Επιπλέον, θα πρέπει να προσδιοριστεί με σαφήνεια το ποιους αφορά, όπως λέει, γιατί δεν μπορεί να αφορά όλους, «δεν μπορεί να αφορά αυτούς που ασπάζονται το δόγμα ‘εμ-εμ’ (εμ έτσι – εμ αλλιώς)»…

Για του λόγου το αληθές, ο πρώην υπουργός επιμένει ότι η όλη συζήτηση πρέπει να αφορά όσους:

-πρεσβεύουν τις αξίες της ελευθερίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης και του σεβασμού στο περιβάλλον

-πιστεύουν ότι μόνο οι αγορές δεν οδηγούν πάντα στα καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα, για αυτό και χρειάζονται κανόνες

-ιεραρχούν σαν προέχουσα επιλογή την παραγωγή, ώστε να διασφαλιστεί η αναδιανομή

-έχουν απαλλαγεί από το σύνδρομο του κρατισμού, αλλά επιδιώκουν μείωση των ανισοτήτων

-αντιλαμβάνονται ότι η κρίση υπήρξε το αποτέλεσμα του πελατειακού κράτους και της αδυναμίας της ελληνικής οικονομίας να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης και της ΟΝΕ

-υπερασπίζονται την ανάγκη για έγκαιρες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις ώστε η χώρα να διεκδικήσει το μερίδιό της στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας

-αντιστέκονται στις σειρήνες του λαϊκισμού, αλλά αγαπούν και σέβονται ό,τι είναι λαϊκό.

Όσο για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί δυνητικό σύμμαχο αυτής της Σοσιαλδημοκρατίας; «Θα εξαρτηθεί από την απόφασή του με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει και με ποιο όραμα για την χώρα», λέει ο κ.Σαχινίδης, προειδοποιώντας ότι διαφορετικά κινδυνεύει να μετεξελιχθεί από «ντεμέκ» Αριστερά σε «εμ-εμ» Αριστερά και να έχει την τύχη όσων ανέβασε και κατέβασε απότομα η κρίση…