Η 26η Δεκεμβρίου του 2004 έμοιαζε σαν μια συνηθισμένη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα. Ο κόσμος διασκέδαζε, οι οικογένειες άνοιγαν τα δώρα τους και μερικοί «τυχεροί» απολάμβαναν τις διακοπές τους σε έναν επίγειο παράδεισο κάπου στον Ινδικό Ωκεανό...

Εκεί οι τοπικοί ψαράδες, καταστηματάρχες, ιατροί και μουλάδες καταπιάνονταν με τις πρωινές ρουτίνες τους. Οι τουρίστες από την Δύση είχαν κατακλύσει τις παραλίες στην Ταϊλάνδη, τη Σρι Λάνκα και την Ινδονησία, απολαμβάνοντας τον ζεστό τροπικό ήλιο και τα καταγάλανα νερά της θάλασσας.

Όμως, τα πάντα άλλαξαν όταν στις 7:58 π.μ., ένα ρήγμα κατά μήκος του θαλασσίου ύδατος 250 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Banda Aceh, στην πολιτεία της Σουμάτρα της Ινδονησίας, μετακινήθηκε ξαφνικά.

Ένας μεγάλος σεισμός μεγέθους 9,1 της κλίμακας Ρίχτερ ταρακούνησε την περιοχή, μετατοπίζοντας τμήματα του θαλάσσιου πυθμένα προς τα πάνω κατά 20 μέτρα και ανοίγοντας ένα νέο ρήγμα βάθους 10 μέτρων, ήταν το τρίτο μεγαλύτερο χτύπημα του Εγκέλαδου που έχει καταγραφεί ποτέ.

Αυτή η ξαφνική κίνηση απελευθέρωσε μια αδιανόητη ποσότητα ενέργειας, ισοδύναμη με περίπου 550 εκατομμύρια φορές την ατομική βόμβα που έπεσε στη Χιροσίμα το 1945. Όταν ο πυθμένας μετακινήθηκε προς τα πάνω, προκάλεσε μια σειρά τεράστιων κυματισμών στον Ινδικό Ωκεανό - δηλαδή ένα τσουνάμι.

Οι άνθρωποι που βρίσκονταν κοντά στο επίκεντρο είχαν κάποια προειδοποίηση για την επερχόμενη καταστροφή αφού, στο φινάλε, ένιωσαν τον πολύ δυνατό σεισμό. Ωστόσο το τσουνάμι δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο στον Ινδικό Ωκεανό και οι κάτοικοι είχαν περίπου δέκα λεπτά για να αντιδράσουν. Δεν υπήρξε καμία προειδοποίηση για το επερχόμενο τσουνάμι.

Γύρω στις 8.08 π.μ. η θάλασσα ξαφνικά τραβήχτηκε πίσω, από τον καταστροφικό σεισμό στις ακτές της Βόρειας Σουμάτρα. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα μια σειρά από τέσσερα τεράστια κύματα έσκασαν στην ακτή με το ψηλότερο από αυτά να καταγράφεται στα 24 μέτρα ύψος.

Μόλις τα κύματα έφτασαν στα ρηχά, σε κάποιες περιοχές, η τοπική γεωλογία τα έκανε να αναπτυχθούν ακόμα περισσότερο, με αποτέλεσμα να φτάσουν σε ύψος ακόμα και τα 30 μέτρα.

Το θαλάσσιο νερό έπεσε με ορμή στην στεριά, χτενίζοντας τεράστιες περιοχές της παραθαλάσσιας Ινδονησίας και αφήνοντας την «γυμνή» από οποιαδήποτε ζωή, παρασύροντας 168.000 ανθρώπους στον θάνατο τους.

Μια ώρα αργότερα τα κύματα έφτασαν στην Ταϊλάνδη, ακόμα χωρίς καμία προειδοποίηση, χωρίς να γνωρίζουν τον κίνδυνο που πλησιάζει περίπου 8.200 άνθρωποι παρασύρθηκαν από τα νερά του τσουνάμι, ανάμεσα τους και 2.500 ξένοι τουρίστες.

Τα κύματα πέρασαν πάνω από τα νησιά στις Μαλδίβες, σκοτώνοντας 108 ανθρώπους εκεί και μετά συνέχισαν την πορεία τους προς την Ινδία και τη Σρι Λάνκα όπου ακόμα 53.000 άτομα χάθηκαν, δύο ώρες μετά τον μεγάλο σεισμό.

Το ύψος των κυμάτων έφτανε ακόμα τα 12 μέτρα!

Ολοκληρώνοντας την ξέφρενη και θανατηφόρα πορεία του το τσουνάμι έπληξε τις ακτές της Ανατολικής Αφρικής περίπου επτά ώρες αργότερα. Παρά την πάροδο του χρόνου, οι αρχές δεν είχαν κανένα τρόπο να προειδοποιήσουν τους λαούς της Σομαλίας, της Μαδαγασκάρης, των Σεϋχελλών, της Κένυας, της Τανζανίας και της Νότιας Αφρικής. Η ενέργεια από τον σεισμό στην μακρινή Ινδονησία παρέσυρε περίπου 300 με 400 άτομα κατά μήκος της ακτής του Ινδικού Ωκεανού, η πλειοψηφία αυτών στην περιοχή του Puntland της Σομαλίας.

Το τσουνάμι έπληξε κυρίως τις ακτές της Ινδονησίας, της Σρι Λάνκα, της Ινδίας και της Ταϊλάνδης. Συνολικά, 14 χώρες υπέστησαν καταστροφές από τα γιγαντιαία φονικά κύματα, χώρες κυρίως της νοτιοανατολικής Ασίας αλλά και της Αφρικής. Τα θύματα ήταν 45 εθνικοτήτων, καθώς ο σεισμός συνέβη μια μέρα μετά τα Χριστούγεννα και η περιοχή ήταν γεμάτη από Ευρωπαίους και Αμερικανούς τουρίστες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ανάμεσα στα θύματα του τσουνάμι βρίσκονταν 552 Γερμανοί και 571 Σουηδοί.

Συνολικά, από το σεισμό και το τσουνάμι επλήγησαν 15 χώρες, ενώ ο τελικός απολογισμός των θυμάτων κυμαίνεται από 230.210 έως 280.000, καθιστώντας το γεγονός ως την 6η μεγαλύτερη φυσική καταστροφή στην καταγεγραμμένη ιστορία.

Το πιο θανατηφόρο στην ιστορία

Γιατί πέθαναν τόσα πολλά άτομα στις 26 Δεκεμβρίου 2004;

Οι πυκνοί παράκτιοι πληθυσμοί, σε συνδυασμό με την έλλειψη υποδομής και προειδοποίησης για τσουνάμι, συνδυάστηκαν και είχαν αυτό το φρικτό αποτέλεσμα. Δεδομένου ότι τα τσουνάμι είναι ένα πολύ πιο κοινό φαινόμενο στον Ειρηνικό ωκεανό, εκεί υπάρχουν σειρήνες που προειδοποιούν για την εμφάνιση του. Έχουν τοποθετηθεί σημαδούρες ανίχνευσης τσουνάμι που είναι παρατεταμένες σε ολόκληρη την περιοχή. Ο Ινδικός Ωκεανός είναι σεισμικά ενεργός, όμως δεν υπήρχαν όργανα ανίχνευσης για τον εντοπισμό του τσουνάμι, παρά του ότι υπάρχουν ιδιαίτερα πυκνοκατοικημένες και χαμηλού υψόμετρου παραλιακές περιοχές.

Oι επιζώντες θυμούνται

Η Πάτσι Κλέιτον από το Μπρισμπέιν επέστρεψε σήμερα στο σημείο όπου άφησε την τελευταία της πνοή ο αγαπημένος της σύζυγος ,Μπράιαν, πριν από δέκα χρόνια, στην παραλία της Ταιλάνδης Πατόνγκ. "Το τσουνάμι με έκανε πιο γενναία, μου στέρησε όμως ότι πολυτιμότερο είχα στη ζωή μου", δηλώνει εμφανώς συγκινημένη αφήνοντας λίγα λουλούδια στο σημείο όπου τους χώρισαν τα κύματα.

Προσευχές τελέστηκαν στα τεμένη της επαρχίας Άτσεχ ενώ πολλοί επισκέφθηκαν τους ομαδικούς τάφους όπου έχουν θαφτεί πολλά θύματα από τους συνολικά 170.000 ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους στην Ινδονησία, την χώρα που επλήγη περισσότερο από την τραγωδία. Την ίδια ώρα, μία μητέρα τριών παιδιών που δεν ήθελε να κατονομαστεί, δεν μπορεί να πιστέψει πως η απόφασή της να εγκαταλείψει στο έλεος των κυμάτων το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά της , που τότε ήταν μόλις πέντε ετών, αποδείχθηκε σωτήρια. Σήμερα, ο μεγαλύτερος γιος της , 15 ετών πλέον , υποστηρίζει με καμάρι ότι η απόφαση της μητέρας του ήταν σωστή και ότι την κατανοεί απολύτως. "Επί δύο ώρες κρατιόμουν από ένα δέντρο για να μην με παρασύρουν τα ορμητικά νερά . Η μητέρα μου έπραξε το σωστό αφού ως μεγαλύτερος είχα περισσότερες πιθανότητες να καταφέρω να σώσω τον εαυτό μου σε σχέση με τα άλλα δύο μικρότερα αδέρφια μου", λέει χαρακτηριστικά . Από την πλευρά του, ο Ινδονήσιος ιμάμης του Μεγάλου Τεμένους "Μπιατουραχμάν", μιλώντας στο Reuters, επεσήμανε ότι πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα κτίρια που έμειναν όρθια το Μπάντα Άτσεχ,την πόλη της Ινδονησίας που ισοπεδώθηκε από το τσουνάμι .

"Ο Αλλάχ κράτησε ανέπαφο αυτό τον οίκο γι΄αυτό εμείς οι μουσουλμάνοι πιστεύουμε". Δέκα χρόνια μετά το καταστροφικό τσουνάμι του 2004, από το οποίο έχασαν τη ζωή τους 230.000 άνθρωποι στη νοτιοανατολική Ασία, ένα ζευγάρι από την Ινδονησία ξαναβρήκε ως εκ θαύματος την 14χρονη σήμερα κόρη του, που την θρηνούσε για νεκρή. Στις 26 Δεκεμβρίου 2004 η Ραουντατούλ Τζάνα, τότε 4 ετών, και ο 7χρονος αδελφός της Αρίφ Πρατάμα παρασύρθηκαν από τα τεράστια κύματα από το σπίτι τους στην περιφέρεια του Δυτικού Άτσεχ, στο νησί της Σουμάτρας.

Οι γονείς της Τζάνα, η Τζαμαλία και ο Σέπτι Ραγκούτι, επέζησαν κρατημένοι από μια ξύλινη σανίδα, όμως είδαν με τρόμο τα παιδιά τους να γλιστρούν από την αγκαλιά τους και να χάνονται στη θάλασσα. Όταν τα νερά υποχώρησαν, άρχισαν να ψάχνουν απεγνωσμένα, χωρίς αποτέλεσμα και μετά από έναν μήνα εγκατέλειψαν κάθε ελπίδα ότι θα τα ξαναβρούν ποτέ.Τον περασμένο Ιούνιο ωστόσο, ένας θείος των παιδιών παρατήρησε μια νεαρή έφηβη να επιστρέφει από το σχολείο της σε ένα χωριό του Άτσεχ και έμεινε κατάπληκτος από την ομοιότητά της με την αδελφή του, την Τζαμαλία. Χάρη στην επιμονή του, οι γονείς πήγαν στο χωριό για να δουν με τα μάτια τους το κορίτσι και με την πρώτη ματιά συνειδητοποίησαν ότι ήταν το χαμένο παιδί του.

• Ετικέτες: 
• Ινδονησία
• Ινδονησία σεισμός
• Μαλδίβες
• Σρι Λάνκα
• τσουνάμι