ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

ΟΙ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΟΜΕΔΙΜΝΟΙ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΤΑ ΔΥΟ ΚΑΡΦΙΑ ΤΗΣ PRORATA ΚΑΙ Ο ΑΚΑΠΙΣΤΡΩΤΟΣ...

Ο Αλέξης Τσίπρας ελπίζει πως η τρίτη ημερομηνία διεξαγωγής του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ θα αποδειχθεί και η τυχερή για τον ίδιον και το κόμμα του. Η πανδημία δεν επέτρεψε να γίνει τον Φλεβάρη, όπως αρχικά είχε αποφασιστεί. Τεχνικές δυσκολίες απέκλεισαν και τα τέλη Μάρτη, που ήταν η νέα ημερομηνία διεξαγωγής. Τώρα έκλεισε για τις 14 με 17 Απριλίου. Αν δεν υπάρξει κάτι συνταρακτικό, που να οδηγήσει σε νέα αναβολή, οι 5.000 σύνεδροι θα μπορέσουν να συζητήσουν το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ και να αποφασίσουν για τη φυσιογνωμία, τις προτεραιότητες και τις συμμαχίες του κόμματός τους. Επίσης θα πρέπει να εγκρίνουν την εκλογή της ηγεσίας (Πρόεδρος και Κεντρική Επιτροπή) από το σύνολο των οργανωμένων μελών, όπως έχει προτείνει ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά και να συγκρουστούν για τα σχεδόν τρία χρόνια "προβληματικής αντιπολίτευσης", όπως τη χαρακτηρίζουν οι βουλευτές και τα στελέχη της Ομπρέλας.

Το περίεργο είναι πως κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν σκέφτηκε ότι στις 14 Απριλίου, πριν από 110 χρόνια ακριβώς, το υπερωκεάνιο Τιτανικός, στο παρθενικό του ταξίδι, συγκρούεται με παγόβουνο στον Βόρειο Ατλαντικό, παρασύροντας στον θάνατο 1.500 επιβάτες. Κάποιος θα πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι υπερωκεάνιο, αφού είναι η ΝΔ που έχει το μεγάλο εκλογικό εκτόπισμα και ασκεί την εξουσία. Ούτε και είναι καινούργιο καράβι αφού η νηολόγησή του έγινε το 1974, ενώ με διαφορετικά ονόματα έχει κάνει και πολλά ταξίδια είτε με λίγους επιβάτες (3%) είτε με πολλούς (26%) είτε με γεμάτο ακόμη και το κατάστρωμα (36%). Και κατά συνέπεια ουδεμία αντιστοίχηση μπορεί να γίνει με τον Τιτανικό. Κάποιος θα συμπλήρωνε ότι και τον Τσίπρα τον λένε Αλέξη και όχι Λεονάρντο (Ντι Κάπριο), ενώ μεταξύ των επιβατών δεν υπάρχει και κάποια που να φέρνει στην Κέϊτ Γουίνσλετ.

Το κυριότερο όμως είναι ότι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει ευθυμία ούτε επικρατεί αμεριμνησία. Το αντίθετο. Πρώτα ονόματα στην πίστα είναι ο Πολλάκης και ο Φίλης και όχι η Σελίν Ντιόν και η Σίσελ Κίρκγιεμπο. Οι επιβάτες του ΣΥΡΙΖΑ δεν γελούν ούτε χορεύουν, είναι μουτρωμένοι και ο μόνος χορός που ξέρουν είναι αυτός της φωτιάς. Ούτε αγνοούν το παγόβουνο. Ετοιμάζονται για την σύγκρουση. Και ετοιμάζονται καιρό τώρα. Από τη στιγμή που έχασαν τις εκλογές και ανακοινώθηκε η μετατόπιση -μέσω της στρατηγικής της διεύρυνσης- προς την Κεντροαριστερά. Όσο πλησιάζει το συνέδριο τα zoom έχουν πάρει φωτιά. Κάθε μέρα οι καθοδηγητές όλων των ομάδων που θα πρωταγωνιστήσουν στο συνέδριο έχουν μία, δύο ακόμη και τρεις τηλεδιασκέψεις με συντρόφους τους στην Αττική, τη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα, την Πάτρα, τα Γιάννενα, την Κρήτη, την Αιτωλοακαρνανία, καθ' άπασαν την επικράτεια. Κυρίαρχο θέμα η εκλογή της ηγεσίας -και πρωτίστως της Κεντρικής Επιτροπής- από τη βάση και όχι από το συνέδριο.

Ο Τσίπρας δεν δείχνει πάντως να ανησυχεί για τις κομματικές εξελίξεις. Ενδεχομένως, επειδή είναι σίγουρος ότι οι θέσεις του, αλλά και η θέλησή του, θα επικρατήσουν. Και στο συνέδριο και στην εκλογή ηγεσίας. Μπορεί ο ίδιος να μην εκλεγεί με ποσοστά Τσαουσέσκου, όμως δεν θα ήθελε ως μοναδικός υποψήφιος να εκλεγεί με ποσοστό μικρότερο του 70% αφού κάτι τέτοιο θα έδινε λαβή για σχόλια εις βάρος του από τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ, ενώ θα ισχυροποιούσε τις φωνές αμφισβήτησης των επιλογών του, ενδεχομένως και του ιδίου του από την Ομπρέλα. Η προεδρική πλειοψηφία μπορεί να έχει εσωτερικές αντιθέσεις όμως δεν αμφισβητείται και, σύμφωνα με τα λεγόμενα ενός εκ των πρωταγωνιστών της προεδρικής ομάδας, η αριστερή μειοψηφία (Ομπρέλα και σύμμαχοί της) δύσκολα θα μπορέσει να ελέγξει το 1/3 του κόμματος. Αυτό που ενδιαφέρει τον πρώην πρωθυπουργό είναι η μεγάλη εικόνα της χώρας, όπως διαμορφώνεται με τις "μαύρες σελίδες" της πανδημίας και κυρίως την επελαύνουσα ακρίβεια.

Ο Αλέξης γνωρίζει ότι οι κυβερνήσεις δεν πέφτουν με μομφές, ούτε με τσαμπουκάδες του Πολλάκη και τουίτ του Φουρθιώτη. Είναι το καλάθι της νοικοκυράς, η κατσαρόλα της οικογένειας, οι φουσκωμένοι λογαριασμοί σπιτιών και επιχειρήσεων αυτά που πρωτίστως λαμβάνουν υπόψιν τους οι ψηφοφόροι πάνω από την κάλπη. Η άδεια ή γεμάτη τσέπη είναι αυτή που ανεβοκατεβάζει τις κυβερνήσεις. Μαζί φυσικά με την ελπίδα για καλύτερες μέρες, ισονομία και αξιοπρέπεια. Και σ' αυτά εφεξής θα ρίξει το βάρος της η ηγεσία της Κουμουνδούρου καθώς, παρά τα όσα κυβερνητικοί παράγοντες υποστηρίζουν, "η ακρίβεια δεν έχει ημερομηνία λήξης και ο πληθωρισμός θα συνεχίσει να ροκανίζει μισθούς και εισοδήματα", ενώ από τον επόμενο χρόνο οι ευρωπαϊκοί θεσμοί θα αρχίσουν να σφίγγουν και τα δημοσιονομικά λουριά καθώς έλλειμμα και χρέος βρίσκονται στα ύψη. Όλο και πιο συχνά από τα χείλη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ θα ακούγεται πως "η ανάπτυξη είναι για τους λίγους, τους ισχυρούς και τους ημέτερους" και ότι "σ' αυτούς θα πάνε και τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης".

Αρκεί βεβαίως στο ίδιο κλίμα να συντονιστεί και ο Παύλος Πολλάκης, ο οποίος κατάφερε την πρόταση μομφής κατά της κυβερνήσεως να την μετατρέψει σε προσωπική του βεντέτα με τον Άδωνι Γεωργιάδη. Αντί η Κουμουνδούρου να κεφαλαιοποιήσει τα όποια κέρδη από την εφ' όλης της ύλης αντιπαράθεση με το Μαξίμου ήταν ο Πολλάκης αυτός που, με τη συμπεριφορά του στο καφενείο της Βουλής και στην αίθουσα της Ολομέλειας μάζεψε ...φραγκοδίφραγκα. Αντί για τον Τσίπρα ως πρόσωπο της τριήμερης συζήτησης κατεγράφη ο βουλευτής Χανίων. Αντί οι πολίτες να συγκρίνουν τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τον πρωθυπουργό και τον (απόντα) πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ απηύδησαν με τα καμώματα του "Παυλάρα", ο οποίος καταφέρνει ακόμη και όταν έχει δίκαιο, όπως στην περίπτωση του Αθανασίου που του έκλεισε το μικρόφωνο, να το χάνει επειδή καταφεύγει σε "τσίγκινα σωβρακάκια" και άλλους χαρακτηρισμούς, που προκαλούν την οργή ακόμη και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όπως η Μαρία Ρεπούση, ο Νίκος Μπίστης, ο Νίκος Φίλης και πολλοί άλλοι μεταξύ των οποίων και στενοί συνεργάτες του Αλέξη. Μάλιστα, είναι αρκετοί αυτοί που δεν μπορούν να εξηγήσουν την ανοχή του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στον "ακαπίστρωτο" βουλευτή του, όταν γνωρίζει ότι βλάπτει σοβαρά και τον ίδιον και την αξιωματική αντιπολίτευση.

Μπορεί ο Πολλάκης να έχει κοινό, τους λεγόμενους "νεοαυριανιστές" όμως οι νουνεχείς κεντρώοι και αριστεροί ψηφοφόροι είναι απείρως μεγαλύτεροι από το φαν κλαμπ του Πολλάκη και οπωσδήποτε είναι αυτούς που έχει πρωτίστως ανάγκη ο Τσίπρας για να ξαναπάρει το τιμόνι του γκουβέρνο. Όπως έχει ανάγκη να βρίσκονται δίπλα του και όχι απέναντί του τα 500 σημαντικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τους "πεντακοσιομέδιμνους" (λόγω καταγωγής από τους ...ιππείς του ευρωκομμουνισμού και όχι του πλούτου που κατέχουν), που υπέγραψαν κείμενο καταδίκης του Πολλάκη, με αφορμή την ανοίκεια επίθεση του "ακαπίστρωτου" στον Νίκο Φίλη, αλλά και γενικότερα για το κλίμα μέσα στο οποίο διεξάγονται οι προσυνεδριακές διαδικασίες.

Οι 500 αποδοκιμάζουν "...το ύφος και το ήθος κάποιων στελεχών του κόμματος, που φαίνεται να θεωρούν ότι η πολιτική αντιπαράθεση, με την νεο-ακροδεξιά κυβέρνηση της ΝΔ μπορεί να εξαντλείται σε προσωπικές επιθέσεις, προσβολές, χαρακτηρισμούς και την άνευ όρων και ορίων σκανδαλολογία. Το κλίμα που δημιουργούν τα παραπάνω θλιβερά φαινόμενα υπονομεύει, αν δεν ακυρώνει, την παράδοση της πολιτική μας κουλτούρας, στην οποία θεμελιώθηκε η μεγάλη ιστορική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Μια πορεία, που έφερε σε κυβερνητικό προσκήνιο την Αριστερά και στηρίχθηκε στη δημοκρατική, δημιουργική, σύνθεση των διαφορών του όλου της αριστεράς: από τη μη νεοφιλελευθεροποιημένη σοσιαλδημοκρατία μέχρι την εξωκοινοβουλευτική αριστερά και τα νέα κοινωνικά κινήματα..."

Όπως θα έπρεπε να έχει δίπλα του ο Αλέξης και όχι απέναντί του τα 25 μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου και των Επιτροπών που προετοίμασαν τα προσυνεδριακά κείμενα Θέσεων, Καταστατικού και ΚΟΕΣ, τα οποία υπογράφουν κείμενο, στο οποίο μεταξύ των πολλών άλλων λένε και "όχι στα παρωχημένα αρχηγικά πρότυπα που δεν ταιριάζουν σε ένα σύγχρονο αριστερό ευρωπαϊκό κόμμα. Ο Πρόεδρος του Κόμματος να συνεχίζει να εκλέγεται από το Συνέδριο του Κόμματος και να λογοδοτεί στην Κεντρική Επιτροπή", όπως λένε και "όχι σε ένα κόμμα σούπερ μάρκετ, με διορισμένα ηγετικά στελέχη, ομάδες με ειδικά προνόμια, οργανωτικά άμορφο και με ασαφή όρια ανάμεσα στα μέλη και τους φίλους". Και μόνο από την οξύτητα του κειμένου και την εμμονή στον αριστερό ριζοσπαστικό καταλαβαίνει κάποιος ότι ο δρόμος προς το συνέδριο δεν θα είναι στρωμένος με βάγια, ούτε δοξαστικά του αρχηγού, όπως θα ήθελαν ο Αλέξης και η προεδρική πλειοψηφία, τμήμα της οποίας, με πρωτεργάτες πασοκογενείς, επίσης εξέδωσε κείμενο, το οποίο υπογράφουν 600 στελέχη και στο οποίο καταγγέλουν την Ομπρέλα ότι δεν θέλει τη διεύρυνση και ότι κρατά κλειστές τις πόρτες των οργανώσεων, υπονομεύοντας έτσι την προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να διεισδύσει στο χώρο της Κεντροαριστεράς.

Κείμενο εξέδωσαν και 30 στελέχη της "Γέφυρας" (Δανέλης, Λιάκος, Μουζέλης, Μπίστης κ.α.) για "τις αξίες της αριστεράς, την νέα προοδευτική πλειοψηφία και το κόμμα που χρειαζόμαστε". Κείμενα, κείμενα, κείμενα, zoom, zoom, zoom, αλλά η κοινωνία, όσο κι αν όλοι -προεδρικοί και ομπρελάδες, Ρενέδες και γεφυροποιοί, αριστεροί και σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ- την επικαλούνται βρίσκεται απ'έξω. Οι αποκλεισμένοι στην Αττική Οδό δεν συζητούσαν για τους τσακωμούς του Πολλάκη με τον Άδωνι, χεσμένους τους έχουν. Η νοικοκυρά δεν την ενδιαφέρει ο Φουρθιώτης -όσο κι αν οι συναλλαγές του με κυβερνητικούς παράγοντας βυθίζει την πολιτική στο βούρκο και την ανυποληψία-, αλλά το καλάθι της που δεν λέει να γεμίσει. Αυτός που δεν έχει να πληρώσει τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, του φυσικού αερίου, το πετρέλαιο, τη βενζίνη προτιμά να βρίσει τον Σκυλακάκη για τις ανοησίες που λέει και ουδόλως τον ενδιαφέρει αν ο Παππάς είναι σοσιαλδημοκράτης και ο Τσακαλώτος ούλτρα αριστερός.

Αντί να επικεντρωθούν σε αυτά και τα άλλα σοβαρά θέματα που απασχολούν την κοινωνία οι του ΣΥΡΙΖΑ διχάζονται για το αν η Κεντρική Επιτροπή θα εκλεγεί απευθείας από την κομματική βάση ή από τους αντιπροσώπους της. Σοβαρό θέμα, αλλά για ένα κυβερνητικό κόμμα, που θέλει να επιστρέψει στην εξουσία, άλλες (πρέπει να) είναι οι προτεραιότητες. Τα σώψυχα ενός κόμματος δεν ενδιαφέρουν την κοινωνία, ειδικά όταν αυτή δοκιμάζεται, όπως τώρα λόγω ακρίβειας και πανδημίας. Αυτός είναι μεταξύ των άλλων ο λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν λέει να ανακάμψει δημοσκοπικά και την κυβερνητική φθορά σε σημαντικό βαθμό την καρπώνεται το ΚΙΝΑΛ και όχι η αξιωματική αντιπολίτευση. Ο Τσίπρας, λένε οι συνομιλητές του, το καταλαβαίνει, αλλά ηγείται ενός κόμματος που τσακώνεται αν πρέπει να μείνει ιδεολογικά καθαρό ή να μολύνει τα χέρια του, όπως πολλές φορές επιβάλουν οι κυβερνητικές ευθύνες. Και επειδή δεν ανακάμπτει ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ ορθώνει, τουλάχιστον προσώρας, δημοσκοπικό ανάστημα είναι επόμενο να ασχολούνται με τις διαφορές μεταξύ των κομμάτων. Αν είναι 7, 10 ή 14 οι μονάδες υπέρ τη ΝΔ, αν το ΚΙΝΑΛ έχει 13, 15 ή 17%. και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στο 18, το 22 ή το 25%. Και φυσικά αν οι Βρυξέλλες και τα εγχώρια "γκρι κοστούμια" ετοιμάζουν εξωπολιτικές λύσεις ή κυβερνήσεις ειδικού σκοπού σε περίπτωση που δεν υπάρξει αυτοδυναμία ούτε στις δεύτερες εκλογές με την ενισχυμένη αναλογική.

Τα ανωτέρω επιχειρεί να ξεκαθαρίσει ο Αλέξης Τσίπρας στην ΑΥΓΗ της Κυριακής. Στην πεντασέλιδη συνέντευξή του παίρνει αποστάσεις για μια ακόμη φορά από τον Πολλάκη, επιτίθεται με σφοδρότητα στην κυβέρνηση, δηλώνει σοσιαλιστής, τάσσεται υπέρ της συνεργασίας Αριστερών, Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων, χαιρετίζει την εκλογή Κόστα στην Πορτογαλία και εξηγεί γιατί ζητά εκλογές, αλλά και γιατί επέλεξε να εκλεγεί από τη βάση και όχι από το συνέδριο του κόμματος. Το περιεχόμενο της συνέντευξής του ουσιαστικά είναι η πλατφόρμα Τσίπρα για το συνέδριο, αλλά και όσα θα ακούσουν οι πολίτες στην "πορεία προς το λαό", που ξεκίνησε την Παρασκευή από τη Νίκαια και θα συνεχιστεί μέχρι και την έναρξη του συνεδρίου. Σημαντικός σταθμός αναμένεται να είναι η επίσκεψή του στην Κρήτη, όπου ο Νίκος Ανδρουλάκης, λόγω εντοπιότητας, φαίνεται ότι κλείνει την ψαλίδα της διαφοράς του ΚΙΝΑΛ από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Στην Κουμουνδούρου είναι πάντως αρκετά τα στελέχη που προβληματίζονται από δύο ευρήματα της prorata στην τελευταία της δημοσκόπηση (για την ΕΦΣΥΝ). Το πρώτο η απροθυμία του κόσμου για εκλογές. Το 56% θέλει να γίνουν το 2023 και μόνο το 41% εντός του 2022. Επομένως το αίτημα για εκλογές του Τσίπρα δεν είναι πλειοψηφικό ρεύμα. Και το δεύτερο είναι η χαμηλή δημοφιλία του Αλέξη Τσίπρα. Συγκεντρώνει μόνο 19% θετικές γνώμες -όταν η εκλογική απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι στο 25%- και 66% αρνητικές, λιγότερες και από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που έχει 52% αρνητικές γνώμες και 36% θετικές, τέσσερεις μονάδες πάνω από το ποσοστό (32%) της ΝΔ. Η άνοδος του ΚΙΝΑΛ, από το 11% στο 13%, επιβεβαιώνει αφενός ότι η μάχη θα δοθεί στο Κέντρο και αφετέρου πως οι πολίτες δεν επιθυμούν τις ...κοκορομαχίες και την ακραία πόλωση. Κατά συνέπεια η αντιμετώπιση του Ανδρουλάκη απαιτεί διαφορετική πολιτική μεταχείριση. Πρώτος το κατάλαβε ο Μητσοτάκης και έβαλε τέλος στην ασυλία ακόμη και την έμμεση πριμοδότηση του νέου επικεφαλής της Χαριλάου Τρικούπη. Θα ακολουθήσει, με άλλο ρεπερτόριο, και ο Τσίπρας...

 

43 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. Μαργαρίτα Βερύκιου,
    Μας επαναλαμβάνεις και μας επιβεβαιώνεις ότι είσαι !
    Εκτός από τα πολιτικά σου μας παρουσιάζεις και τα προσωπικά ατυχήματα της υπαρξής σου!

  2. Δημοσθένης Μπόγδης από την Πάτρα φασίστας του κλεφτοπασόκ που διέλυσε και χρεοκόπησε την Ελλάδα. Αφού υποστήριζε με μανία και φανατισμό τον Σημίτη και τον Παπανδρέου δύο πολιτικές φιγούρες καρτούν που για την Ελλάδα έχουν τελειώσει, τώρα έρχεται κάθε μέρα και παρουσιάζει σαν μεσσία τον υπάλληλο των Βρυξελλών Νίκο Ανδρουλάκη, αυτόν που προτιμάει ακόμα τα λεφτά της Ευρωβουλής από το να έρθει στην Ελλάδα για να κάνει αντιπολίτευση σαν αρχηγός κόμματος και όχι με τουίτ και αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
    Αυτόν τον καραγκιόζη τον Δήμο Μπόγδη τον αφήνω στην κρίση και την χλεύη των σχολιαστών της ιστοσελίδας. Είναι ένας άνθρωπος ηλικιωμένος και ψυχικά διαταραγμένος που χρήζει άμεσης ψυχιατρικής φροντίδας και παρακολούθησης.
    Κακομοίρη Μπόγδη. Λίγο πριν τινάξεις τα πέταλα κάθεσαι και γράφεις αηδίες για να υποστηρίξεις τους καταστροφείς του τόπου μας. Τσίπρας πιο πάνω από το ΚΙΝΑΛ στις εκλογές έτσι για να σου φύγει η καψούρα κατρουλή και λεβεντομ@λάκα Δήμο Μπόγδη.
    Στον λιμάνι της Πάτρας έτσι όπως έχει καταντήσει υπάρχουν νεαροί παράνομοι μετανάστες από το Μαγκρέμπ, την Συρία και το Αφγανιστάν, που μόλις με 20 Ευρώ θα σου γεμίσουν την μοναξιά σου κουνίστρα.

  3. @ Μαργαρίτα Βερύκιου

    Μιά από την φύση της αδικημένη υπαρξης εδώ ,
    με θράσος όμως να χτυπάει ταβάνι και με γνώμες νεοναζιστικές επι παντός επιστητού αλλά και με μίσος άκρατο για τους όσους δεν είναι Φασιστες σαν κι ´ αυτήν,
    μισεί ακόμη και μερικους προέδρους της Δημοκρατίας μας .
    ΜΙσει επίσης όσους δεν είναι σαν την ίδια ……αυτό δηλ . που εφάρμωζαν οι κεσταμπίτες στην κατοχή.
    Ονομάζεται Μαργαρίτα Βερύκιου και είναι από το ΖΑΝΤΕ !
    Το πόσο εκτός φύσης και βασικής λογικής είναι, μας το εξιστορεί από μόνη της σε κάθε της αισχρό σχόλιο οπου φαίνεται το μιίσος της για κάθε μέλος μειονότητας , αλλης θρησκείας , από άλλη Χώρα μεταναστης ή , πρόσφυγας ή και θύμα γεονοκτονιας από Βάνδαλους !
    Η αδικημένη όμως από την φύση της κυρία αυτή που της λείπει η ικανότητα να χαρεί με τις τις χαρές της ζωής και να ικανοποιηθεί όπως ικανοποιούνται οι νορμαλ άνθρωποι σε όλο τον (κόσμο , βρίσκει ίσως ανακούφιση μόνον με την γλώσσα της .
    Γιαυτο γράφει έτσι όπως γράφει χωρίς αρχή και τέλος . Γιαυτο και την χρησιμοποιεί την γλώσσα της αυτήν όπου αλλου επιλέγει προς εκπληρωση των βασικών της αναγκών !
    Μια ζωή διυστηχισμενη ! Μέχρι να παραδεχθεί το τι είναι και ποιός είναι ο σκοπός της εδώ σε τουτον τον κόσμο μας.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.