Η πρόταση Μητσοτάκη για απόσυρση του ασφαλιστικού σχεδιου Κατρούγκαλου μπορεί να μην ήταν κεραυνός εν αιθρία, καθώς ανάλογο αίτημα είχε διατυπώσει ο Πρόεδρος της ΝΔ και κατά τη συζήτηση για το ασφαλιστικό στη Βουλή, ωστόσο προκάλεσε αίσθηση στο πολιτικό σκηνικό. Και αυτό διότι αντιμετωπίστηκε και ο Πρόεδρος της ΝΔ και κατά τη συζήτηση για το ασφαλιστικό στη Βουλή, ωστόσο προκάλεσε αίσθηση στο πολιτικό σκηνικό. Και αυτό διότι αντιμετωπίστηκε και ως μία επιλογή - «κόντρα» στο προφίλ που καλλιεργούσε ο νέος αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το Μαξίμου έσπευσε να αξιοποιήσει την ευκαιρία, εντάσσοντας τον κ. Μητσοτάκη στο άρμα του λαϊκισμού (!) ενώ οι συζητήσειςστα πολιτικά γραφεία δεν έλειψαν.

Η επιλογή του κ. Μητσοτάκη πάντως μοιάζει να είναι πολλά περισσότερο από ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα της αντιπολίτευσης προκειμένου να κερδίσει πόντους από την κυβέρνηση, χωρίς βέβαια αυτή η παράμετρος να παραγνωρίζεται
στο σχεδιασμό της Συγγρού.

Εν προκειμένω, ο Πρόεδρος της ΝΔ επέλεξε αφενός να συνταχθεί με τους διαμαρτυρόμενους, είτε είναι αγρότες είτε δικηγόροι, σημειώνοντας ότι οι προβλέψεις του σχεδίου τους οδηγούν σε αφανισμό. Με αυτό τον τρόπο, προσεγγίζει κρίσιμα από εκλογικής άποψης στρώματα του πληθυσμού χωρίς, παράλληλα, να υιοθετεί ακραίες μορφές αντιδράσεων καθώς το μήνυμα της ΝΔ να μην κατέβουν τα τρακτέρ στην Αθήνα θα επαναληφθεί και σήμερα.

Με αυτό τον τρόπο, ο Πρόεδρος της ΝΔ δείχνει να «ακούει την κοινωνία» σε μία περίοδο που, παρά τις επίσημες διαψεύσεις του Μαξίμου, τα πάντα παραμένουν ανοικτά, ακόμη και το σενάριο των εκλογών.

Δευτερευόντως, ο κ. Μητσοτάκης ανέδειξε με τη στάση του μία κρίσιμη πραγματικότητα, ότι δηλαδή ο συνδυασμός του αλυσιτελούς ασφαλιστικού με την κυβερνητική αβελτηρία προκαλεί μείζονα προβλήματα στην οικονομία και την κοινωνία και, τελικά, καθίσταται από (έστω κακή) λύση του προβλήματος, πρόβλημα το ίδιο για την πορεία της Ελλάδας. Η επανεκκίνηση, συνεπώς, αποτελεί μονόδρομο, κατά τον Πρόεδρο της ΝΔ, προκειμένου να πέσουν οι τόνοι και να εξασφαλιστεί ελάχιστη κοινωνική συναίνεση στις αλλαγές.

Τρίτον, με τη χθεσινή πρόταση ο κ. Μητσοτάκης έθεσε τον εαυτό του απέναντι στην κυβέρνηση αλλά, ενδεχομένως, και μέσα στο κάδρο της λύσης. Διότι, εκ των πραγμάτων, εφόσον θέλει να είναι συνεπής με όσα έχει πει το τελευταίο διάστημα, τουλάχιστον, οφείλει σε σύντομο διάστημα να καταθέσει τη δική του πρόταση για το ασφαλιστικό που θα μπορούσε να αντικαταστήσει αυτό του κ. Κατρούγκαλου. Και εκεί να αναλάβει και το πολιτικό κόστος των όποιων προτάσεων αλλά και το ρίσκο κάποιες εξ αυτών να υιοθετηθούν από τον κ. Τσίπρα.