Έναν νέο πονοκέφαλο έχει να αντιμετωπίσει ο Αλέξης Τσίπρας μετά τα όσα συνέβησαν χθες βράδυ στη Βουλή, καθώς η αλλαγή στάσης των κομμάτων της αντιπολίτευσης –και δη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης- φέρνει τους δύο κυβερνητικούς εταίρους αντιμέτωπους με τις ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές τους.

Ο λόγος για τα «παρατράγουδα» που σημειώθηκαν με αφορμή το άρθρο για την περίφημη «Τουρκική Ένωση Ξάνθης», που δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ενσωμάτωση στο ελληνικό Δίκαιο αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Κι όμως, ενώ η διαδικασία φαινόταν τυπική, το Μέγαρο Μαξίμου δοκίμασε μία δυσάρεστη έκπληξη, με ευρύτερες πολιτικές και ενδοκυβερνητικές προεκτάσεις.

Αλλαγή γραμμής

Ο λόγος για την αλλαγή γραμμής των κομμάτων της αντιπολίτευσης –και δη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Ως τώρα, κάθε φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες είχαν διαφορετική τοποθέτηση σε ζητήματα «αριστερής ατζέντας» (κατασκευή τεμένους, σύμφωνο συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών, ταυτότητα φύλου κ.α.), οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης «περνούσαν» από την βάσανο της κοινοβουλευτικής ψηφοφορίας, χάρη στις προοδευτικές ψήφους των βουλευτών της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού. Ωστόσο, χθες, η Χαριλάου Τρικούπη ξεδίπλωσε μία νέα τακτική, με τον εισηγητή στη συνεδρίαση, Θόδωρο Παπαθεοδώρου, να διαμηνύει προς τα κυβερνητικά έδρανα πως, ακόμη κι όταν η Δημοκρατική Συμπαράταξη θα συμφωνεί με τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, δε θα καταψηφίζει «αν δεν έχει επιβεβαιωθεί η δεδηλωμένη», όπως είπε χαρακτηριστικά ο αχαιός βουλευτής. Μάλιστα, ο κ. Παπαθεοδώρου επισήμανε ότι προφανώς και το κόμμα του συμφωνούσε με… το περιεχόμενο της επίμαχης διάταξης, ωστόσο το καταψηφίζει για λόγους τακτικής.

Αβέβαιο μέλλον

Η αλλαγή τακτικής εκ μέρους των κομμάτων της Κεντροαριστεράς έρχεται να προστεθεί στην αντίστοιχη διαφοροποίηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης: ήδη από τότε που συζητείτο το ενδεχόμενο επίλυσης του Μακεδονικού, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε καταστήσει σαφές πως η ΝΔ δε θα στήριζε καμία λύση –ακόμη κι αν αυτή κινείτο στο πλαίσιο της «εθνικής γραμμής» περί σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes- αν πρώτα δεν την στήριζαν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και ο Πάνος Καμμένος, που ως γνωστόν διαφωνούν με την χρήση της λέξης «Μακεδονία» και παραγώγων αυτής. Με άλλα λόγια, ο πρόεδρος της ΝΔ  είχε στείλει ένα σαφές μήνυμα στο Μαξίμου πως οι «γαλάζιες» ψήφοι δε θα λειτουργήσουν εφεξής ως «μαξιλαράκι» για να καλυφθούν οι διαφωνίες μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων.

Βεβαίως, αυτό δεν συνιστούσε ιδιαίτερο πρόβλημα για την κυβέρνηση, αφ’ ης στιγμής σε κρίσιμα θέματα προοδευτικού χαρακτήρα, όπως το σύμφωνο συμβίωσης και το τέμενος, οι βουλευτές της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού στήριζαν. Όμως, τώρα που πλέον η Χαριλάου Τρικούπη αλλάζει στάση και οι βουλευτές του Ποταμιού δεν φτάνουν για να… αναπληρώσουν τις «απώλειες» των Ανεξάρτητων Ελλήνων, το δίλημμα που επί 2,5 χρόνια απέφευγε ο Αλέξης Τσίπρας θα έρθει εκ νέου ενώπιόν του: είτε θα αναθεωρήσει την προγραμματική συμφωνία του με τον Πάνο Καμμένο –με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει- είτε θα αναγκαστεί να αποδεχθεί ότι η κυβέρνηση θα παραιτηθεί από την όποια φιλοδοξία «προοδευτικών αλλαγών» και τομών και θα αφήσει την προώθηση της λεγόμενης «αριστερής ατζέντας» για μία μελλοντική κυβέρνηση της Αριστεράς, που δε θα εξαρτάται από έναν ούλτρα δεξιό κυβερνητικό εταίρο…