ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

ΞΕΡΩ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ ...ΠΟΥ ΕΔΥΣΕ ΤΟ ΚΑΛΛΟΣ

Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου στις εκκλησίες θα ψάλλουν το «Αναστάσεως ημέρα, λαμπρυνθώμεν λαοί· Πάσχα, Κυρίου Πάσχα». Πόσοι όμως αντί για το «Χριστός Ανέστη» δεν θα συνεχίσουν να επαναλαμβάνουν το «Η ζωή εν τάφω»;

Φοβούμαι ότι θα είναι οι περισσότεροι. Και δεν θα το κάνουν επειδή σε εμάς τους Έλληνες αρέσουν ή ταιριάζουν καλύτερα στην ψυχοσύνθεσή μας ακούσματα της Μεγάλης Παρασκευής, αλλά γιατί η... σταύρωσή τους θα συνεχιστεί και μετά τη Λαμπρή. Ξέρω πολλούς που φέτος δεν θα κάνουν Πάσχα. Κι ακόμη περισσότερους που θα αναρωτιούνται... πού έδυσε το κάλλος.

Και δεν αναφέρομαι στους φτωχούς και τους ανέργους. Αυτοί την ξέρουν τη μοίρα τους σε μια κοινωνία που συνεχώς διευρύνει τις ανισότητες και γεμίζει, καθημερινά, το καλάθι των νεόπτωχων με καινούργια σφαχτάρια.

Ούτε αναφέρομαι στους πρόσφυγες, τους μετανάστες, τους απόκληρους και τους κατατρεγμένους. Κι αυτοί την ξέρουν τη μοίρα τους. Στιγματισμένοι από τη λέπρα του αποκλεισμού, θα συνεχίσουν να κινούνται στο λυκόφως της κοινωνίας του ρατσισμού.

Ούτε αναφέρομαι στους κοινωνικά, πολιτισμικά και σεξουαλικά διαφορετικούς. Κι αυτοί την ξέρουν τη μοίρα τους. Θα συνεχίσουν να παίζουν το κρυφτό με τη μη ανεκτική κοινωνία.

Ούτε αναφέρομαι στους φθισικούς θεσμούς της αντιπροσωπευτικής μας δημοκρατίας, και πρώτα απ’ όλα στα κόμματα. Αποστεωμένοι μηχανισμοί νομής και κατοχής εξουσίας, με τις δυσπλασίες της διαφθοράς να κατατρώνε το σαρκίο τους, θα συνεχίσουν να πορεύονται τον ολισθηρό κατήφορό τους.

Ούτε αναφέρομαι στα θύματα των πολέμων και στα παιδιά του πάσης φύσεως δουλεμπορίου. Κι αυτά την ξέρουν τη μοίρα τους. Θα συνεχίσουν να υφίστανται τον βιασμό του μέλλοντος και της αθωότητάς τους από τους κάθε λογής ισχυρούς και διεστραμμένους.

Ούτε αναφέρομαι στη γη που αργοπεθαίνει, στα ματωμένα ποτάμια, στον μολυσμένο αέρα, στον βαρέως ασθενούντα πλανήτη μας. Η πορεία προς τον όλεθρο μοιάζει προδιαγεγραμμένη.

Ούτε αναφέρομαι σε όσους και ό,τι κακό και απεχθές μπορεί να σας έρχονται αυτομάτως στον νου. Δεν αναφέρομαι στον «κοινό τόπο» της γκρίζας πλευράς της ανθρωπότητας. Αυτόν τον ξέρουμε και όλοι στοιχηματίζουμε πως οι μέρες της Λαμπρής παρήλθαν ανεπιστρεπτί.

Αναφέρομαι σ’ αυτούς που ζουν με την ψευδαίσθηση ότι «πάτησαν τον θάνατο», ότι οι ίδιοι διάβηκαν οριστικά τον Ρουβίκωνα της θλίψης, ότι η σταυρωμένη Παρασκευή είναι γι’ αυτούς μια πολύ μακρινή υπόθεση και μια φευγαλέα σκιά μνήμης.
Στους χορτασμένους και τους κοιλαράδες του νεοπλουτισμού και της ακαλαισθησίας αναφέρομαι.

Για τα σαπρόφυτα της εξουσίας λέω, που ενώ βυζαίνουν αχόρταγα τους χυμούς της (γ)Ελλάδας, δεν δίνουν ούτε ένα δράμι από το λίπος τους γι’ αυτήν.

Επειδή όμως έχω βαρεθεί να γράφω για τα κακώς κείμενα και επειδή δεν θέλω να μου κολλήσετε, μέρες που ’ναι, τη ρετσινιά του καθ’ έξιν γκρινιάρη, κυρίως όμως επειδή, όλως περιέργως, αρχίζω να βαριέμαι με όλη αυτή την ιστορία της χώρας, η οποία όσο θυμάμαι τον εαυτό μου βρίσκεται πάντα ένα βήμα πριν από τον γκρεμό και δεν λέει ακόμη να κάνει το αποφασιστικό βήμα προς τα μπρος, σταματώ εδώ...

4 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. Ένα κατεβατό από βλακείες και ξεράσματα για τον πρώην Υπουργό Κοντογιαννόπουλο που ήταν μια ζωή μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ για να έχει την κουτάλα της εξουσίας. Αυτόν έχει σαν πρότυπο ο άθεος τενεκές Μπόγδης. Μην μας παρουσιάζεις αποτυχημένες πολιτικές καρικατούρες σαχλαμάρα. Χριστός Ανέστη στους Έλληνες σχολιαστές της ιστοσελίδας. Ο Μπόγδης δεν είναι μέσα σε αυτούς γιατί πολύ απλά δεν είναι καν Έλληνας.

  2. Aντι στερεοτύπων ευχών και τα γνωστά «Χριστός Ανέστη » προσφέρω σήμερα στους συναναγνώστες και κυρίως στους συνσχολιαστές εδώ την σκέψη και τα λόγια ενός τίμιου Κεντρώου πολιτικού.
    Μοναδικού στο να έχει υπηρετήσει κυβερνήσεις απο αντίθετα ματαξυ τους κόμματα με αφοσίωση και διάθεση προοδευτική στην πολιτική ειδικα μεήθος!
    Σε θέματα της παιδείας .
    Ιδού λοιπόν σκέτη τροφή στους συλλογισμούς μας και την διαμόρφωση γης γνώμης μας αν ξεπεράσουμε τα κομματικά αν βγούμε από τα πολιτικο-κοματικο – εκλογικα για το ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ Πρόβλημα του Κόσμου ,
    ο κ. Βασίλης Κοντογιαννόπουλος

    ΤΟ ΡΕΚΒΙΕΜ ΕΝΟΣ ΔΥΝΑΣΤΗ

    Του Βασίλη Κοντογιαννόπουλου

    « Έπειτα από 22 χρόνια απόλυτης εξουσίας, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, απομονωμένος στα τσαρικά ανάκτορα του Κρεμλίνου, κατελήφθη από κρίση μεγαλείου. Το «διάγγελμα» με το οποίο επιχείρησε να δικαιολογήσει την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», όπως αποκάλεσε την εισβολή στην Ουκρανία, είναι αποκαλυπτικό του μεγαλοϊδεατισμού και του σωβινισμού του. Αμφισβήτησε την υπόσταση της Ουκρανίας ως κράτος και των Ουκρανών ως έθνος. Αναγορεύοντας τον εαυτό του σε συνομιλητή της Ιστορίας, χαρακτήρισε την Ουκρανία ως ιστορικό λάθος του Λένιν, που ο ίδιος «προόρισται» να επανορθώσει. Περιβαλλόμενος από ανδρείκελα, εξέλαβε ως πραγματικότητα μια εικονική πραγματικότητα που ο ίδιος είχε φιλοτεχνήσει. Διέπραξε δυο μοιραία λάθη

    1)Υπερεκτίμησε τις δυνάμεις του

    Σχεδίασε ένα κεραυνοβόλο πόλεμο 3-4 μερών. Συμπληρώνονται, ήδη, δυο μήνες από την έναρξη της εισβολής κι ουδείς γνωρίζει πότε και πώς θα τελειώσει. Ούτε ο ίδιος. Κι αυτό τον κάνει πιο επικίνδυνο. Πίστευε ότι οι Ουκρανοί θα υποδέχονταν τους Ρώσους στρατιώτες με το σλάβικο έθιμο «ψωμί κι αλάτι», ως ελευθερωτές. Αντιμετωπίζει κοινό μέτωπο λαού και στρατού που αγωνίζεται υπέρ βωμών και εστιών. Ανέμενε την κατάρρευση ενός καθεστώτος «ναρκομανών και ναζί». Βρήκε απέναντί του έναν ηγέτη, τον Βλαντιμίρ Ζελένσκι, που ζήτησε από τη Δύση «όπλα για να πολεμήσει, όχι μέσον για να αποδράσει». Το αρχικό δέος που προκάλεσε η θέα των παρατεταγμένων αρμάτων μάχης με το «Ζ» κατά μήκος 60 χιλιομέτρων, εξελίχθη σε απομυθοποίηση της δεύτερης στρατιωτικής υπερδύναμης. Χωρίς επιμελητειακή υποστήριξη οι εισβολείς ξεμένουν από καύσιμα και τρόφιμα. Η καταβύθιση της ναυαρχίδας του ρωσικού στόλου, του καταδρομικού ‘’Moskwa’’, αποτελεί το μεγαλύτερο πλήγμα που δέχθηκε το γόητρο των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων από τον Β ’Παγκόσμιο πόλεμο. Οι θηριωδίες στη μαρτυρική Μαριούπολη, τη Μπούτσα και τις άλλες πόλεις και χωριά θα στιγματίζουν για πάντα τη Ρωσία του Πούτιν και τον ίδιο ως εγκληματία πολέμου.

    2) Υποτίμησε τους αντιπάλους του

    Ο Πούτιν υπολόγισε σε μια υποτονική αντίδραση της Δύσης. Ανάλογης με εκείνης κατά την εισβολή στη Γεωργία το 2008 και την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014. Πέτυχε, ακριβώς, το αντίθετο. Αφύπνισε τη Δύση.

    Η Ευρώπη με απρόσμενη ενότητα προσφέρει αμυντικό εξοπλισμό στους μαχόμενους Ουκρανούς. Επιβάλλει πρωτοφανείς οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία. Επιβεβαιώνοντας την εκτίμηση ότι η Ευρώπη βαδίζει προς την ολοκλήρωση της μέσα από κρίσεις σχεδιάζει τη στρατηγική και ενεργειακή της αυτονομία.

    Η Αμερική επιστρέφει στην Ευρώπη. Εγγυάται την ευρωπαϊκή ασφάλεια, ακυρώνοντας την απόσυρση των Η.Π.Α. που ο θαυμαστής του Πούτιν, Ντόναλντ Τραμπ, είχε δρομολογήσει. Ο Τζο Μπάιντεν αναπροσαρμόζει την πολιτική στροφή προς την Ασία που είχε εγκαινιάσει με την τριμερή συμφωνία AUKUS.

    Το κατά τον Μακρόν «εγκεφαλικά νεκρό» ΝΑΤΟ συνέρχεται από τη χειμερία νάρκη στην οποία είχε περιέλθει. Σουηδία και Φιλανδία συζητούν την ένταξη τους στη συμμαχία.

    Η επίκληση από τον Πούτιν λόγων ασφάλειας για τη Ρωσία είναι προσχηματική. Ανεξάρτητα από τα όποια λάθη της Δύσης και την κυβέρνησης της Ουκρανίας, κανένα πρόβλημα ασφάλειας δεν απειλεί μια χώρα μεγαλύτερη από την Ευρώπη με πυρηνικό οπλοστάσιο. Δυο είναι οι λόγοι της παράλογης απόφασης. Ο μεγαλοϊδεατισμός του Πούτιν που οραματίστηκε την αναβίωση της Μεγάλης Ρωσίας. Η απειλή για το απολυταρχικό καθεστώς του που συνιστά η ανάδυση μιας δημοκρατίας στη γειτονιά του.

    Το τίμημα του παραλογισμού του Πούτιν είναι βαρύ. Για τη χώρα του, το λαό του, αλλά και τον ίδιο προσωπικά.

    Η διεθνής κατακραυγή για τις θηριωδίες σε βάρος αμάχων που καθημερινά αποκαλύπτονται κι η απομόνωση της Ρωσίας από τη Δύση, αλλά και στους διεθνείς οργανισμούς, απειλούν να τη μετατρέψουν σε Βόρεια Κορέα της Ευρώπης και τον Πούτιν σε διεθνή παρία.

    Η οικονομική ασφυξία που επιβάλλουν Η.Π.Α. και Ευρώπη θα επιφέρει οδυνηρές επιπτώσεις στο βιοτικό επίπεδο του ρωσικού λαού. Ο ενεργειακός εκβιασμός που επιχειρεί λειτουργεί ως μπούμερανκ κι ως μπλόφα. Μπούμερανκ γιατί η Ευρώπη συνειδητοποιεί τους κινδύνους από την ενεργειακή εξάρτηση της από τη Ρωσία και δρομολογεί την απεξάρτησή της. Μπλόφα γιατί η Ευρώπη έχει μεν ανάγκη από την εισροή του φυσικού αερίου της Ρωσίας, αλλά η ανάγκη της Ρωσίας για την εισροή ενός δις. ευρώ ημερησίως από την Ευρώπη είναι μεγαλύτερη, καθώς βρίσκεται αντιμέτωπη και με την οικονομική αιμορραγία της εισβολής.

    Το καθεστώς Πούτιν αργά ή γρήγορα θα μπει σε διαδικασία αποσταθεροποίησης. Ο Γερμανός Πρόεδρος Steinmeier, αφού χαρακτήρισε «mea culpa» την προσήλωσή του στην Ostpolitik και τον αγωγό Nord-Stream 2, συμφώνησε κατ’ουσίαν με τον Μπάιντεν λέγοντας ότι «είναι σαφές ότι με τη Ρωσία υπό τον Πούτιν δε θα υπάρξει επιστροφή στο status quoπριν από τον πόλεμο». Ο Πούτιν αγνοεί τη μαρξιστική θεωρία ότι «η οικονομία είναι η μαμή της Ιστορίας». Η διάβρωση του βιοτικού επιπέδου θα πυροδοτήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και τη συνειδητοποίηση ότι αφαιμάζει το ΑΕΠ της χώρας μια κλεπτοκρατική ελίτ. Ο Πούτιν διαθέτει στρατιωτική ισχύ ικανή να ισοπεδώσει όχι μόνο τη Μαριούπολη αλλά ολόκληρη την Ουκρανία. Έχει, όμως, ήδη ηττηθεί πολιτικά, οικονομικά, ηθικά.

    Είναι βέβαιο ότι οι επιπτώσεις της αναίτιας εισβολής επεκτείνονται σε ολόκληρο τον πλανήτη. Σηματοδοτούν το τέλος του μεταψυχροπολεμικού εποχής. Αποτελούν ορόσημο για τεκτονικές γεωπολιτικές και γεωοικονομικές αλλαγές, που είναι δύσκολο να προσδιοριστούν. Η παγκόσμια τάξη κι ασφάλεια βρίσκεται αντιμέτωπη με νέες αναζητήσεις κι ανταγωνισμούς. Δεν βρισκόμαστε στο τέλος της παγκοσμιοποίησης αλλά μπαίνουμε σε μια περίοδο αποσταθεροποίησης. Ένα, όμως, είναι βέβαιο. Διαμορφώνεται μια νέα διαχωριστική γραμμή. Ο κόσμος της ελευθερίας, της Δημοκρατίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το ένα μέρος. Ο κόσμος των απολυταρχικών καθεστώτων από το άλλο.

    Η Ελλάδα με την αδιαπραγμάτευτη επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη να συμπαραταχθεί με τη Δύση, τοποθετήθηκε για μια ακόμη φορά στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Το « ανήκουμε εις την Δύσιν» του Κωνσταντίνου Καραμανλή έγινε «είμαστε Δύση» του Κυριακού Μητσοτάκη. Γιατί αυτή είναι η Ελλάδα του 21ου αιώνα. Πολύ δε περισσότερο γιατί η βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας του Πούτιν σε μια ανεξάρτητη χώρα μας αφορά. Αφορά 150.000 Έλληνες ομογενείς της Μαριούπολης που εξοντώνονται. Αφορά τον πυρήνα των αξιών μας, ελευθερία, δημοκρατία, ανεξαρτησία, εθνική κυριαρχία. Την οικονομική μας επιβίωση. Τα εθνικά μας συμφέροντα που απειλεί ο αναθεωρητισμός.

    Ο αντιδυτισμός που διατυπώνουν τα πολιτικά άκρα αποτυπώνει τη δυσανεξία τους για τις ευρωπαϊκές αξίες του Διαφωτισμού και της φιλελεύθερης Δημοκρατίας. Παρά τις διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες τους συναντώνται στο θαυμασμό τους στα αυταρχικά καθεστώτα και ηγέτες. Ο ολοκληρωτικός καθεστωτισμός του Πούτιν βρίσκει ανταπόκριση στις δυνάμεις του αριστερού αναχρονισμού. Ο εθνικισμός συγκινεί τις ακροδεξιές και φασιστικές δυνάμεις. Η κοινή απόφαση ΚΚΕ κι Ελληνικής Λύσης να απόσχουν από την ομιλία Ζελένσκι στη Βουλή επιβεβαιώνει τη σύγκλισή τους.

    Η λαϊκίστικη Αριστερά, συνεπής στον τυχοδιωκτισμό της, επιχειρεί, σε μια ακόμη κρίση, να ψαρέψει στα νερά του ανορθολογικού κοινωνικού ρεύματος των αντιμνημονιακών, των ψεκασμένων, των αντιεμβολιαστών και τώρα των ρωσόφιλων. Υποκριτικά συμπαρίσταται στους Ουκρανούς αλλά, ουσιαστικά, αρνείται να συμπαραταχθεί με τη Δύση.

    Η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία θέτει επί τάπητος το οριστικό ξεκαθάρισμα του προσανατολισμού μας. Με τη Δύση ή με την Ανατολή. Με τη Δημοκρατία ή με τα απολυταρχικά καθεστώτα. Η κεντροδεξιά παράταξη που αποκατέστησε τη Δημοκρατία, εμπέδωσε τη δημοκρατική ομαλότητα και την πολιτική σταθερότητα, ενέταξε τη χώρα στην ευρωπαϊκή οικογένεια της δημοκρατίας και της ευημερίας, έχει χρέος να δώσει την ιδεολογική μάχη με τις δυνάμεις του εθνολαϊκισμού, δεξιού κι αριστερού, του ανορθολογισμού, της οπισθοδρόμησης και των ιδεοληπτικών αγκυλώσεων. Η προσεχής εκλογική αναμέτρηση οφείλει, πρωτίστως, να προσλάβει ιδεολογικό περιεχόμενο. Να κατοχυρώσει τις αξίες των επιλογών που λειτουργούν προς όφελος της δημοκρατίας και της ευημερίας του λαού μας.»

  3. Γιωργος 16:24 22/04/2022

    Φελνίκο, χρονια πολλα καλη ανασταση και να γραφεις πιο συχνα τετοια κειμενα, οχι μονο για τον συριζα, καταλαβαινω ειναι το ρεπορταζ, η αναλυση για οσα συμβαινουν στο κομμα του Τσιπρα, ομως χρειαζονται κι αλλα αρθρα, οπως το σημερινο και το αλλο του Λαζαρου. Σπανιζουν τα καλα κειμενα. Παλαιοτερα υπηρχαν δημοσιογραφικα αρθρα που ηταν λογοτεχνικα κειμενα. Εσυ ανηκεις σε αυτη την κατηγορια.

  4. Δυστυχώς κύριε Φελέκη οι παράνομοι Ισλαμιστές λαθρομετανάστες αλλάζουν βίαια τα ήθη, τα έθιμα και τις θρησκευτικές παραδόσεις των Ελλήνων. Είδαμε όλοι μας αυτό το τραγικό συμβάν που έγινε στην μεγαλύτερη Ορθόδοξη εκκλησία των Βαλκανίων τον Άγιο Παντελεήμων. Εκεί όπου Μουσουλμάνος λαθρομετανάστης άρπαξε το μικρόφωνο για να απαγγείλει στίχους από το κοράνι. Εάν κάτι τέτοιο το έκανε Έλληνας στην χώρα του αυτή την στιγμή δεν θα ζούσε. Οι Ισλαμιστές λαθρομετανάστες που άφησε ο ΣΎΡΙΖΑ και μπήκαν στην χώρα μας το μαύρο 2015 και δυστυχώς αφήνει ακόμα να διαβιούν ανάμεσα μας και η σημερινή κυβέρνηση δεν έχουν κανέναν σκοπό να ενσωματωθούν στην Ελληνική κοινωνία. Θα είναι ένα μόνιμο οικονομικό βάρος για τους Έλληνες πολίτες και μια βραδυφλεγής βόμβα για το επίσημο Ελληνικό κράτος. Ο Δημοσθένης Μπόγδης αυτός ο φασίστας του ΠΑΣΟΚ που φοράει προσωπείο δήθεν δημοκράτη, τους θέλει εδώ για να τους εκμεταλλεύονται τα αφεντικά του και ο ίδιος, όπως έκανε ο Κώστας Σημίτης (Ααρών Αβουρής) με τα δήθεν μεγάλα και τα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Με όλους αυτούς τους βρόμικους Ισλαμικούς λαούς που ήρθαν εδώ εξαιτίας των πολέμων των ΗΠΑ και εντός της Ελληνικής επικράτειας όχι μόνο τα Πάσχα, αλλά και η καθημερινότητα θα είναι πολύ δύσκολη έως αδύνατη για όλους μας. καλό Πάσχα κύριε Νίκο με υγεία.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.