Ο Χόμπσμπαουμ πέθανε τα ξημερώματα στο νοσοκομείο Royal Free Hospital του Λονδίνου, όπου νοσηλευόταν με πνευμονία.

«Θα λείψει ιδιαίτερα όχι μόνο στην επί 50 χρόνια σύζυγό του Μαρλέν, τα τρία του παιδιά, τα επτά εγγόνια και δισέγγονα, αλλά και στους πολλούς χιλιάδες αναγνώστες και μαθητές του σε όλο τον κόσμο», αναφέρει μια ανακοίνωση της οικογένειάς του.

Γεννήθηκε το 1917 στην Αλεξάνδρεια από Εβραίους γονείς και μεγάλωσε στη Βιέννη και στο Βερολίνο. Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία εγκατέλειψε τη Γερμανία για τη Βρετανία.

Σε ηλικία 14 ετών έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βρετανίας στο οποίο παρέμεινε ως το 1989, ενώ στη συνέχεια συνδέθηκε με το Εργατικό Κόμμα το οποίο επηρέασε σημαντικά τις δεκαετίες του 1980 και 1990.

Σπούδασε στο Κέμπριτζ από το οποίο απέκτησε διδακτορικό στην Ιστορία. Υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής του Μαρξισμού και μέλος του Βρετανικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Υπήρξε αυθεντία στη μελέτη του "μακρύ 19ου αιώνα", της περιόδου από τη Γαλλική Επανάσταση του 1789 έως τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1914-1918, μία περίοδο που θεωρούσε κομβική για τη διαμόρφωση του σύγχρονου κόσμου. Το κουαρτέτο που συνέγραψε για εκείνη την περίοδο, αλλά και για τον ταραχώδη 20ο αιώνα («Η Εποχή των Επαναστάσεων 1789-1848», «Η εποχή των αυτοκρατοριών 1875-1914», «Η εποχή του κεφαλαίου 1848-1875» και η «Εποχή των Άκρων») αποτελεί σημείο αναφοράς στη μελέτη της σύγχρονης ιστορίας. Όλα του τα έργα έχουν μεταφραστεί σε 40 γλώσσες.

Στην αυτοβιογραφία του «Συναρπαστικά χρόνια: μια ζωή στον 20ό αιώνα» (2002) περιγράφει τις πιο σημαντικές στιγμές της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας που έζησε ο ίδιος.

Άλλα γνωστά βιβλία του είναι: «Ληστές» (1969), «Η επινόηση της παράδοσης» (1983), «Ξεχωριστοί άνθρωποι» (1998), «Παγκοσμιοποίηση, δημοκρατία και τρομοκρατία» (2007). Ο Χόμπσμπαουμ υπήρξε επίσης ιστορικός της τζαζ και έγραψε το βιβλίο «Η σκηνή της τζαζ» (1989).