Η δήλωση του πρωθυπουργού πως η πολιτική ζωή και η χώρα δεν μπορούν να καταστούν όμηροι της Χρυσής Αυγής είναι σωστή. Η ερμηνεία όμως που δίνεται είναι λάθος. Το ίδιο και οι αποδέκτες. Δεν είναι η αντιπολίτευση ή τα Μέσα Ενημέρωσης αυτά που συνήψαν "ανάρμοστη σχέση" με την Χρυσή Αυγή, είναι ο γενικός γραμματέας της κυβερνήσεως. Αυτός, με τα λεγόμενα και τη συμπεριφορά του, είναι που πλήττει την αξιοπιστία της κυβερνήσεως. Αυτός την εξέθεσε.

Ο Μπαλτάκος, όταν λέει, στη συνομιλία του με τον Κασιδιάρη ότι "δεν υπάρχει κανένα στοιχείο σε βάρος σας" είναι αυτός που έδωσε όπλα στους νεοναζιστές να υποστηρίζουν ότι η δίωξή τους είναι πολιτική και να αμφισβητούν την ανεξάρτητη κρίση των δικαστών. Η αντιπολίτευση και τα Μέσα Ενημέρωσης δεν κάνουν, ως οφείλουν, απλώς καλά τη δουλειά τους, και λίγα λένε. Σε οποιοδήποτε άλλο ευνομούμενο κράτος ο σάλος που θα είχε προκληθεί θα ήταν απείρως μεγαλύτερος όπως και ο κλονισμός που θα είχε υποστεί η κυβέρνηση.

Δεν είναι οι επικριτικές δηλώσεις του Τσίπρα, του Κουβέλη ή του Παπανδρέου αυτές που δημιουργούν το πρόβλημα, είναι οι μυστικές συναντήσεις και οι χυδαίος διάλογος του Μπαλτάκου με τον Κασιδιάρη. Ο γενικός γραμματέας της κυβερνήσεως είναι αυτός που επιχείρησε να καταστήσει τη χώρα και το δημοκρατικό της πολίτευμα ομήρους μιας νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης. Αν δεν είναι απαράδεκτο είναι τουλάχιστον γελοίο να επιχειρείται μια τόσο εξόφθαλμα χοντροκομμένη μετάθεση ευθυνών.

Οι περισσότεροι, να το δεχθώ, δεν θέλουν, για δικούς του ο καθένας λόγους, να διαταραχθεί η κυβερνητική σταθερότητα. Όμως, από το σημείο αυτό και μέχρι να φθάσουμε να λέμε ότι δεν φταίει αυτός που διέπραξε το "έγκλημα", αλλά αυτοί που το στιγματίζουν, ε, όπως και να το κάνεις είναι αστείο. Τι θα έπρεπε δηλαδή να γίνει; Να το βουλώσουν; Γιατι; Επειδή ...η πατρίς διέρχεται κρισίμους στιγμάς. Πάντα η πατρίς, ειδικά τα τελευταία πέντε χρόνια, διέρχεται κρισίμους στιγμάς. Αυτό ας το σκεφτόταν αυτός που έβαλε φωτιά στα τόπια κι αυτοί που σήμερα μας λένε ότι το ήξεραν από παλιά το πρόβλημα. Αυτοί είναι το πρόβλημα, και είναι δυό φορές πρόβλημα αν το ήξεραν και έκαναν το παπί. Και όχι όσοι ασκούν κριτική ή και πολεμική.

Ο Μπαλτάκος είναι αυτός που παρέσχε το "καυτό" υλικό στους Χρυσυγίτες για να κάνουν άνω κάτω το δημόσιο βίο. Ο Μπαλτάκος ή όποιοι άλλοι βουλευτές και υπουργοί είχαν μυστικές επαφές και ανάρμοστες σχέσεις με τους Χρυσαυγίτες είναι αυτοί που μπορούν να θέσουν τη χώρα και την πολιτική ζωή σε ομηρία. Αυτοί πρωταγωνιστούν, αν ισχύουν τα όσα λέγονται, σε συνομιλίες και "διαπραγματεύσεις" με τους μελανοχίτωνες του Μιχαλολιάκου. Το υλικό που ενδέχεται να προκύπτει από αυτές επαφές είναι αυτό που μπορεί να καταστήσει όμηρο της χώρας στα αντιδημοκρατικά σχέδια των νεοναζιστών. Η αντιπολίτευση και τα Μέσα Ενημέρωσης τι να κάνουν; Μούγκα στη στρούγκα; Γιατί; Αυτοί είναι συμμέτοχοι σε βρώμικες υποθέσεις;

Αν ο πρωθυπουργός, οι βουλευτές που συγκροτούν τη δεδηλωμένη, οι παράγοντες που επηρεάζουν το δημόσιο βίο και ενδιαφέρονται για την πολιτική και κυβερνητική σταθερότητα θέλουν να είναι ειλικρινείς και να ακυρώσουν τα σχέδια των νεοναζιστών ή όποιων άλλων για πολιτική ανωμαλία έχουν ένα και μόνο δρόμο. Να δηλώσουν ότι η ρίζα του κακού είναι η θεωρία των δύο άκρων. Και να την ακυρώσουν. Πολιτική ενότητα, κομμάτων και λαού, μόνον έτσι μπορεί να υπάρξει.

Η θεωρία των δύο άκρων είναι αυτή που καλλιέργησε την ανάγκη να υπάρξουν ακροδεξιές συσπειρώσεις και μυστικές επαφές άμα και συνδιαλλαγή με "σταγονίδια" και τους νεοναζιστές. Η μετακίνηση της Ν.Δ., αλλά και του ΠΑΣΟΚ (υπό τη σημερινή του ηγεσία) από τη θεωρία του "μεσαίου χώρου" στη θεωρία των δύο άκρων είναι αυτή που φύτεψε στον κήπο της πολιτικής τα άνθη του κακού. Πολιτική συνεννόηση και κυβερνητικές συγκλίσεις με θεωρίες δύο άκρων, σε εποχής κρίσης που απαιτεί υπευθυνότητα, δεν μπορούν να υπάρξουν.

Το δεύτερο που χρειάζεται να γίνει είναι να αφεθεί έξω από αυτό το βόρβορο η δικαιοσύνη. Όσοι, όπως ο Μπαλτάκος και οι νεοναζιστές, προσπαθούν να εμπλέξουν σε βρώμικα παιχνίδια, μέσω δήθεν καθοδήγησής της στην εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, τη δικαιοσύνη, έχουν ένα και μόνο σκοπό: να καταστήσουν την πολιτική ζωή και τη χώρα ομήρους άνομων, ύποπτων και αντιδημοκρατικών κύκλων και συμφερόντων. Αν χαθεί η δικαιοκρατική αντίληψη και ρύθμιση των σχέσεων της κοινωνίας, θα γίνουμε ζούγκλα. Ακόμη και για τους κατηγορούμενους Χρυσαγίτες αυτή και μόνον αυτή η αντίληψη πρέπει να ισχύσει. Και είναι χρέος των δικαστών να το διασφαλίσουν. Τα άλλα, ποιός έχασε ποιός χάνει, έχουμε χρόνο να τα συζητήσουμε.

Πάντως είναι κρίμα από πολιτικά, τέτοιου τύπου ατυχήματα, να ζημιώνεται η προσπάθεια να συνέλθει, έστω και δημοσιονομικά, η οικονομία. Μπορεί να διαφωνεί κάποιος με τον τρόπο που επιτυγχάνεται, αλλά η θετική αλλαγή που διαμορφώνεται στο εξωτερικό για την οικονομία της χώρας είναι γεγονός. Και είναι προς το συμφέρον όλων, κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, αυτή, για ευνόητους λόγους, να διατηρηθεί και να μην υπονομευθεί από το πιθανολογούμενο μπάχαλο. Αυτό ας το σκεφτούμε σοβαρά όσοι, απ' όλα τα κόμματα, κρύβουν στους κόρφους τους ...Μπαλτάκους.