Ολόκληρο το κείμενο έχει ως εξής :
Θέσεις προς το 10ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ

ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

Το 10ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ έχει συγκληθεί στο τέλος μιας εποχής που συνηθίσαμενα ονομάζουμε «μεταπολίτευση». Όπως μάλιστα εξελίσσεται το Συνέδριο αυτό μπορείνα συνδεθεί, συμβολικά, με την ολοκλήρωση της ιστορικής αυτής περιόδου. Εάνέτσι συνέβαινε, θα αποτελούσε, αναμφισβήτητα, θετικό γεγονός. Θα σήμαινε ότι ξεμπερδεύουμεως χώρος με τις παλιές συνήθειες που δε λένε να μας αφήσουν ( ή μάλλον εμείς δελέμε να τις αφήσουμε ) και, αυτές με τη σειρά τους, δεν αφήνουν την ελπίδα ναγεννηθεί. Θα αφήναμε το κόλλημα με το χθες σε άλλους και εμείς θα πηγαίναμεμπροστά.

«Τέλος εποχής» δεν σημαίνει άδικη δίκη και συλλογικό καταλογισμό ευθυνών.«Τέλος εποχής» σημαίνει ζυγισμένη αποτίμηση και έντιμη συνείδηση των πραγμάτων.«Τέλος εποχής» δε σημαίνει διαιρέσεις του μικρού. «Τέλος εποχής» σημαίνειορισμό κοινού τόπου. «Τέλος εποχής» δεν σημαίνει φτηνά σήριαλ για όσα έγιναν.«Τέλος εποχής» σημαίνει σχέδιο για να ζήσουμε καλύτερα. «Τέλος εποχής» δενσημαίνει ανέφικτη επαγγελία αναβίωσης αυτού που τελείωσε. «Τέλος εποχής»σημαίνει δυνατή επιθυμία εκκίνησης αυτού που έρχεται. «Τέλος εποχής» δεσημαίνει εμμονή σε συμβατικά στερεότυπα. «Τέλος εποχής» σημαίνει αναζητήσειςγια το μέλλον.

ΑΠΟ ΤΟ 9ο ΣΤΟ 10ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

Το που βρίσκεται και πως έφτασε ως εδώ το ΠΑΣΟΚ είναι γνωστό. Ξέρουμε ότι το 9οΣυνέδριο υιοθέτησε τη γραμμή «το ΠΑΣΟΚ έπεσε με τη χώρα και θα ξανανέβει μαζίτης» που αποδείχθηκε εκτός χρόνου, τουλάχιστον. Η γραμμή αυτή οδήγησε στηλανθασμένη απόφαση κυβερνητικής σύμπραξης με τη Νέα Δημοκρατία, αντί της ορθήςεναλλακτικής που υποστήριζα για ψήφο ανοχής και μόνο σε ότι αφορούσε τηνολοκλήρωση του προγράμματος διάσωσης από τη χρεοκοπία. Με αναπόφευκτη ίσωςσυνέπεια αυτής της συνεργασίας, τη κυβερνητική κρίση που προέκυψε με αφορμή τηνΕΡΤ και κλόνισε τη πολιτική και κοινοβουλευτική βάση της συγκυβέρνησης.

Αλλά και η στάση του ΠΑΣΟΚ στο εσωτερικό της παράταξης δεν ήταν αυτή που θαέπρεπε. Με την εμφάνιση της κίνησης των 58, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αντί ναεπιδιώξει τον εκδημοκρατισμό της κίνησης αυτής και, μέσω αυτού, τη διεύρυνσητης συνολικής επιρροής του χώρου μας, επιδόθηκε σε μεθοδεύσεις για τον έλεγχοτης. Η κίνηση φυλλορρόησε και, ως αντίδοτο, επινοήθηκε η μετονομασία του ΠΑΣΟΚσε ΕΛΙΑ για τις ευρωεκλογές. Τα αποτελέσματα ήρθαν να πιστοποιήσουν ότι αυτέςοι, μη πολιτικές, διαδικασίες απογοήτευαν, όλο και περισσότερο, τη βάση τηςπαράταξης, συρρικνώνοντας το ΠΑΣΟΚ και την απήχησή του.

Αυτός ο κατακερματισμός του ΠΑΣΟΚ υπήρξε η «χαριστική βολή» για τησυγκυβέρνηση. Όχι μόνο δεν πέτυχε την «έξοδο από το μνημόνιο»» - όπωςυποστήριζε ότι θα πραγματοποιήσει και άλλωστε προβλέπονταν από τη συμφωνία του2012 για το τέλος του 2014 - αλλά και οδηγήθηκε σε πολιτική αδυναμία ναολοκληρώσει τη 5η αξιολόγηση. Εάν το 2ο πρόγραμμα είχε ολοκληρωθεί ομαλά, θαείχαν προκύψει ως θετικές συνέπειες η ομαλή χρηματοδότηση της χώρας και,κυρίως, η πραγματοποίηση της, επίσης συμφωνημένης από το 2012, ελάφρυνσης τουδημοσίου χρέους μας. Ασφαλώς θα έπρεπε προηγουμένως η συγκυβέρνηση νασταθεροποιήσει την έξοδο στις αγορές που είχε ήδη ξεκινήσει. Να διαφυλάξειδηλαδή αυτό που πέτυχε ο ελληνικός λαός με τις θυσίες του και, είχε ήδηαποτυπωθεί ως πρωτογενές πλεόνασμα. Για την ιστορία το πρωτογενές πλεόνασμαείχε πραγματοποιηθεί ήδη από το 4ο τρίμηνο του 2011 και διασπαθίστηκε από τουςκυρίους Σαμαρά και Τσίπρα, με την εμμονή τους για πραγματοποίηση πρόωρωνεκλογών ( τελικά εξελίχθηκαν σε διπλές ) την Άνοιξη του 2012. Και ο ίδιοςεκτροχιασμός επαναλήφθηκε με την ακατανόητη, όσο και επιζήμια, επιμονήτου κυρίου Τσίπρα να προκαλέσει πρόωρες εκλογές το 2015.

Το ΠΑΣΟΚ πάντως, με τη οργανική σύνδεσή του με τη κυβέρνηση Σαμαρά,ετεροκαθορίστηκε, με αποτέλεσμα από μεγάλο κίνημα να καταλήξει μικρό κόμμα.Συνθέτοντας πια, με πολλά άλλα μικρά κόμματα ( σε συνδυασμό με τηνανεπάρκεια ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ), ένα θολό και ασταθές τοπίο σύγχυσης και «μη κυβερνησιμότητας».Σ αυτό το σκηνικό, δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος ούτε για τη χώρα, ούτε για τολαό, ούτε για τη παράταξη.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ

Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, είναι καθαρό ότι οι δρόμοι μπροστά στο ΠΑΣΟΚ είναιδυο. Με εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό. «Μέση οδός» δεν υπάρχει και,τελικά, η κατ’ οικονομίαν υποστήριξή της θα ταυτίζονταν με τον ένα από τους δυο: αυτόν προς την απόλυτη αποσύνθεση και τον ευτελισμό. Αυτό το δρόμο, τησυντήρηση της σημερινής κατάστασης με την ελπίδα της ανέφικτης κομματικήςανάκαμψης, δεν πρέπει να ακολουθήσουμε.

Ο άλλος δρόμος που ανοίγεται μπροστά μας είναι η σύμπραξη του ΠΑΣΟΚ στηνπροσπάθεια αλλαγής του κομματικού τοπίου. Ο ξέπνοος δικομματισμός ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔπατάει στον άκυρο διχασμό «μνημόνιο – αντιμνημόνιο» και γι αυτό μας παγιδεύειστο χθες. Οι άλλοι σχηματισμοί έχουν αυτοπεριοριστεί σε ρόλους συμπληρωματικούςκαι έτσι βουλιάζουν στο ίδιο τέλμα. Το κομματικό μας σύστημα σήμερα είναι,συνολικά, «μνημονιοδίαιτο». Κανείς δεν μπορεί να υπερβεί αυτό τον άκυροδιχασμό και να δώσει μια νέα, πραγματική βάση για να πατήσουμε σταθερά, όπωςεπιβάλλει το εθνικό και δημόσιο συμφέρον.

Αυτή η αστάθεια τροφοδοτείται μάλιστα από την υπονόμευση του ενός κόμματος απότο άλλο, με μόνο σκοπό την εξουσία. Στο πλαίσιο αυτό, είναι ανέφικτη ηδημοκρατική εγκυρότητα οποιουδήποτε ώστε να αναλάβει την ευθύνη της αλλαγής τωνπραγμάτων. Αυτή η κινούμενη άμμος δεν επιτρέπει τη συγκέντρωση της κρίσιμηςμάζας, ηθικής και πολιτικής η οποία απαιτείται για να αλλάξουν τα πράγματα. Καιενώ η αλλαγή μετασχηματίζεται ήδη σε πλειοψηφικό ρεύμα, διαιωνίζονται οιαντιθέσεις περί τα μικρά και τα ξεπερασμένα. Κόμματα όπως αυτά που έχουμε σήμερα,στη πραγματικότητα, δεν χρειάζονται παρά μόνο σε κάποια στελέχη τους καικανέναν άλλο.

Όπως εγώ το βλέπω, ο δρόμος μπροστά μας διαγράφεται πολύ καθαρά. Είναι δύσκολος- αδιάβατος θα υποστηρίξουν ίσως κάποιοι ανάμεσά μας - αλλά δεν υπάρχει άλλος.Πέρα και έξω από μικρές διαφορές, προσωπικές διευθετήσεις, παρελθούσες (καταναγκαστικές σε μεγάλο βαθμό ) εκλογικές προτιμήσεις, οφείλουμε να κάνουμεΕΚΚΙΝΗΣΗ τώρα. Τα όποια εσωκομματικά, άρα και του ΠΑΣΟΚ, έχουν ίσως τη σημασίατους. Αλλά το μεγάλο ζήτημα για τους έλληνες δημοκράτες είναι η οριοθέτηση τουχώρου μας, η σύνταξη της παράταξης και η οργάνωσης αξιόπιστης πολιτικήςέκφρασής της. Δύναμης ικανής να δίνει λύσεις. Αυτό είναι το θέμα μας και κανέναάλλο. Το ΠΑΣΟΚ έχει θέση, λόγο και ρόλο στη προσπάθεια αυτή. Δεν μπορεί τηνπρωτοκαθεδρία στο διάβημα αυτό. Το εγχείρημα έχει ανάγκη τις δυνάμεις τουΠΑΣΟΚ. Και θα τις έχει. Όχι όμως μόνον αυτές. Αυτός ο δρόμος μπορεί ναδικαιώσει το ιστορικό αυτό Κίνημα. Τα στερνά ας τιμήσουν τα πρώτα !

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ

Ας μιλήσουμε, πριν απ όλα, με τους δικούς μας ανθρώπους. Αυτούς που ψήφισανΣΥΡΙΖΑ για να φύγει η ΝΔ. Αυτούς που ψήφισαν ΝΔ για να μην έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ.Είχαν το δίκιο τους και οι μεν και οι δε. Και άλλο τόσο είχαν άδικο και οι μενκαι οι δε. Ας μιλήσουμε μαζί τους εμείς που κάναμε άλλες επιλογές, περισσότεροή λιγότερο σωστές, περισσότερο ή λιγότερο λάθος. Για να δούμε μαζί πως μπορούμενα κάνουμε μια νέα εκκίνηση. Να ετοιμάσουμε και να προτείνουμε θετική επιλογή.Να μη βρεθούμε ποτέ πια στη δυσάρεστη θέση να διαλέξουμε ανάμεσα στο κακό καιστο χειρότερο. Να ξαναδώσουμε περιεχόμενο στο δημοκρατικό δικαίωμά μας ναψηφίζουμε.

Ο κοινός μας τόπος είναι δεδομένος, η οριοθέτησή του εφικτή και η υπενθύμισήτης απαραίτητη. Χρειαζόμαστε ακόμα ένα δικό μας σχέδιο για να βγούμε από τηκρίση και να πάμε μπροστά χωρίς το κίνδυνο να ξανακυλήσουμε στα ίδια. Το σχέδιοαυτό είναι πολιτικό, συνδέει δηλαδή τους σκοπούς του με τα μέσα που διαθέτουμε.Ενσωματώνει ιεραρχημένες αλλαγές, μικρές και μεγάλες, με θετικό, οικονομικό καικοινωνικό, αντίκρισμα οι οποίες, ασφαλώς, θα απαιτήσουν τη δική τουςδημοκρατική νομιμοποίηση. Και, τέλος, η προσπάθεια αυτή συνοδεύεται μεκαθημερινές δράσεις / δείγματα γραφής υπέρ της ελευθερίας, της ισότητας και τηςκοινωνικής αλληλεγγύης.

Έχουμε ξεκινήσει τη προσπάθεια αυτή από το Μάρτιο του 2014 και συνεχίζουμεμακριά από τη σύγχυση και την ξεπερασμένη αντιπαράθεση που αποτυπώθηκε και στιςφετινές εθνικές εκλογές. Μπορέσαμε ήδη ένα πρώτο «δικό μας σχέδιο» και τοΦθινόπωρο θα είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε τις συγκεκριμένες αλλαγές πουπροτείνουμε. Μια ανοιχτή, συλλογική προσπάθεια για την ανόρθωση της πατρίδας,του λαού και της παράταξης μας. Οφείλουμε, πριν το τέλος του 2015 να δώσουμεσυγκεκριμένες απαντήσεις στα ερωτήματα που απασχολούν όλο τον κόσμο. Ναπροτείνουμε πειστικές λύσεις ώστε να βελτιώσουμε τις συνθήκες της ζωήςμας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Από αυτή τη προσπάθεια κρινόμαστε και από τίποτε άλλο. Μπορούμε να πετύχουμε,είμαι βέβαιος.

Καλή επιτυχία στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και καλή αντάμωση στην ΕΚΚΙΝΗΣΗ!