Το πρωινό ήταν ψυχρό. Ο ουρανός  μουλιασμένος και οι πλάκες γυαλιστερές. Βιαστικά περνάμε την πύλη της Τεχνόπολης, του Δήμου Αθηναίων.

Τι ξέρεις για το τράφικινγκ;

Το  ``Break the Chain``, το διήμερο πολυσυλλεκτικό  Φεστιβάλ με στόχο την ενημέρωση του κοινού σε θέματα που αφορούν στην εμπορία και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μας παρασύρει στα βαθιά νερά του ανθρώπινου πόνου.

Καλλιτέχνες, επιστήμονες και κοινωνικές οργανώσεις έχουν ενωθεί  για να ευαισθητοποιήσουν το κοινό, να ενημερώσουν, να παρουσιάσουν τις προτάσεις τους.

Πόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή;

Η καμπάνια Break the Chain, πρωτοβουλία του Εθνικού εισηγητή για ζητήματα Trafficking του Υπουργείου Εξωτερικών,  θέλησε να αναδείξει τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να συμβάλουμε, με μικρές καθημερινές πράξεις, επιλογές, στο να σπάσει η αλυσίδα του τράφικινγκ .

Πόσο πουλιέται η αξιοπρέπεια στα σκλαβοπάζαρα της πολιτισμένης Δύσης;

Το όνειρο για μια καλύτερη ζωή οδήγησε την Μαρία από το Κισινάου, στις παρυφές της Μολδαβίας , στη χώρα μας.

``Μια μέρα ήρθε στο χωριό ,ο Ηλία, μακρινός συγγενής.  Μου  είπε ότι δουλεύει για ένα πρακτορείο μοντέλων   και ψάχνει κορίτσια . Μόλις φτάσαμε στην Θεσσαλονίκη, κατέστρεψαν τα χαρτιά μας  και μας κλείδωσαν σε ένα διαμέρισμα. Μας εξανάγκασαν σε πορνεία. Απελευθερώθηκα μετά από έφοδο της Αστυνομίας. Οι γείτονες άκουσαν τα ουρλιαχτά και τα κλάματα. ``

Με εικαστικές και φωτογραφικές εκθέσεις , θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις επιχειρείτε μια βιωματική προσέγγιση με σκοπό να φωτιστεί το έγκλημα του ανθρώπινου δουλεμπορίου από διαφορετικές πτυχές.

Στο ``Σπίτι Φάντασμα,`` ένα εγκαταλειμμένο κτίριο, δίπλα σε ένα οικοτροφείο, αναζήτησε καταφύγιο η  Νατάσα. Ήταν 14 χρονών. Έπεσε θύμα ομαδικού βιασμού. Οι άνθρωποι που θα την προστάτευαν την ``έβγαλαν στο δρόμο``.

Σκούρο το φόντο. Νεκρός χώρος. Φωτεινό βλέμμα. Ο φακός αιχμαλωτίζει το ανομολόγητο δρομολόγιο της ψυχής. Η φωτογραφία μας δείχνει το κορίτσι ανάμεσα σε δυο πόρτες. Πέρα από το ρεαλισμό , το βαρύ παλτό στους ώμους του κοριτσιού το αισθανόμουν σαν να προσπαθούσε να εξανθρωπίσει τον πόνο.

Σε μια από τις φωτογραφίες,  δυο παράταιρα  παπούτσια.                                      Μια συναινετική συμφιλίωση με τους άλλους . Η ταυτόχρονη συνύπαρξη του οικείου και του ανοικείου.  Και ο φωτισμός έρχεται να τους προσδώσει ένα μεταφυσικό χαρακτήρα.

Ίσως είναι η απάντηση σε αυτούς που αναρωτιούνται αν είναι ηθικά σωστό να ``βγάζεις`` φωτογραφία , ή να κινηματογραφείς τη δυστυχία του άλλου. Κατά πόσον συνδέεται η καλλιτεχνική ματιά με ένα τόσο ``σκληρό`` κοινωνικό θέμα, όπως είναι το τράφικινγκ,  που στιγματίζει βαθιά τον πολιτισμό μας.

Ο άνθρωπος εμπόρευμα. Εφιαλτικά τα νούμερα.

Σχεδόν 27 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε κατάσταση δουλείας. Ανάμεσά τους γυναίκες , θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης , παιδιά που αντί να παίζουν, οδηγούνται στην επαιτεία και την πορνεία. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, οι γυναίκες και τα παιδιά αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία των διακινούμενων ατόμων γιατί είναι το πλέον ευάλωτο τμήμα οποιουδήποτε πληθυσμού.

Στην Ελλάδα, το διεθνές τράφικινγκ συνδέεται κυρίως με τη διακίνηση και εξαναγκαστική εκπόρνευση αλλοδαπών γυναικών.

Μακριές σκιές και ασαφή περιγράμματα κυκλώνουν κάθε έκφραση της ανθρώπινης ζωής.

Ένα σπίτι με παράθυρα. Κάποτε ο Χαλίμ ζούσε σε  μια χώρα με κήπους λουλούδια και γαλάζιο ουρανό.  Στην άκρη δεξιά του κάδρου, μόλις που  διακρίνονται  τα σύννεφα του πολέμου.  Η νοσταλγία είναι διάχυτη στα έργα των `ασυνόδευτων παιδιών`` που συμμετέχουν με τον δικό τους τρόπο στο φεστιβάλ.

Εικονογραφώντας την οδύνη , τον πόνο , την ελπίδα, οι ζωγραφιές των παιδιών απεικονίζουν το επικίνδυνο θαλάσσιο ταξίδι από την Τουρκία στην Ελλάδα, τη μοναξιά, τις επιθυμίες.

Η Οργάνωση της Κοινωνίας των Πολιτών ΜΕΤΑδραση που παρουσίασε τα έργα ``ασυνόδευτων παιδιών`` παρέχει ένα τρίπτυχο προστασίας στα παιδιά , τα οποία έχουν βρεθεί στην Ελλάδα μόνα τους από χώρες που πλήττονται από πόλεμο και βία.

Κοιτάζω ξανά τις ζωγραφιές των ``ασυνόδευτων παιδιών``. Πανταχού παρόντα τα κοινά χαρακτηριστικά : ο φόβος, το χιούμορ, η έκπληξη, η ελπίδα.   Τα χαριτωμένα παραμύθια με τις βασιλοπούλες και τους πρίγκιπες έχουν μετατραπεί σε ιστορίες με όρους πραγματικούς.

``Μικρά παιδιά, βαμμένες καρικατούρες. Τράφικινγκ ανηλίκων μπροστά στα μάτια μας. Να κάνουμε  κάτι!`` . Πληθαίνουν οι φωνές στο διαδίκτυο.

``Για να καταπολεμήσεις τη ζήτηση, θα πρέπει να ασχοληθείς με το πώς θα γαλουχήσεις, πώς θα εκπαιδεύσεις κυρίως τα παιδιά και τους νέους``, υποστηρίζει ο Εθνικός Εισηγητής για την Καταπολέμηση Εμπορίας Ανθρώπων, Ηρακλής Μοσκώφ.  ``Άρα, ένα θέμα αφορά στην εκπαίδευση της νεολαίας. Να βάλουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα στα σχολεία. Έχουμε φτάσει στο σημείο μηδέν. Πρέπει να  μπούμε στα σχολεία και να διδάξουμε τους νέους ανθρώπους , ό,τι δεν είναι αυτονόητο να  αγοράζεις ανθρώπους``.

``Κόκκινη κάρτα`` , στο τράφικινγκ μπορούμε να βγάλουμε αν ενωθούμε.

``Αν ενωθεί το κράτος με την υπόλοιπη κοινωνία , με τα Πανεπιστήμια, με τα σχολεία, με τον ιδιωτικό τομέα``, εκτιμά ο Εθνικός Εισηγητής.

Ο Καμί αναφέρεται στον ήρωα του, θέτοντας το δίλημμα και δίνοντας μια διπλή απάντηση: ``Αν ο ήρωας σωπάσει ή πει ψέματα πεθαίνει μόνος… Αν πει την αλήθεια , πάλι  θα πεθάνει αλλά θα’χει βοηθήσει τους  άλλους να ζήσουν…``.