ΕΛΛΑΔΑ
Οριακό προβάδισμα της Χάρις στην Πενσυλβάνια έναντι του Τραμπ
Εκλογές ΗΠΑ 2024: Πεδίο μάχης οι πολιτείες κλειδιά
Σύμφωνα με τον Economist, όποιος κερδίσει την Πενσυλβάνια κατά 89% θα είναι πρόεδρος - Ποιες είναι οι πολιτείες κλειδιά και ποιες οι ισορροπίες για Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικανούς.
Σε απόλυτο ντέρμπι, στο οποίο όμως εμφανίζει μικρό προβάδισμα η Κάμαλα Χάρις έναντι του Ντόναλντ Τραμπ, εξελίσσονται οι αμερικανικές εκλογές.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα μαθηματικά μοντέλα του Economist, ο οποίος αναλύει δημοσκοπήσεις από όλη τη χώρα, η αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών βρίσκεται δύο μονάδες μπροστά από τον Ρεπουμπλικανό αντίπαλό της συγκεντρώνοντας 48,7% έναντι 47,2% του Ντόναλντ Τραμπ.
Όπως όμως έχει δείξει η πρόσφατη εμπειρία από τις εκλογές του 2016, δεν αρκεί η ψήφος των πολιτών για να πετύχει ένας υποψήφιος την είσοδό του στον Λευκό Οίκο, αλλά θα πρέπει να κερδίσει και συγκεκριμένες πολιτείες οι οποίες θα του δώσουν και τον κατάλληλο αριθμό εκλεκτόρων, με τον «μαγικό» αριθμό αυτόν, να είναι οι 270.
Γιώργος Μιχαηλίδης: Εκλογές 2024 ΗΠΑ
Έτσι, όπως φαίνεται από τα διαθέσιμα στοιχεία έως το μεσημέρι της 2ας Νοεμβρίου, ο Ντόναλντ Τραμπ, δεν πετυχαίνει την επανεκλογή του συγκεντρώνοντας 268 εκλέκτορες έναντι 270 της Κάμαλα Χάρις.
Με το τοπίο λοιπόν να είναι άκρως οριακό, η μεγάλη προσοχή των υποψηφίων συγκεντρώνεται στις επτά πολιτείες κλειδιά (swing states), καθώς όποιος πετύχει να κυριαρχήσει σε αυτές, έχει εξασφαλίσει μαθηματικά τη νίκη. Πιο συγκεκριμένα δε, σε απόλυτο πεδίο μάχης έχει μετατραπεί η πολιτεία της Πενσυλβάνια, αφού, σύμφωνα με τον Economist, η Κάμαλα Χάρις μόλις τις τελευταίες ώρες πέτυχε να προσπεράσει -οριακά- τον Ντόναλντ Τραμπ, με την δυναμική της μάλιστα να δείχνει πως οι πιθανότητες να κερδίσει τελικά την Πενσυλβάνια να πλησιάζουν στο 100%. Η εξέλιξη αυτή είναι καθοριστικής σημασίας, αφού σύμφωνα με τα μαθηματικά μοντέλα του Economist, όποιος καταφέρει να κερδίσει την συγκεκριμένη πολιτεία έχει 89% πιθανότητες να εκλεγεί τελικά και πρόεδρος των ΗΠΑ.
Ποιες είναι οι πολιτείες κλειδιά
Τα βλέμματα είναι στραμμένα σε επτά πολιτείες: Αριζόνα, Τζόρτζια, Μίσιγκαν, Νεβάδα, Βόρεια Καρολίνα, Πενσιλβάνια και Ουισκόνσιν.
Ο Ντόναλντ Τραμπ μέχρι χθες προηγείτο σε έξι από τις επτά αλλά μετά την μεταστροφή της Πενσυλβάνια (δημοσκοπικά τουλάχιστον), ωστόσο σε ακόμη τρεις το προβάδισμά του είναι σε τόσο οριακό σημείο που όλα τα σενάρια είναι ακόμη ανοιχτά. Την ίδια ώρα, η Κάμαλα Χάρις, η οποία έχει συγκεντρώσει ποσό ρεκόρ σε δωρεές για την προεκλογική της εκστρατεία, έχει ξοδέψει περισσότερα χρήματα σε διαφημίσεις στις πολιτείες κλειδιά σε σχέση με τον αντίπαλό της.
Στις πολιτείες αυτές, ιστορικά βιομηχανικά κέντρα των ΗΠΑ που δυσκολεύτηκαν να προσαρμοστούν στην οικονομία του 21ου αιώνα, καθώς και ταχέως αναπτυσσόμενες πολιτείες του Νότου που κάποτε ήταν σταθερά ρεπουμπλικανικές αλλά τώρα γίνονται όλο και πιο πολυπολιτισμικές. Και οι επτά πολιτείες έχουν βιώσει σημαντικές δημογραφικές αλλαγές που θα μπορούσαν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα των εκλογών.
Το 2020, από τους 538 εκλέκτορες του εκλεκτορικού σώματος, οι πολιτείες-κλειδιά αντιπροσώπευαν 94 ψήφους, δηλαδή λιγότερο από το 20%. Με τη βοήθεια οριακών νικών σε πολιτείες όπως η Αριζόνα, η Νεβάδα και η Τζόρτζια, ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν κατάφερε να κερδίσει 302 εκλεκτορικές ψήφους.
Καθώς οι οικονομικές και δημογραφικές τάσεις της χώρας έχουν αλλάξει, το τοπίο αυτών των πολιτειών έχει μεταβληθεί.
Η Φλόριντα και το Οχάιο, για παράδειγμα, που στο παρελθόν ήταν πεδία έντονου εκλογικού ανταγωνισμού, τώρα έχουν μεγαλύτερη ροπή προς τους Ρεπουμπλικανούς στις προεδρικές εκλογές. Αντίθετα, η μεταβαλλόμενη σύνθεση του πληθυσμού έχει θέσει πολιτείες του Νότου, όπως η Βόρεια Καρολίνα και η Τζόρτζια, σε πεδίο φιλικό για τους Δημοκρατικούς.
Οι αλλαγές αυτές αντανακλούν το συνεχώς εξελισσόμενο πολιτικό σκηνικό, όπου κάθε ψήφος μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο. Οι Δημοκρατικοί στοχεύουν να επωφεληθούν από τη δημογραφική τους επέκταση σε περιοχές που παραδοσιακά κυριαρχούσαν οι Ρεπουμπλικανοί, ενώ οι Ρεπουμπλικανοί προσπαθούν να εδραιώσουν τα κεκτημένα τους και να προσελκύσουν περισσότερο την εργατική τάξη, ένα κοινό παραδοσιακά πιο κοντά στη ρητορική των Δημοκρατικών.