ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Ή θα γίνει έτσι ή θα γίνει αλλιώς!...

Oι λεγόμενοι «ΠΑΣΟΚ γενείς» που βρίσκονται στο ΣΥΡΙΖΑ, προέρχονται από δύο βασικές πολιτικές πηγές : Η πρώτη πηγή, είναι, κοντολογίς, η παλιά «αριστερή πτέρυγα» του ΠΑΣΟΚ που είχε αναφορά, κυρίως, στον πρώην πανίσχυρο γραμματέα του και υπουργό επί κυβερνήσεων του, Άκη Τσοχατζόπουλο, που, ως γνωστό, είχε την γνωστή άδοξη κατάληξη. Η «στοίχιση» αυτή παρέκκλινε (αυτολεξεί), σιγά - σιγά μετά την «Διακήρυξη Γιώργου Παπανδρέου στο Καστελόριζο» (με την άφιξη των μνημονίων δηλαδή) και μέχρι το 2012 – 2013 είχε ολοκληρώσει την μετατόπισή της στο βασικό κορμό του ΣΥΡΙΖΑ, όθεν, υπάρχει από την προκυβερνητική περίοδο αυτού του κόμματος…

Η δεύτερη πηγή είναι αυτή που δημιουργήθηκε μέσα από τη συνεχή σύγκρουση και αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στο ύστερο «Βενιζελικό» ΠΑΣΟΚ, η οποία, εκ των ων ουκ άνευ, δημιούργησε ισχυρές κεντρόφυγες τάσεις με αποτέλεσμα πολλά στελέχη από τους «παλιούς προεδρικούς» και της «επιρροής» του Γ.Α. Παπανδρέου να μην ξαναλειτουργήσουν εντός ΠΑΣΟΚ (ή ΚΙ.ΝΑΛ όπως είχε στην πορεία μετασχηματιστεί), και να αναζητήσουν προσωπικά η ομαδικά (ουδεμία σημασία έχει – πάντως, λίγο πριν - λίγο μετά την εκλογική αποτυχία του ΚΙΔΗΣΟ), νέα πολιτική πορεία στο κόμμα του Αλ. Τσίπρα…

Γίνεται σαφές, λοιπόν, σχετικά με την συζήτηση που έχει ανοίξει (από καιρό τώρα) για το «τι έφταιξε» για την συρρίκνωση αυτού του χώρου (παρά τις αγωνιώδης, πράγματι, και φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλονται να «πατήσει καλά» και να επανέλθει αποτελεσματικό στις εξελίξεις), ότι το ΠΑΣΟΚ (σημερινό ΚΙ.ΝΑΛ συν πλην κάτι άλλο), το αποδόμησαν και, εν πολλοίς, το αποσυναρμολόγησαν πρώτοι - πρώτοι, εκείνοι που για δεκαετίες το συναρμολόγησαν και το έχτιζαν επί δεκαετίες πολιτικά. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού και όσοι επιχειρούν με πάθος (και δικαίως) να δώσουν απαντήσεις, ορθό και σωστό είναι να μην υποκρίνονται εντελώς και να μην μηρυκάζουν εύκολο και φτηνό πολιτικό λόγο : οφείλουν, παρά ταύτα, να βγάζουν τις συναισθηματικές ή άλλες παρωπίδες και, ανεξάρτητα αν παρέμειναν αυτοί πιο συνεπείς και πιστοί, άρα, και πιο ηθικοί απέναντι στο γενέθλιο πολιτικό τους χώρο, να αντιληφθούν και να κατανοήσουν ποιος είναι ο «βασικός κρίκος» της ανάλυσης για να «διαλευκάνουν», επιτέλους, και να προτάξουν, εκ νέου, την υπόθεση…

Οι πικρίες, οι σφοδρές αντιθέσεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις είναι δεδομένες και, οπωσδήποτε, μεγάλες. Μόλον ταύτα, δεν αποτελούν αφ’ εαυτού πολιτική, καίτοι πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και ασχολείται μόνο με την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα είναι, δυστυχώς, πάντα σκληρή. Τόσο σκληρή, ίσως, που δεν αντέχεται να βιώνεται και, φυσικό είναι, να αρχίζουν οι ατέρμονες ομφαλοσκοπήσεις, οι συγχίσεις, οι ανέξοδοι βαυκαλισμοί και φαντασιώσεις που στο, τέλος, μπορεί εύκολα και γρήγορα να μετατραπούν, είτε, σε μια «ηρωική έξοδο», είτε σε μια παρέκκλιση και κωλοτούμπα, είτε, στην καλύτερη και θετικότερη περίπτωση, σε νέα ομφαλοσκόπηση και εσωστρέφεια…

Ως εκ τούτων, οφείλει και πρέπει η κάθε ηγεσία που καθοδηγεί τον χώρο επιμένοντας μάλιστα, σε ένα ρόλο του θεματοφύλακα «των ιερών και των οσίων», ώστε, να συσπειρώσει, να εστιάσει καλύτερα στα γεγονότα και τις εξελίξεις, να αποκρυσταλλώσει ποιο είναι το ποιόν και το μέγεθος του προβλήματος και, κυρίως, να το κοιτάξουν πάλι και να το κοιτάξουν κατάματα : Εκείνο που φταίει σήμερα και πιθανόν να φταίει και πάλι αύριο είναι ότι τον, πάλαι ποτέ γηραιό χώρο του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, της Σοσιαλδημοκρατίας, του Δημοκρατικού Κέντρου στην Ελλάδα ευρύτερα, τον καθήλωσαν, τον αποδόμησαν και, τελικά, τον διέσυραν και τον διέλυσαν κοινωνικά – πολιτικά – εκλογικά, όλοι όσοι τον μπόλιαζαν και τον καλλιέργησαν με προσοχή επί χρόνια, αλλά, κάποια στιγμή σήκωσαν το «μαντήλι του αποχαιρετισμού» για να βρουν μια καλύτερη τύχη ή για να επιβιώσουν…

Τούτοι, λοιπόν, σήμερα, βρίσκονται όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ : έχουν απευθείας σχέση με τον Αρχηγό και την ηγετική ομάδα, συμμετέχουν συντεταγμένα στις διαδικασίες, πλαγιοκοπούν τις εναπομείναντες δυνάμεις με κάθε μέσο και, εσχάτως, μ’ «αυτά και με κείνα», την όλη θέρμη και δράση τους δημιουργούν διακριτή αστάθεια και εσωτερικά προβλήματα και στο πρώην κυβερνών κόμμα. Τώρα, αν οιονεί, επίσης, θα το υπονομεύσουν και θα το διαλύσουν κι αυτό όπως έκανα με τον γενέθλιο πολιτικό χώρο τους, ώστε, να επιβιώσουν, είναι άλλο ζήτημα που, όμως, δεν μπορεί να απαντηθεί . Μπορεί να εκτιμηθεί ή να προβλεφθεί -αν πάρουμε σοβαρά υπόψιν την κλασσική εγχώρια θυμοσοφία που κραυγάζει σε τέτοιες περιπτώσεις ό,τι : «το ‘καναν σα τα μούτρα τους !»-, πλην, όμως, δεν μπορε να απαντηθεί ξεκάθαρα, διότι, εμφιλοχωρούν κι άλλοι κρίσιμοι (και εξωγενείς) συντελεστές στο «όλον παίγνιο»…

2 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΝΤΙΝΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ !
    Ειναι καθήκον μου σαν πολίτης να τους αποκαλύπτω και έτσι να να συμβάλω στην πρόοδο της κοινωνίας με την εισροή περισσότερου πολιτικού ήθους στον τρόπο που διεξάγεται η τέχνη της πολιτικής στην πατρίδα μας . Από κόμματα , πολίτες και πολιτικούς .
    Αναμεταδιδω εδώ την δήλωση ενός αφωσιομενου στην πρόοδο , πολιτικού μας ,
    που παραμένει στις επάλξεις αγωνιζόμενος και ως απλός ενεργός πολίτης .!

    Γιώργος Πεταλωτής:

    10 χρόνια ΔΙΑΥΓΕΙΑ
    Την ψηφίσαμε στις 1 Οκτωβρίου 2010 . Το υπέρτατο δημοκρατικό θεσμικό μέτρο των τελευταίων δεκαετιών , η μοναδική μεταρρύθμιση απόλυτης διαφάνειας. Είμαι περήφανος που συμμετείχα στη διαβούλευση, που την ψήφισα ως Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ροδόπης ενώ μας λοιδορούσαν χθεσινοί, σημερινοί και όλοι όσοι πλήττονταν , που την υπερασπίστηκα στη Βουλή , στο Υπουργικό Συμβούλιο, στο briefing ως Κυβερνητικός Εκπρόσωπος , στα ΜΜΕ . Που την αφήσαμε παρακαταθήκη , που έμεινε ως αυτονόητο.
    Καμία πράξη του Δημοσίου , ούτε ένα λεπτό του ευρώ , χωρίς δημόσια ανάρτηση , χωρίς δημόσιο έλεγχο .

  2. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΝΤΙΝΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ !

    Ειναι καθήκον μου σαν πολίτης να τους αποκαλύπτω και έτσι να να συμβάλω στην πρόοδο της κοινωνίας με την εισροή περισσότερου πολιτικού ήθους στον τρόπο που διεξάγεται η τέχνη της πολιτικής στην πατρίδα μας . Από κόμματα , πολίτες και πολιτικούς .
    Αναμεταδιδω εδώ την δήλωση ενός αφωσιομενου στην πρόοδο , πολιτικού μας ,
    που παραμένει στις επάλξεις αγωνιζόμενος και ως απλός ενεργός πολίτης .!

    Γιώργος Πεταλωτής:

    10 χρόνια ΔΙΑΥΓΕΙΑ
    Την ψηφίσαμε στις 1 Οκτωβρίου 2010 . Το υπέρτατο δημοκρατικό θεσμικό μέτρο των τελευταίων δεκαετιών , η μοναδική μεταρρύθμιση απόλυτης διαφάνειας. Είμαι περήφανος που συμμετείχα στη διαβούλευση, που την ψήφισα ως Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ροδόπης ενώ μας λοιδορούσαν χθεσινοί, σημερινοί και όλοι όσοι πλήττονταν , που την υπερασπίστηκα στη Βουλή , στο Υπουργικό Συμβούλιο, στο briefing ως Κυβερνητικός Εκπρόσωπος , στα ΜΜΕ . Που την αφήσαμε παρακαταθήκη , που έμεινε ως αυτονόητο.
    Καμία πράξη του Δημοσίου , ούτε ένα λεπτό του ευρώ , χωρίς δημόσια ανάρτηση , χωρίς δημόσιο έλεγχο .

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.