Αγαπημένη συγγραφέας μικρών και μεγάλων, η Ζωρζ Σαρή γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925 από Μικρασιάτη πατέρα και Γαλλίδα μητέρα. Αρχισε από μικρή να ασχολείται με το θέατρο, με δάσκαλο το Βασίλη Ρώτα. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Ροντήρη, ενώ στη διάρκεια του πολέμου συμμετείχε στην Αντίσταση και στην ΕΠΟΝ.

Το 19447 αναγκάστηκε να φύγει εξόριστη στο Παρίσι, αλλά συνέχισε τις σπουδές της στη σχολή του Σαρλ Νιτλέν, στο Παρίσι. Εκεί γνώρισε και παντρεύτηκε τον Αιγυπτιώτη χειρούργο Μάρκελλο Καρακώστα, από τον οποίο απέκτησε δυό παιδιά. Το 1962 επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε να εμφανίζεται στο θέατρο και τον κινηματογράφο μέχρι το 1967, ώσπου, με την κήρυξη της χούντας έμεινε άνεργη και στράφηκε στο γράψιμο.

Πρωτοεμφανίστηκε ως συγγραφέας το 1969 με το «Θησαυρό της Βαγίας», που έγινε επιτυχία και μεταφέρθηκε στην τηλεόραση. Συνέχισε γράφοντας πολλά βιβλία κυρίως για μικρά παιδιά και νέους, όπως επίσης και θεατρικά έργα. Η θεματολογία της αρκετές φορές περιστρέφεται γύρω από σημαντικές στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας, όπως το δίπτυχο «Όταν ο Ήλιος... και Οι Νικητές», που αναφέρονται στην Κατοχή και τον Εμφύλιο, ή το μυθιστόρημα Τα γενέθλια, που εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια της Χούντας.

Το 1994 βραβεύτηκε με το Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου για το μυθιστόρημα Νινέτ. Το 1995 και το 1999 βραβεύτηκε από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Το 1988 προτάθηκε για το βραβείο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Ως ηθοποιός έχει βραβευτεί το 1960 με το βραβείο Β' Γυναικείου ρόλου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Σε δήλωσή της η υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, Τατιάνα Καραπαναγιώτη επισημαίνει:

«Η Ζωρζ Σαρή υπήρξε μία σπουδαία γυναίκα. Με τα κείμενά της μεγάλωσαν γενιές και γενιές Ελλήνων, ενώ οι αξίες που ανέδειξε μέσα από το έργο της, αλλά και την προσωπική της διαδρομή, παραμένουν επίκαιρες και διαχρονικές. Η προσφορά της στην ελληνική λογοτεχνία, σε δύσκολους καιρούς, παραμένει σύμβολο. Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους της».

Στο συλλυπητήριο μήνυμα που απέστειλε η Νέα Δημοκρατία για τον θάνατο της συγγραφέως αναφέρονται τα εξής: «Με σημαντικό έργο στη παιδική λογοτεχνία αλλά και στον ελληνικό κινηματογράφο, θα τη θυμόμαστε ως μία πολυτάλαντη παρουσία στα είδη της τέχνης, που με σεβασμό και ξεχωριστή ευαισθησία υπηρέτησε. Οι μικροί αναγνώστες και φίλοι της δε θα τη ξεχάσουν ποτέ, διαβάζοντας τα έργα της, αλλά και όλοι εμείς θα την απολαμβάνουμε στην ασπρόμαυρη μαγεία τού ελληνικού κινηματογράφου μέσα από τη «Φαίδρα» και το «Τελευταίο Ψέμα»».

Από την πλευρά του ο Πρόεδρος της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε την βαθειά του θλίψη για τη γυναίκα της Αντίστασης, τη συγγραφέα, την ηθοποιό, την εκλεκτή. Βαθειά θλίψη «γι’ αυτή που με τη λογοτεχνική της «Σκούπα» σκούπιζε τη σκόνη των προκαταλήψεων από το μυαλό μας». Βαθειά θλίψη γι’ αυτή που είπε ότι: «Τα χρόνια της Κατοχής ήταν χρόνια χαράς και ελευθερίας. Από δυστυχισμένοι γίναμε ευτυχισμένοι. Και αυτό γιατί διαλέξαμε το δρόμο της ζωής κι ας υπήρχε θάνατος μέσα. Θρηνούσαμε και χαιρόμασταν όλοι μαζί. Δεν φοβόμασταν όμως. Υπήρχε ένας στόχος, η απελευθέρωση».

«Η Ζωρζ Σαρρή, πολυδιαβασμένη, αγαπημένη και βραβευμένη συγγραφέας, ηθοποιός και μεταφράστρια της γαλλικής λογοτεχνίας, υπήρξε συνεπής αριστερή καλλιτεχνική συνείδηση του ελληνικού 20ού αιώνα. Με τον ζωντανό και γλαφυρό λόγο της συνέβαλε στη δημιουργία μιας αξιόλογης λογοτεχνίας για παιδιά, εισάγοντας στα βιβλία της για τους νέους αναγνώστες πολιτικά, κοινωνικά και ιστορικά θέματα δίχως ηθικοπλαστικό διδακτισμό, με την ενέργεια του ανθρώπου που διαθέτει πάθος αλλά όχι εμπάθεια», αναφέρει στην συλλυπητήρια επιστολή της η Δημοκρατική Αριστερά.