του Βαγγέλη Δουράκη

Προοπτικές σύγκλισης με τους επικεφαλής της αποστολής των θεσμών, για την προστασία πρώτης κατοικίας από την πώληση σε funds «βλέπει» ο Γιώργος Σταθάκης: Έσπευσε να ξεκαθαρίσει όμως πως «έχουμε απόσταση» και «πολύ δρόμο ακόμη», καθώς «είναι πολλά τα ζητήματα». Άλλωστε «βαθύ» μοιάζει να είναι το χάσμα για την εξαίρεση από την πώληση, των μη εξυπηρετούμενων δανείων μικρομεσαίων επιχειρήσεων και καταναλωτικών με υποθήκη ή προσημείωση την πρώτη κατοικία, κατηγορίες για τις οποίες η ελληνική πλευρά επιθυμεί την προστασία τους.

Η πρόταση της Κυβέρνησης είναι να υπάρξει πλήρης εξαίρεση για τρία χρόνια από την πώληση όλων των κατηγοριών μη εξυπηρετούμενων δανείων που συνδέονται με υποθήκη ή προσημείωση πρώτης κατοικίας.

Επίσης η πρόταση της ελληνικής πλευράς αφορά και στα δάνεια που δεν έχουν υποθήκη την πρώτη κατοικία και προέβλεπε την εξαίρεση από την πώληση σε funds των επιχειρηματικών δανείων ύψους έως 500.000 ευρώ, δανείων ελεύθερων επαγγελματιών μέχρι 250.000 ευρώ και καταναλωτικών έως 20.000 ευρώ.

Εντούτοις «έκλεισαν» οι εκκρεμότητες που αφορούν στη φορολόγηση των εταιρειών διαχείρισης των κόκκινων δανείων δηλαδή αν θα τους επιβάλλεται φόρος ως τράπεζες ή ως εταιρείες αλλά και εάν θα φορολογείται ως εισόδημα το ποσό του δανείου που διαγράφεται από την τράπεζα. Για τα θέματα αυτά  σύμφωνα με τον Γιώργο Σταθάκη υπήρξε συμφωνία.

Στη συμφωνία περιλαμβάνεται και η δυνατότητα των εταιρειών μεταβίβασης δανείων (funds) να αναθέτουν τη διαχείριση σε εταιρείες διαχείρισης μη εξυπηρετούμενων απαιτήσεων. Οι εταιρείες αυτές σύμφωνα με τον υπουργό θα πρέπει να έχουν υποχρεωτικά έδρα στην Ελλάδα και να έχουν αδειοδοτηθεί.

Επί τάπητος σήμερα πέφτουν τα άλλα «καυτά» ανοιχτά θέματα και συγκεκριμένα, δημοσιονομικό, φορολογικό και ασφαλιστικά.

Ειδικά μάλιστα για το φορολογικό υπήρξαν πληροφορίες που ήθελαν την ελληνική πλευρά να καταθέτει εκ νέου το σχέδιο για την επιβολή φόρου τραπεζικών συναλλαγών 1 τοις χιλίοις, για να εισπράξει όμως –για τρίτη φορά- την άρνηση των δανειστών. Επιπλέον,σύμφωνα με τις ίδιες πηγές στο τραπέζι έχει πέσει ακόμα και πρόταση αύξησης των φορολογικών επιβαρύνσεων για τα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα.

Όπως φαίνεται πάντως παραμένουν οι  διαφωνίες με τους θεσμούς και ειδικά με την πλευρά  του ΔΝΤ, διαφωνίες που αγγίζουν βασικές «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης

Το Ταμείο, φέρεται να διατηρεί την μεγαλύτερη απόσταση από την ελληνική πλευρά, όχι μόνο στους ίδιους τους στόχους που τίθεται για το ύψος των μέτρων που απαιτούνται για να διασφαλιστούν τα  πλεονάσματα και την ανάπτυξη  αλλά και  στο περιεχόμενο των μέτρων.

Σύμφωνα με πληροφορίες θέτει θέμα επάρκειας των παρεμβάσεων στο ασφαλιστικό, αλλά και επί της έκτακτης εισφοράς την οποία δεν θέλει να επιβληθεί εκ νέου.

Φέρεται επίσης να  διαφωνεί με την επιβολή του ανώτατου φορολογικού συντελεστή 50% (σ.σ. διαφωνίες εκφράζει το σύνολο των θεσμών για το ύψος του συντελεστή) και να επιθυμεί – αντ’ αυτού - μεγάλη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, μέσω μείωσης της έκπτωσης φόρου (και έτσι εμμέσως του αφορολογήτου ορίου). Και τούτο όταν η κυβέρνηση  δέχεται οριακές μειώσεις στο «χτίσιμο» του αφορολόγητου, κατά 100 ως 200 ευρώ στην έκπτωση φόρου.

Έτσι, η μεν κυβέρνηση επιμένει σε  συμφωνία πριν τις 25 Μαρτίου και σε  αναχώρηση των θεσμών για τον εορτασμό του καθολικού Πάσχα,  οι δε θεσμοί φέρεται να θεωρούν μεν  εφικτό το εγχείρημα, αλλά και δύσκολο, καθώς η απόσταση είναι μεγάλη, ειδικά με την  πλευρά του  ΔΝΤ.   Εκτιμάται ότι στο τραπέζι παραμένει το σενάριο συμφωνίας  έως το Eurogroup της 22ας Απριλίου (με νέα κάθοδο στην Αθήνα στο μεσοδιάστημα), ενώ άδηλο παραμένει ακόμη τι θα γίνει με το  ΔΝΤ. Δηλαδή τι θα γίνει με τις (επιπλέον των υπολοίπων θεσμών) απαιτήσεις του όχι μόνο για το περιεχόμενο των  μέτρων, αλλά και για τους δημοσιονομικούς στόχους που «βλέπουν» πολύ μεγαλύτερη ανάγκη για νέα μέτρα όχι μόνο στο φορολογικό πεδίο αλλά και στο ασφαλιστικό το οποίο που συνδέουν με το χρέος…

Όπως έγινε σαφές μία άλλη ομάδα από τεχνικά κλιμάκια της ελληνικής πλευράς και των θεσμών, επεξεργάζεται τα σενάρια για το ΑΕΠ και για το δημοσιονομικό κενό έως το 2018.  Ναι μεν  ο στόχος για πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ είναι δεδομένος, αλλά  η κυβέρνηση επιχειρεί (και φέρεται σε έναν βαθμό να έχει πείσει) ότι η ανάπτυξη από μόνη της μαζί με την υπέρβαση του στόχου των εσόδων μπορεί να «παράξει» ένα μέρος των μέτρων που θα καλύψει το «κενό».

Ωστόσο, ακόμη  δεν υπάρχει συμφωνία ούτε για το 2015, ούτε για την δημοσιονομική και αναπτυξιακή πορεία των επόμενων ετών.

Και φυσικά παραμένουν οι διαφωνίες με το ΔΝΤ το οποίο έχει συμφωνήσει να διαπραγματεύεται επί κοινού σεναρίου με τους υπόλοιπους θεσμούς διατηρώντας όμως τις δικές του προβλέψεις για ανάπτυξη-δημοσιονομικό κενό έως 5% του ΑΕΠ έως και το 2018.

• Ετικέτες: 
• δανειστές
• διαπραγμάτευση