιηθούν. Η δε ανασύνταξή τους θα απαιτήσει πολύ κόπο και μεγάλη προσπάθεια ειδικά στην περίπτωση που δεν υπάρξουν τόσο μεγάλη ύφεση και ανεργία, όπως οι περισσότεροι προβλέπουν.

Το είδος, το περιεχόμενο, η ένταση και η έκταση των αντιπολιτευτικών αντιστάσεων στην κυβερνητική ηγεμονία είναι αυτά που πρέπει να σχεδιάσουν ο Αλέξης Τσίπρας και οι στενοί του συνεργάτες. Η δράση της αντιπολίτευσης θα πρέπει να είναι συμβατή με τη νέα πραγματικότητα, που δημιούργησε σε ολόκληρο τον πλανήτη ο κορονοϊός και η οποία ακόμη δεν ξέρουμε, ειδικά στα θέματα της οικονομίας, της εργασίας και των κοινωνικών σχέσεων, ποια μορφή τελικά θα έχει. Με δεδομένη την αβεβαιότητα για την υγειονομική εξέλιξη της πανδημίας και το βάθος της ύφεσης, καθώς και των συμπαραμαρτούντων που αυτή συνεπάγεται, ο Αλέξης Τσίπρας, για να αναρρώσει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να τον υποβάλλει σε επτά τεστ.

Το πρώτο είναι η απάντηση που πρέπει να δώσει στην μετατόπιση του Κυριάκου Μητσοτάκη, στα θέματα της υγείας και του κράτους, προς το χώρο του κέντρου. Η υπεράσπιση του Δημοσίου, η ενίσχυση του ΕΣΥ, η προτεραιότητα προστασίας του ανθρώπου από την πανδημία φέρνουν τη ΝΔ πιο κοντά στο Κέντρο. Ταυτόχρονα όμως στα εργασιακά και την οικονομία παραμένει στο χώρο της Δεξιάς. Η νέα αυτή φυσιογνωμία καθώς και η ευελιξία στη διόρθωση λαθών που επιδεικνύει η κυβέρνηση Μητσοτάκη απαιτεί αλλαγή τακτικής και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και όχι μόνον τακτικής, αλλά και στρατηγικής. Χρειάζονται νέες επεξεργασίες και διαφορετικές πολιτικές προκειμένου οι πολίτες ν' αρχίσουν να τείνουν ευήκοα ώτα σε όσα αντιπολιτευτικά λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και κυρίως για να κατορθώσουν να κερδίσουν τη "μάχη του κέντρου", εκεί δηλαδή που θα κριθεί και ο νικητής της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης.

Δεν παραγνωρίζουμε ότι στη νέα αντιπολιτευτική στρατηγική θα πάρχουν και αντιρρήσεις. Και ιδιαίτερα από αυτούς -με πρώτους και καλύτερους τους λεγόμενους πασοκογενείς- που είναι μαθημένοι και ...κολλημένοι με ταμπέλες όπως "σκληρό ροκ", "δομική αντιπολίτευση", "φως και σκότος", "η αντιπολίτευση είναι για να αντιπολιτεύεται" και άλλα τέτοια εύηχα άμα "αποικιακά και εδώδιμα" στην πολιτική μπακαλική, που για δεκαετίες διακινούσαν τα -εναλλασσόμενα στην εξουσία- μεγάλα κόμματα. Οι παλαιοημερολογίτες της αντιπολίτευσης είναι λογικό να επιμένουν ότι χρειάζεται διαρκές και ανελέητο σφυροκόπημα της κυβέρνησης και των επιλογών της. Όπως επόμενο είναι να ακούγονται φωνές του τύπου: "Αρκετά με τη συναίνεση". Αυτοί που τις εκφέρουν τάσσονται υπέρ της πλειοδοσίας υποστηρίζοντας ότι "πρέπει να κάνουμε ότι έκανε και η ΝΔ όταν ήταν στην αντιπολίτευση: Κριτική εφ' όλης της ύλης, απόρριψη και πλειοδοσία".

Την άποψη ότι πρέπει να κάνει τα ίδια και ο ΣΥΡΙΖΑ -αντιπολίτευση δηλαδή για την αντιπολίτευση- δεν θα ήταν σωστό να την υιοθετήσουν ο τέως πρωθυπουργός και οι στενοί του συνεργάτες. Αυτό που τώρα προέχει για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η αναζήτηση ταυτότητας. Ο κόσμος έχει αλλάξει. Οι ψηφοφόροι δεν θα τον επιλέξουν αν τους υποσχεθεί τα πάντα ή έστω τα διπλά και τρίδιπλα απ' ότι τους δίνει ο Μητσοτάκης. Οι πολίτες είναι πλέον υποψιασμένοι και θέλουν να ακούσουν συγκεκριμένα πράγματα και τεκμηριωμένα προγράμματα. Στα νέα δεδομένα είναι ζωτικής σημασίας η σφυρηλάτηση της πολιτικο-ιδεολογικής ταυτότητας, που θα σε καθιστά αμέσως αναγνωρίσιμο και ως τον έναν από τους δύο πόλους διακυβέρνησης. Η διαμάχη ανάμεσα στους πλειοδότες και τους ταυτοτικούς είναι λοιπόν το δεύτερο τεστ στο οποίο ο Τσίπρας πρέπει να υποβάλλει τον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου αυτός να αναρρώσει πολιτικά και εκλογικά.

Το τρίτο τεστ αφορά τις πολιτικές συμμαχίες. Στην Κουμουνδούρου πρέπει να θέσουν σε υψηλή προτεραιότητα τη σχέση με το ΚΙΝΑΛ. Πρέπει, αν θέλουν όντως την αναδιοργάνωση της Κεντροαριστεράς, να ακυρώσουν, με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, την προσπάθεια ορισμένων για προσέγγιση της Χαριλάου Τρικούπη με τη ΝΔ και την κυβερνητική πλειοψηφία. Προσπάθεια που, ειρήσθω εν παρόδω, έχει θιασώτες στα επιτελεία τόσο του Μητσοτάκη όσο και της Γεννηματά. Για να έχει πιθανότητες ευδοκίμησης η προσέγγιση με το ΚΙΝΑΛ θα πρέπει οι του ΣΥΡΙΖΑ να καταλάβουν ότι πρέπει να είναι ειλικρινής και ότι δεν γίνεται επειδή θέλουν να προσεταιριστούν το μικρό (οργανωτικά και πολιτικά) τμήμα του ιστορικού κόμματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου ούτε γιατί θέλουν να αφήσουν χωρίς πολιτικές συμμαχίες τον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του. Θα κάνουν μια τρύπα στο νερό εάν δεν κατανοήσουν ότι η προγραμματική ανασύνθεση της Προοδευτικής Παράταξης είναι αναγκαιότητα που αφορά την κοινωνία, την ποιότητα της διακυβέρνησης και ευρύτερα την εθνική στοχοθεσία και η οποία υπερβαίνει τους κομματικούς σχηματισμούς. Στόχος δεν πρέπει να είναι απλώς ο διάλογος και οι ασκήσεις περί αυτόν. Η προγραμματική σύγκλιση του ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΙΝΑΛ, αλλά και με άλλες προοδευτικές συλλογικότητες, θα πρέπει να στοχεύσει ακόμη και στην κοινή κάθοδο στις αμέσως επόμενες, μετά την απλή αναλογική, εκλογές, προκειμένου να επιτευχθεί προοδευτική κυβερνητική πλειοψηφία, που θα αναλάβει το έργο της ανασυγκρότησης της χώρας.

Το τέταρτο τεστ σχετίζεται άμεσα με το τρίτο αφού η σύγκλιση συνδέεται και με άλλους παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν ευρύτερα τον δημόσιο βίο, πρωτοστατούν στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης και μετέχουν από θέση ισχύος στο επιχειρηματικό γίγνεσθαι. Είναι συνάρτηση και του πολέμου συμφερόντων. Πως αυτός θα εξελιχθεί και τι (πρωτίστως αντικυβερνητικά και δευτερευόντως φιλοαντιπολιτευτικά) μέτωπα θα δημιουργηθούν την επόμενη τριετία. Κατά συνέπεια η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αντιμετωπίσει με ευρύτητα πνεύματος και τις σχέσεις με τα Μέσα Ενημέρωσης. Δεν χρειάζεται να υποστείλει τη σημαία της κριτικής ούτε να φοβηθεί μήπως την κατηγορήσουν κάποιοι ότι δήθεν συναλλάσσεται με τα συμφέροντα. Συνήθως αυτοί που απευθύνουν τέτοιες κατηγορίες έχουν καλές, υπογείως, διασυνδέσεις ή κάνουν, κρυφίως, εξυπηρετήσεις με τους "κακούς".

Είναι ανάγκη να επαναξιολογηθούν οι κατά το παρελθόν εχθρικές σχέσεις με εκδότες, καναλάρχες και επιχειρηματίες των Μήντια. Οι ορθολογικές σχέσεις με τη λεγόμενη διαπλοκή συμφερόντων, τους επιχειρηματίες και τα μεγάλα εκδοτικά συγκρότημα είναι ένα από τα πλέον κρίσιμα τεστ που πρέπει να περάσει με επιτυχία ο ΣΥΡΙΖΑ αφού αυτή τη στιγμή η κυριαρχία της κυβέρνησης σ' αυτόν τον τομέα είναι σχεδόν απόλυτη, ενώ οι κακές σχέσεις της Κουμουνδούρου με τα λεγόμενα "συστημικά Μέσα", οφείλονται και σε λανθασμένους χειρισμούς που έγιναν τα χρόνια της διακυβερνήσεως του ΣΥΡΙΖΑ είτε από υπουργούς είτε από όσους ήταν επιφορτισμένοι με τον ρόλο του διαμεσολαβητή.

Σε κάθε περίπτωση ο Τσίπρας και οι συνεργάτες, για να σπάσουν και την μηντική απομόνωση, την οποίαν, όπως λένε, βιώνουν θα πρέπει να επανεξετάσουν σχέσεις, συμπεριφορές, χειρισμούς και συμφωνίες με τα Μήντια. Φυσικά, αυτό προϋποθέτει ότι και η άλλη πλευρά θα συμμορφωθεί και θα τηρήσει τους κανόνες που επιβάλλει το δημοκρατικό παιχνίδι στον τομέα της ενημέρωσης. Σε κάθε περίπτωση η μετωπική αντιπαράθεση με το "μηντιακό κατεστημένο" δεν είναι παραγωγική και οπωσδήποτε είναι λάθος όσων -από υπερβολικό ζήλο, πολιτική μυωπία ή ακόμη και ιδιοτέλεια- επιδιώκουν να ρυμουλκήσουν τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ σε ολοκληρωτικό πόλεμο με την κυβέρνηση και τα μηντιακά συμφέροντα που τη στηρίζουν.

Ερχόμαστε έτσι στο πέμπτο τεστ, που δεν είναι άλλο από την επιλογή του πολιτικού προσωπικού, με το οποίο ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να επιδιώξουν να επιστρέψουν σε πρωταγωνιστικό ρόλο στο νέο, μετά τον κορονοϊό, τοπίο. Η ανανέωση της εκπροσώπησης, ιδιαίτερα στην ενημέρωση και την πολιτική επικοινωνία κρίνεται επιβεβλημένη. Το μετωπικό, εμφυλιοπολεμικό και με "παλιές φόρμες" δυναμικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης -και ιδιαίτερα αυτό που λέγεται ότι συμβουλεύει και ασχολείται με την δημόσια εικόνα του αρχηγού και του κόμματος- αποδεικνύεται ξεπερασμένο. Χρειάζονται νέα πρόσωπα, νέες δομές, νέες προσεγγίσεις, νέες πολιτικές, νέες στρατηγικές, νέες συνταγές, ...άλλα κόλπα.

Δίπλα στους τομεάρχες ίσως χρειάζεται να στηθούν επιστημονικές και με τεχνοκρατική επάρκεια ομάδες, που θα επεξεργαστούν τις νέες θέσεις και το πρόγραμμα, αλλά θα αποτελέσουν και το νέο πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία. Στη νέα εποχή και επειδή τα μεγάλα προβλήματα εφεξής θα συνιστούν τις εγχώριες διαστάσεις των παγκόσμιων απειλών (πανδημίες, κλιματική αλλαγή, μετανάστευση, οικονομική ύφεση κ.α.) χρειάζονται εξειδικευμένες ομάδες και λαμπεροί ...Τσιόδρες, που μαζί με τα πολιτικά στελέχη θα χτίζουν την απαραίτητη σχέση εμπιστοσύνης του κόμματος με τους πολίτες-ψηφοφόρους.

Το έκτο τεστ, για να αναρρώσει πολιτικά και εκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι η στάση που θα κρατήσει απέναντι στην επιθετικότητα της Τουρκίας. Η μεγάλη δοκιμασία της χώρας, μετά την πανδημία του κορονοϊού, πιθανότατα θα είναι ο αναθεωρητισμός του Ερντογάν, όπως περιγράφεται από τις αλαζονικές δηλώσεις του "σουλτάνου" και των άλλων Τούρκων αξιωματούχων, κυρίως όμως από τις συνεχείς και αυξανόμενες υπερπτήσεις, τις παραβάσεις και παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, τις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, τις έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο, τις ασκήσεις στο Αιγαίο και τις παρενοχλήσεις στον Έβρο. Ο Μητσοτάκης, έχοντας τη στήριξη των ευρωπαίων εταίρων, ακολουθεί σθεναρή στάση έναντι των τουρκικών οχλήσεων.

Όσο η ευρωπαϊκή στήριξη συνεχίζεται, την πρωτοβουλία των κινήσεων, αλλά και τα περισσότερα κέρδη από το λεγόμενο "πατριωτικό μέτωπο" θα τα έχει, εκ των πραγμάτων, η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί. Διαφορετική συμπεριφορά θα του δημιουργούσε ουκ ολίγα προβλήματα, ενώ η πολιτική ζημία θα ήταν πολύ μεγαλύτερη εάν σε περίπτωση κρίσης έθετε είτε τα θέματα ειρηνικής συνύπαρξης και συνεκμετάλλευσης είτε τα δικαιωματικά (εφόσον η κρίση περιελάμβανε και το προσφυγικό-μεταναστευτικό) υπεράνω των παραδοσιακών αναγνώσεων όσον αφορά το λεγόμενο εθνικό συμφέρον. Κάτι που αρκετοί, και όχι μόνον στον ΣΥΡΙΖΑ, για λόγους αντιλήψεων και αρχής θα ήθελαν, αλλά πολιτικά δεν είναι τοκοφόρο.

Το έβδομο τεστ, το οποίο σχετίζεται με τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις αποφάσεις για τον τρόπο αντιμετώπισης των οικονομικών επιπτώσεων από την πανδημία, ενδεχομένως είναι πιο εύκολο από το έκτο. Και ο λόγος είναι επειδή η κριτική στην Μέρκελ και στο μπλοκ των "βορείων" της Ένωσης έχει πολλούς οπαδούς, ενώ οι επιπτώσεις, εφόσον οι "νότιοι" ηττηθούν, θα βαρύνουν εξ αντικειμένου την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αφού αυτή έχει την ευθύνη της διακυβέρνησης. Όμως, επειδή οι επιπτώσεις δεν περιορίζονται στις κυβερνήσεις, αλλά πρωτίστως αφορούν τις χώρες και τους πολίτες τους, η αντιπολίτευση θα πρέπει να τεκμηριώσει με πειστικό τρόπο την όποια κριτική της για τη στάση της κυβέρνησης στη διεκδίκηση της ευρωπαϊκής βοήθειας. Θα είναι δύσκολο στον Αλέξη Τσίπρα και τους επιτελείς του να προσχωρήσουν στον δρόμο του εύκολου λαϊκισμού όταν φαίνεται να είναι οριστική και ειλημμένη απόφασή τους να συμπορευθούν με τον Ισπανό Σάντσεθ, την ηγεσία του SPD, τον Πορτογάλο Κόστα και άλλες αριστερές και κεντροαριστερές δυνάμεις και φωνές στην Ευρώπη, προκειμένου να ισχυροποιηθεί το μέτωπο των προοδευτικών δυνάμεων του Νότου ενάντια στον νεοφιλευθερισμό του Λαϊκού κόμματος και τον δημοσιονομικό προτεσταντισμό του Βορρά.

Σε κάθε περίπτωση, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι υποχρεωμένος να περιμένει να δει τις οριστικές αποφάσεις της ηγεσίας της ΕΕ προκειμένου να ενσωματώσει στην αντιπολιτευτική του στρατηγική την ευρωπαϊκή διάσταση. Εκεί που όχι μόνον δεν πρέπει να περιμένει, αλλά αντίθετα χρειάζεται, μετά τα βάουτσερς, να ανεβάσει τους τόνους της κριτικής είναι στο θέμα της πρώτης κατοικίας και των μέτρων στήριξης του (υγειώς) επιχειρείν και της εργασίας. Το "μαξιλάρι" των 37 δις που άφησε η κυβέρνησή του, η υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων, η προστασία της πρώτης κατοικίας και η υποστήριξη των (σοβαρών και τεκμηριωμένων) αιτημάτων των πληττόμενων επιχειρήσεων και εργαζομένων συγκροτούν ένα σοβαρό πεδίο αντιπολιτευτικού λόγου, για το οποίο μάλιστα δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι παραβιάζει τους κανόνες της συναίνεσης που απαιτεί η αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης. Κάθε άλλο...

6 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. Nikolaoy 18:42 02/05/2020

    Παρασυρεστε κι εσεις κ.Φελεκη μου απο το συνεχες λιβανισμα των ΜΜΕ και των εταιριων δημοσκοπησεων,που ολοι αυτοι στηνουν παγιδα στον κουλη…του φουσκωνουν τα μυαλα με αποδοχη στον κοσμο που δεν υπαρχει…βγειτε λιγο στις ουρες στις λαικες στα σ-μ και συζητηστε, ολοι γκρινιαζουν για χιλιουςδυο λογους διαφορετικους ο καθενας ,δεν θα παει σε εκλογες ο κουλης για να καψει την απλη αναλογικη και να επιβαιβαιωση την κυριαρχια του που δεν υπαρχει ,θα παει για να στριμωξει τον ΑΛΕΞΗ να μπει σε ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ,γιατι δεν νομιζω να πιστευετε οτι αυτο που ερχετε μετα τον κορονοιο οτι ειναι ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΟ απο μονοκομματικη κυβερνηση!!οποτε αφηστε τον ΑΛΕΞΗ ειναι χαρισματικος ηγετης ,οσο για τους μιντιαρχες ..ηδη ζητουν γεφυρες με το ΣΥΡΙΖΑ βλεπε τι γινεται στον οικο Μαρινακη,υπαρχει παντα και η καβατζα του ΄΄παλιου΄΄που κανει δουλεια μεσα στην κριση και ο γιος του ειναι στα μεσα και στα εξω…ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΚΑΙ ΜΥΡΙΣΤΕ ΤΟΝ ΚΑΦΕ!!!

  2. Το like πάει στον/στην συνσχολιαστη/ρια, @ κεντρο-αριστερα.

  3. Like

  4. Ο κ. Τσίπρας οφείλει να κάνει δομικούς μετασχηματισμούς στον εξωραϊστικό σύλλογο που προεδρεύει. Δυστυχώς όμως τον έχει καταπιεί η «συλλογικότητα». Δεν ξέραμε ότι η προεδρία είναι… συλλογικός θεσμός. Ομοίως η Προοδευτική Συμμαχία είναι οργανωτίστικη, δημιουργήθηκε προεκλογικά και δεν έχει κανένα κοινωνικό εκτόπισμα. Αντιθέτως…

    Όσον αφορά την αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση είναι προφανές ότι η αντιπολίτευση κάνει… αντιπολίτευση. Η σημερινή κυβέρνηση πήρε μόλις 158 ψήφους εμπιστοσύνης. 5 Κ.Ο. την καταψήφισαν τον περασμένο Ιούλιο. Κι ούτε έχουμε οικουμενική κυβέρνηση. Συναίνεση σημαίνει να πάρει και κάνα τηλεφωνάκι ο κυρ ΠΘ. Τώρα αν η αντιπολίτευση είναι ισοπεδωτική ή με εναλλακτικές προτάσεις… αααα η Πολιτική είναι Τέχνη…

    Η κάκιστη σχέση με τα ιδιωτικά media & την ( ακόμη μη πλουραλιστική, μη ευρωπαϊκή) ΕΡΤ έχει ονοματεπώνυμο: τον έχουν δίπλα τους.

    Με την Τουρκία θα πρέπει να υιοθετηθεί σκληρή πολιτική. Αρκετά. Η γειτονική χώρα είναι επεκτατική, είναι ιμπεριαλιστική, το καθεστώς Ερντογάν είναι μπροστάρης πολυεθνικών συμφερόντων, χρειάζεται πόρους και πρώτες ύλες για την οικονομία της κι όσα κι αν πάρει (συνεκμετάλλευση) θα συνεχίσει μελλοντικά να ζητάει περισσότερα.
    Παρένθεση: Ο Χαραλαμπίδης στο ιστορικό Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το ’96 είχει πει «κι όταν τελειώσει αυτός ο κύκλος η Ελλάδα θα έχει μετατραπεί σ’ ένα γερμανικό λάντερ ή ένα τουρκικό βιλαέτι». Κλείνει η παρένθεση.

    Επίσης, η πολιτική των ανοιχτών συνόρων είναι νεοφιλελεύθερη συνεπώς αντιμαρξιστική. Κάποιο πρόβλημα έχουν στο ΣΥΡΙΖΑ επ’ αυτού. Πρέπει να το κοιτάξουν επειγόντως.
    -Βοήθησαν ή όχι το βορειοευρωπαϊκό Κεφάλαιο με φθηνά εργατικά χέρια?
    -Εκεί που κάποιοι έβλεπαν το μεγαλύτερο μεταναστευτικό ρεύμα μετά τον Β’ Π.Π. (συριακό) μήπως ήταν η μεγαλύτερη εξωθούμενη εκκένωση χώρας που απόμεινε ρημαδιό?

    Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία έχει μεγάλη ηθική υποχρέωση απέναντι στον Τρίτο Κόσμο από τον οποίο οι μοντέρνες δυτικές κοινωνίες λόγω αποικιοκρατίας ήκμασαν εκμεταλλευόμενες φυσικούς & ορυκτούς πόρους άλλων ηπείρων.
    (ιστορική) Σοσιαλδημοκρατία σημαίνει βιομηχανία, σημαίνει αστοί & εργάτες, σημαίνει κράτος πρόνοιας. Ποιες απ’ αυτές τις προϋποθέσεις έχει η σημερινή Ελλάδα?
    Ο κ. Τσίπρας ίσως θα πρέπει να μετασχηματίσει το χώρο σ’ ένα αγγλοσαξωνικού τύπου Εργατικό Κόμμα πχ Νέας Ζηλανδίας τηρουμένων των αναλογιών.
    Και προφανώς ο ελλαδικός χώρος έχει τους δικού του πόρους για αυτόνομη ανασυγκρότηση του εθνικού κράτους χωρίς να εκμεταλλεύεται τρίτους.

  5. οκ 9:38 29/04/2020

    O Κυριάκος να κάνει εκλογές για να εξαφανίσει την επικίνδυνη σταλινική παρέα του Τσίπρα…

    Μόνο θλίψη για το ΚΙΝΑΛ κι την διαπλεκόμενη-ανίκανη Φώφη που οδηγεί την παράταξη εκτός βουλής…

    Θλίψη κι για τον ολίγιστο «βοσκό» Ανδρουλάκη που δεν είχε το θάρρος να κατέβει υποψήφιος στην Ελλάδα κι έχει βολευτεί στην άνεση της ευρωβουλής…

  6. Στον Τσίπρα δίνεις συμβουλές Φελέκη. Δεν μπορείς να δώσεις και στην Φώφη, μήπως και σταματήσει να οδηγεί το ΠΑΣΟΚ στην εξαέρωση; Ο Τσίπρας έχει κάνει το λάθος και πήρε τους πιο άχρηστους από το ΠΑΣΟΚ, τους πιο βολεψακηδες, αυτούς που τους ενδιαφέρει η πάρτη τους και μόνο. Ραγκούσηδες και Μωραιτηδες είναι τενεκέδες, εξουσιομανείς και παραδόπιστοι

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.