Δεν ξέρω αν κάποιοι θεωρούν ότι το σήριαλ με τη λίστα Λαγκάρντ θα καλύψει άλλα προβλήματα, όμως οι της κυβερνήσεως καλόν είναι να επικεντρωθούν στη δουλειά τους, αφού οι προτεραιότητες και οι ανάγκες των πολιτών δεν είναι οι εξαδέλφες του Γ. Παπακωνσταντίνου. Καλό το θέαμα, αλλά αυτό που λείπει είναι ο άρτος.

Το γεγονός ότι πήραμε μια μεγάλη δόση του δανείου, και άλλαξε το κλίμα στην Ευρώπη για τη χώρα μας, είναι σημαντικά. Ο κίνδυνος εκτροχιασμού όμως παραμένει. Καλό είναι να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο. Καλύτερο όμως είναι αυτή η διαπίστωση να ανταποκρίνεται και στην πραγματικότητα. Και να μην είναι το ποτήρι μισοάδειο.

Η πληροφορία του matrix24 (δημοσιεύεται σε άλλο σημείο) πως τα δημόσια έσοδα, το Δεκέμβριο, παρουσίασαν δραματική υστέρηση θα πρέπει να μας προβληματίσει, επειδή, εάν δεν καλυφθούν από τα «χαράτσια» του Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου, θα ενεργοποιηθούν αυτομάτως οι ρήτρες της τρόικας και η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, να λάβει το Μάρτιο και νέα μέτρα.

Με αφορμή αυτό, θέλω να κάνω τέσσερεις επισημάνσεις, οι οποίες αποτελούν και ασκήσεις ικανής διαχείρισης εκ μέρους της κυβερνήσεως. Εάν οι εξετάσεις, στα τέσσερα αυτά τεστ, είναι επιτυχείς, μπορούν να ελπίζουν, ο μεν Αντ. Σαμαράς σε μακροημέρευση της κυβερνήσεως του, η δε χώρα σε, έστω στάγδην, ανάκαμψη.

Πρώτον, η διαχείριση της έκπτωσης σημαντικών λειτουργιών του κράτους. Νοσοκομεία, σχολεία, μέσα συγκοινωνίας, δήμοι, ένστολοι τμήματα (στρατός, αστυνομία κ.α), δικαστήρια, εφορίες, κοινωνικά ιδρύματα και γενικά υπηρεσίες του δημοσίου, λόγω περικοπών και μειώσεων σε έξοδα και μισθούς, αναμένεται να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στις υποχρεώσεις του κράτους έναντι των πολιτών.

Δεύτερον, η διαχείριση των προβλημάτων που γεννούν η ανεργία, η ύφεση και η μείωση της κατανάλωσης. Με ανεργία κοντά στο 30%, ας μην κοροϊδευόμαστε, δημοκρατία ουσιαστικά δεν υφίσταται και δύσκολα θα μπορεί να λειτουργήσει εύρυθμα. Με ύφεση που και το 2013 δεν θα πέσει, παρά τα όσα λέγονται, κάτω από το 6%, οικονομία επίσης δεν υφίσταται, ενώ δεν μπορώ να δω -όσο κι αν συμπιεστεί, σε βαθμό εκμηδένισης, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων- πως μπορούν να παραχθούν πρωτογενή πλεονάσματα με έλλειμμα στο 6,3%, οφειλές του δημοσίου προς τους ιδιώτες κοντά στα 10 δις., και με μειωμένα, κατά 9 δις., τα κονδύλια που θα εισπράττουμε από τον κοινοτικό προϋπολογισμό από το 2014 και μετά.

Τρίτον, η διαχείριση των δεσμεύσεων του μνημονίου. Τα μέτρα ψηφίστηκαν, μένει να δούμε πότε και πώς θα υλοποιηθούν. Οι ιδιωτικοποιήσεις καθυστερούν, το ίδιο και οι μεταρρυθμίσεις. Από αυτό το μήνα θα αρχίσουν οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, ενώ θα ξαναρχίσουν οι έλεγχοι της τρόικας. Οι πιθανολογούμενες κοινωνικές αντιδράσεις θα ελεγχθούν; Είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό.

Τέταρτον, η διαχείριση της πολιτικής οξύτητας. Ήδη το θερμόμετρο ανεβαίνει στα ύψη με τις εξελίξεις στη λίστα Λαγκάρντ. Η Βουλή θα ψηφίσει για τη σύσταση προανακριτικών επιτροπών. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το πολιτικό σύστημα θα δεχθεί και άλλα πλήγματα από τη διερεύνηση και άλλων δυσωδών υποθέσεων. Θα αντέξει την περαιτέρω απαξίωση; Θα αναπτυχθούν και άλλες κεντρόφυγες δυνάμεις στο εσωτερικό των κομμάτων και ιδιαίτερα αυτών του κυβερνητικού συνεταιρισμού; Το υλικό που θα παραχθεί από την όσμωση κοινωνικής ανομίας και πολιτικής βίας καθώς και τη διάχυση του εκφασισμού στο κοινωνικό σώμα, θα είναι ελέγξιμο ή θα βάλει φωτιά στον κάμπο;

Τούτων δοθέντων, καλές -για το διαδίκτυο, τα εκράν των τηλεοράσεων, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τους ραδιοφωνικούς δέκτες- οι αντεγκλήσεις για τις «τρυφερές εξαδέλφες» του Παπακωνσταντίνου και τις ψηφιακές ακτινογραφίες των στικακίων της λίστας Λαγκάρντ για να διαπιστωθούν και τυχόν ευθύνες του Βενιζέλου και του Διώτη, αλλά η ζωή είναι αλλού. Και εκεί θα κριθούν κυβέρνηση, αντιπολίτευση και κυρίως η χώρα...